tag:blogger.com,1999:blog-26101602.post115203015134362570..comments2023-10-26T13:34:37.776+03:00Comments on In a body: Ο μικρόςheinzhttp://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comBlogger26125tag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-49918435218272135102007-06-19T12:32:00.000+03:002007-06-19T12:32:00.000+03:00Κοιτα τί εχανα που τοσα χρονια δεν εμπαινα ή δεν ε...Κοιτα τί εχανα που τοσα χρονια δεν εμπαινα ή δεν εψαχνα να βρω τι σημαινει blogs.. Περιεργο οντως για γυναικα να μην εχω εστω και στοιχειωδη περιεργεια.. Ισως παλι μενω σ αυτα που ξερω - ασφαλης τακτικη, προβλεψιμη και καθολου "επικινδυνη"..Συνηθως αργω να μπω σε μια κατασταση..αλλα αμα μπω..:)<BR/><BR/>Υπεροχη η εξιστορηση.. Δεν με νοιαζει να μαθω λεπτομερειες μου φτανει η αισθηση που αφησε στη ψυχη μου...rosiehttps://www.blogger.com/profile/06414437206868987467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152269445013313152006-07-07T13:50:00.000+03:002006-07-07T13:50:00.000+03:00στρουθίον δε συμφωνώ. Για μένα το νόημα βγήκε από ...στρουθίον δε συμφωνώ. Για μένα το νόημα βγήκε από την 'καταστροφική' αγάπη.Αυτή που στην ουσία προκάλεσε την προσύλωση στο 4ο παιδί του.<BR/>υποκειμενική αντίληψη, πάντα.<BR/>'εγκλωβισμένος'μήπως σ'έναν έρωτα χωρίς ανταπόκριση? κοιτάζοντας 'απ εξω' ολα φαίνονται λογικά κ αναμενόμενα.avissoshttps://www.blogger.com/profile/06598603947024916299noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152259767130487692006-07-07T11:09:00.000+03:002006-07-07T11:09:00.000+03:00στρουθίον said..."Εγκλωβίστηκε τραγικά σε ένα αίσθ...στρουθίον said...<BR/><BR/>"Εγκλωβίστηκε τραγικά σε ένα αίσθημα χρέους και ενοχής κυρίως λόγω της ταξικής καταγωγής της, την οποία μπορώ να φαντασθώ με ποιούς πολυποίκιλους συναισθηματικούς τρόπους την αξιοποιούσε... "<BR/><BR/>!!!!<BR/><BR/>=:-0<BR/><BR/>Νομίζω ότι έχεις απόλυτο δίκιο και περιγράφεις αυτό που διαπίστωσα και γω με τρομερή ακρίβεια.<BR/><BR/>Μέντιουμ;<BR/>Έχεις και γραμμή 090;;;<BR/><BR/>:-)heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152209983032105442006-07-06T21:19:00.000+03:002006-07-06T21:19:00.000+03:00synas said..."Γιατί ζούσε στην «καλύβα» με τον «μι...synas said...<BR/><BR/>"Γιατί ζούσε στην «καλύβα» με τον «μικρό» κι όχι με τη μάνα του; Εκτός απ’ όλα τ’ άλλα, αυτή η γυναίκα εγκατέλειψε και το παιδί της; Και τι απέγινε αυτό το παιδί μετά το θάνατο του «μικρού»;"<BR/><BR/><BR/>Απ' όσο ξέρω, ο μικρός επέλεξε να ζει με τον πατέρα του, μια και η δεύτερη σύζυγος ήταν συνεχώς απασχολημένη με το μεγάλωμα της περιουσίας της κι ο μικρός της ήταν κάτι το ...οχληρό. Και ζούσε εκεί μόνο Κυριακές, και όλες τις διακοπές. Αλλά, δεν φαίνεται να μπορεί να ανακαλέσει τις περιόδους που δεν ζούσε με τον πατέρα του.<BR/><BR/>Στη συνέχεια βέβαια, μετά τα δέκα, έζησε μέχρι τα 18 με τη μάνα του και δεν νομίζω ότι καλοπέρασε. Φαίνεται όμως ότι η εμπειρία του πατέρα του, τον κράτησε αρκετά καλά - κι ας ήταν μικρή.<BR/>Μάλλον καλά πάει τώρα, απ' ό,τι καταλαβαίνω.heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152198308099670622006-07-06T18:05:00.000+03:002006-07-06T18:05:00.000+03:00heinz,Ο Αργεντίνος είναι ...δικός μου! Τού έγραψα,...heinz,<BR/>Ο Αργεντίνος είναι ...δικός μου! Τού έγραψα, μού απάντησε και έκανε και μιά βόλτα λίγο πιό πέρα (υπέθεσα ότι θα απορήσετε με την παρουσία του).<BR/>Το ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο το ελέγχετε τακτικά;dodohttps://www.blogger.com/profile/01119035168900047097noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152195803789476292006-07-06T17:23:00.000+03:002006-07-06T17:23:00.000+03:00Good Pict... I'm love the Old photografia...Good Pict... I'm love the Old photografia...Alexievhttps://www.blogger.com/profile/13620860165571793799noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152185718411025692006-07-06T14:35:00.000+03:002006-07-06T14:35:00.000+03:00Έχω ορισμένες απορίες:Ο μικρός του «μικρού» γεννήθ...Έχω ορισμένες απορίες:<BR/>Ο μικρός του «μικρού» γεννήθηκε το ’61 –τη χρονιά της γενικής κατάσχεσης- από τη δεύτερη γυναίκα. Γιατί ζούσε στην «καλύβα» με τον «μικρό» κι όχι με τη μάνα του; Εκτός απ’ όλα τ’ άλλα, αυτή η γυναίκα εγκατέλειψε και το παιδί της; Και τι απέγινε αυτό το παιδί μετά το θάνατο του «μικρού»;<BR/>Ελπίζω να μην γίνομαι αδιάκριτη…Αλεξία Ηλιάδου (synas)https://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152181247962846752006-07-06T13:20:00.000+03:002006-07-06T13:20:00.000+03:00Αγαπητέ Heinz, μια αναπνοή όλη η ιστορία. Τόσο ζων...Αγαπητέ Heinz, μια αναπνοή όλη η ιστορία. Τόσο ζωντανή, σαν παραμύθι.museologisthttps://www.blogger.com/profile/02889675687844248989noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152176737794663792006-07-06T12:05:00.000+03:002006-07-06T12:05:00.000+03:00@heinz,Είναι η όγδοη ή η ένατη φορά που το διαβάζω...@heinz,<BR/><BR/>Είναι η όγδοη ή η ένατη φορά που το διαβάζω. Και μέσα βλέπω το πλαίσιο που λες, προσφυγιά με ή χωρίς λεφτά, βιομηχάνιση, εκ/απο-βιομηχάνιση, έρωτα, κατοχή, κοινωνικές υποχρεώσεις, το όλο θέατρο.<BR/><BR/>Και μετά βλέπω τις φωτογραφίες - ενός ανθρώπου που αγαπούσε πολύ, που πήρε επάνω του πολύ περισσότερα πράγματα απ'όσα του αναλογούσαν, που υπήρξε «large” για όλους κι “extra large” για τα παιδιά του, ειδικά το μικρό-μικρό...<BR/><BR/>Κι εκεί είναι που μένω ακίνητη: στο μεγαλείο αυτού του ανθρώπου, που δεν κοίταζε τάξεις, αλλά καρδιές, που ζούσε με την άπλα του πραγματικά χορτάτου, κι ας είχε να φάει εκείνος μέρες, που όσο έδινε, τόσο γέμιζε, και ειδικά στη σχέση του με το στερνοπαίδι του, το πλάσμα το πιο κοντινό του όλων. Το αποκούμπι, το μοναδικό του στήριγμα, αυτό που αγαπάμε τελικά πιο πολύ γιατί είναι η τελευταία μας σύνδεση με ό,τι έχουμε κάνει κι ελπίζουμε να προλάβουμε να κάνουμε πριν κλείσουμε τα μάτια μας...<BR/><BR/>56 χρονών, αν ζούσε κι άλλο θα τα ξανάκανε- μπορεί όχι έτσι, σίγουρα όχι μια που τα έβαλε με ολόκληρη κοινωνία, αλλά θα έφτιαχνε κάτι να έχει να πατήσει ο μικρός – η αγάπη του γι αυτόν ήταν από τις πολύ μεγάλες. Κι η σύνδεση, η ταύτιση φαίνεται κι από το ότι ο μικρός έγινε μαχητής στη θέση του μεγάλου-μικρού, και στάθηκε ενάντια στη μη –αναγνώριση, στην υποκρισία, στο φτύσιμο.<BR/><BR/>Κι αυτό είναι που λες καλέ μου, ότι ο χρόνος που δίνουμε στα παιδιά μας, να μας ζήσουν, να μας ρουφήξουν, να μας καταλάβουν, είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορούμε να τους δώσουμε, αυτό που θα κρατήσουν στα χέρια τους όταν φεύγουν από τη φωλιά να τραβήξουν το δρόμο τους...<BR/><BR/>Δεν είμαι καλά μετά από τέτοια. Σε χαίρομαι όταν γράφεις τα πανεπιστημιακά σου, σε απολαμβάνω όταν έχεις τα κέφια σου, αλλά πραγματικά σε θαυμάζω όταν μπορείς να βγάλεις ψυχή καταγράφοντας απλώς ιστορία. Απογειώνεις, διδάσκεις, διαποτίζεις, ξυπνάς μέσα μας και πας...<BR/><BR/>Θέλει χάρισμα αυτό, και πιστεύω χωρίς να σε ξέρω ότι για κάτι τέτοιο μοχθούσε κι αυτός ο πατέρας, να έχει ο μικρός «χάρισμα» αυτό που εκείνου δεν του χαρίστηκε, αλλά το πάλεψε για να τ’αποκτήσει.<BR/><BR/>Να’σαι καλά. Σ’ευχαριστώ.<BR/>Την αγάπη μου στον μικρό-μικρό. Οπου και νά’ναι το 10-χρόνο σε σώμα άντρα πλέον...<BR/>;)Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152173040974043132006-07-06T11:04:00.000+03:002006-07-06T11:04:00.000+03:00Πόσο πολύ μπορεί ν αγάπησε τη 2η γυναίκα?!Πόσο πολύ μπορεί ν αγάπησε τη 2η γυναίκα?!avissoshttps://www.blogger.com/profile/06598603947024916299noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152170685157271702006-07-06T10:24:00.000+03:002006-07-06T10:24:00.000+03:00@στρουθίονΣ' ευχαριστώ ειλικρινά.Δεν έχω μετρητή -...@στρουθίον<BR/><BR/>Σ' ευχαριστώ ειλικρινά.<BR/>Δεν έχω μετρητή - και δεν θέλω να βάλω - στο blog. Όχι πως δεν μπορώ, η δουλειά μου είναι εξάλλου. Αλλά, για λόγους που δεν ξέρω, δεν θέλω μετρητή.<BR/><BR/>Οπότε, μόνον από τα σχόλια μπορώ να ξέρω αν μονολογώ ή όχι...heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152170566439268142006-07-06T10:22:00.000+03:002006-07-06T10:22:00.000+03:00thodoras said..."Θα ήταν ενδιαφέρον να συνδέσει κα...thodoras said...<BR/><BR/>"Θα ήταν ενδιαφέρον να συνδέσει κανείς τέτοιες προσωπικές ιστορίες, με την 'γενική' ιστορία. Αυτό που λένε οι δάσκαλοι τη 'μικρή' ιστορία με την 'μεγάλη'"<BR/><BR/>Ναι, έχετε δίκιο. <BR/><BR/>Η ιστορία, αν σας την πω αναλυτικά, συνδέοντάς την και με την οικογενειακή ιστορία των δυο συζύγων, αλλά και τις ιστορίες των προγόνων του "μικρού", περιέχει τη δράση των Ελλήνων στην Μικρά Ασία, δυο εκδοχές της προσφυγιάς (με λεφτά και χωρίς), την εκβιομηχάνιση, την κατοχή και την αποβιομηχάνιση της Ελλάδας.heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152139887497925722006-07-06T01:51:00.000+03:002006-07-06T01:51:00.000+03:00@ heinzάρα δε θυμάται κατοχή. δίνει αυτό που λέμε ...@ heinz<BR/>άρα δε θυμάται κατοχή. δίνει αυτό που λέμε "a secondary account" αυτών που ίσως του διηγόταν η μάνα του. Βέβαια και τα μετακατοχικά χρόνια είχαν πείνα και δυσκολίες.<BR/><BR/>Θα ήταν ενδιαφέρον να συνδέσει κανείς τέτοιες προσωπικές ιστορίες, με την 'γενική' ιστορία. Αυτό που λένε οι δάσκαλοι τη 'μικρή' ιστορία με την 'μεγάλη'Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152130798223834152006-07-05T23:19:00.000+03:002006-07-05T23:19:00.000+03:00@thodorosΟ μεγάλος γυιός, γεννήθηκε το 1941.@dodos...@thodoros<BR/><BR/>Ο μεγάλος γυιός, γεννήθηκε το 1941.<BR/><BR/>@dodos<BR/><BR/>Δεν νομίζω ότι κλονίστηκε ποτέ μέσα του η εικόνα του πατέρα του. <BR/>Νομίζω όμως ότι, μεγαλώνοντας τον είδε σε πιο ανθρώπινες διαστάσεις. Πράγμα όχι εύκολο, μια και η σχέση τους διακόπηκε απότομα, όταν ο μικρός του "μικρού" ήταν μόλις 10.heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152127575932363892006-07-05T22:26:00.000+03:002006-07-05T22:26:00.000+03:00Τι νομίζετε, το καταφέρνει ο μικρός τού "μικρού" -...Τι νομίζετε, το καταφέρνει ο μικρός τού "μικρού" - να αποκαταστήσει μέσα του τον πατέρα του;dodohttps://www.blogger.com/profile/01119035168900047097noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152126705891781772006-07-05T22:11:00.000+03:002006-07-05T22:11:00.000+03:00συγχωρήστε μου τη σχολαστική παρατήρηση -- επαγγελ...συγχωρήστε μου τη σχολαστική παρατήρηση -- επαγγελματική διαστροφή. <BR/><BR/>Αν ο μεγάλος γιος θυμάται κατοχή, η φωτογραφία στη Γλυφάδα μάλλον είναι νωρίτερα του 1950.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152125923427460802006-07-05T21:58:00.000+03:002006-07-05T21:58:00.000+03:00@cyberdustΠοιά ηλιθιότητα;Δεν είναι κάποιος που το...@cyberdust<BR/><BR/>Ποιά ηλιθιότητα;<BR/><BR/>Δεν είναι κάποιος που τον ξέρετε, αυτό είναι μάλλον σίγουρο: δεν είναι διάσημος.heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152123531273457642006-07-05T21:18:00.000+03:002006-07-05T21:18:00.000+03:00Το ξέρω ότι θα αποκαλυφθεί η ηλιθιότητα μου, αλλά ...Το ξέρω ότι θα αποκαλυφθεί η ηλιθιότητα μου, αλλά περί τίνος πρόκειται? Ποιος είναι ο μικρός? Κάτι μου θυμίζει η φωτογραφία, αλλά δεν μου έρχεται το όνομα.cyberdustzhttps://www.blogger.com/profile/05158404078374165856noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152107180467806012006-07-05T16:46:00.000+03:002006-07-05T16:46:00.000+03:00Ο δε μικρός του "μικρού", φαίνεται σαν κάπου μέσα ...Ο δε μικρός του "μικρού", φαίνεται σαν κάπου μέσα του να θέλει να αποκαταστήσει τον πατέρα του, απαξιώνοντας όσους είχαν απαξιώσει τον "μικρό".heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152107001258167892006-07-05T16:43:00.000+03:002006-07-05T16:43:00.000+03:00@serafina delarosaΗ αλήθεια είναι ότι, ζορίστηκα γ...@serafina delarosa<BR/><BR/>Η αλήθεια είναι ότι, ζορίστηκα για να αποφύγω το μελόδραμα.<BR/><BR/>Κάποιοι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι εν ζωή και δεν θάθελα να τους εκθέσω.<BR/><BR/>Πάντως ενημερωτικά, η δεύτερη σύζυγος του "μικρού", δεν είχε καλή τύχη. Όλα εδώ πληρώνονται...heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152094588230458502006-07-05T13:16:00.000+03:002006-07-05T13:16:00.000+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.tynhttps://www.blogger.com/profile/16751755322527738729noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152090219499469262006-07-05T12:03:00.000+03:002006-07-05T12:03:00.000+03:00Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια...Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια...heinzhttps://www.blogger.com/profile/11961002232853573109noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152044894603121402006-07-04T23:28:00.000+03:002006-07-04T23:28:00.000+03:00Εκεί που σκέφτομαι να τα παρατήσω, να σηκώσω τα χέ...Εκεί που σκέφτομαι να τα παρατήσω, να σηκώσω τα χέρια ψηλά σε τούτο το "παιχνίδι" που αποδεικνύει καθημερινά την ανικανότητά μου να το παίξω σωστά -δικό μου και μόνο το φταίξιμο- <BR/>έρχεται ένα τέτοιο ποστ και..<BR/><BR/>Είναι αγάπη η αγάπη μας;<BR/>Μήπως εννοούμε "ΜΕ αγαπώ" όταν -από χίλιες πλάγιες οδούς- βγαίνει το "ΣΕ αγαπώ;"<BR/><BR/>Κι όταν λέω "είμαι ΦΙΛΟΣ σου" πόση διάρκεια ζωής δίνουμε στη λέξη; <BR/><BR/>Ποιες ανάγκες μας άραγε καλύπτουμε λέγοντας λόγια λόγια λόγια μπροστά στους καθρέφτες που μας κρατούν οι άλλοι;<BR/><BR/>Για να γίνει ένας άνθρωπος σκιά σε μια καρέκλα γηροκομείου, να περιμένει ό,τι ποτέ δεν θά 'ρθει,<BR/>για να γείρει νεκρός, πεταμένος σε γωνιά μιας ταβέρνας, ενός μπαρ, πόσους φίλους και πόσες αγάπες προϋποθέτει;<BR/><BR/>Χρόνο χρειαζόμαστε ναι, για να περισυλλέξουμε ένα ένα όλα τα ψέματά μας, να τα αποδυναμώσουμε, ίσως αντικρίζοντάς τα, για να φανούμε άξιοι θραυσμάτων μιας αλήθειας που ζητούν τα παιδιά μας.Ρωξάνηhttps://www.blogger.com/profile/10042561080667141774noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152042392025332312006-07-04T22:46:00.000+03:002006-07-04T22:46:00.000+03:00Διάβασα το κείμενο απνευστί. Συγχαρητήρια!Χρειαζόμ...Διάβασα το κείμενο απνευστί. Συγχαρητήρια!<BR/>Χρειαζόμαστε χρόνο με τα παιδιά μας, ναι. Αλλά πόσοι έχουν εγκαίρως ξεκαθαρίσει τις αρχές τους; <BR/>Έχει ειπωθεί, ότι ακόμη και γιά να οδηγήσεις παπί, πρέπει να περάσεις εξετάσεις. Γιά να γίνεις γονιός;...dodohttps://www.blogger.com/profile/01119035168900047097noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-26101602.post-1152039901839552712006-07-04T22:05:00.000+03:002006-07-04T22:05:00.000+03:00Σε αυτό το ποστ δεν πρέπουν σχόλια. Πρέπουν ποστς ...Σε αυτό το ποστ δεν πρέπουν σχόλια. Πρέπουν ποστς αντί απαντήσεων και σχολιασμού. Θα κάνω σύντομα ένα ποστ για την διαφορά αξιών και αρχών. Και θα τα πω χοντρά για μερικούς - μερικούς.<BR/><BR/>Από τώρα πάντως σπεύδω να πω ότι δεν γνωρίζω τις αξίες του heinz. Δεν τον ξέρω σαν άνθρωπο για να έχω γνώμη. Αλλά ξέρω ότι έχει αρχές. Αυτό εννοούσα όταν σε προηγούμενο σχόλιο είχα δηλώσει ότι τον "πάω" και ότι είναι solid like a rock και είναι WYSIWYG.<BR/><BR/>Εύγε heinz!glennhttps://www.blogger.com/profile/16563902285349824273noreply@blogger.com