Κάλοι-τέχνες


Τι σημαίνει "καλλιτέχνης";

Από την αρχή θα πω, πως μου προκαλούν αλλεργία.
Δεν αντέχω με τίποτα, αυτό το στυλ, "αφήστε με να κάνω ό,τι θέλω, με καταδυναστεύουν οι ευαισθησίες μου".

Μπλιάχ! (γλώσσα έξω).

Δηλαδή οι άλλοι τι είναι; Αναίσθητοι; Φορτηγά γαϊδούρια; Γυμνοσάλιαγκες που έρπουν από την μήτρα στον τάφο;
Με ποιά λογική αυτό που δεν επιτρέπεται στον μη-καλλιτέχνη, επιτρέπεται στον καλλιτέχνη; Και συνακόλουθα, επιτρέπεται και στον διανοούμενο, τον πανεπιστημιακό, και δε συμμαζεύεται.

Μια ομάδα ανθρώπων, που ανάγει την ενοχλητική εκδοχή της ιδιαιτερότητας, σε αυτονόητο δικαίωμά της, λόγω της "καλλιτεχνικής" της φύσης.
Τι σόι πράμα είναι η "καλλιτεχνική" φύση;; Ανάθεμά με κι αν μπορώ να καταλάβω.

Λοιπόν, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, να πω για μένα:

Παίζω μουσική και πότε-πότε συνθέτω.

Μη φανταστείτε τίποτα σπουδαίο δηλαδή, έτσι; Είμαι ο φανατικότερος ακροατής των συνθέσεών μου, γιατί - απλώς - δεν υπάρχουν άλλοι. Δε μ' ενδιαφέρει ν' ακούσουν άλλοι αυτά που γράφω, καθόλου μα καθόλου.
Έχω γράψει και κατά παραγγελία - αυτά τ' άκουσαν κι άλλοι:

- Για ένα φίλο μου που ήτανε μαθητής του Εθνικού Θεάτρου. Είχε κάτι εξετάσεις κι έπαιζε έναν μονόλογο, κι ήθελε πρωτότυπη μουσική. Του έγραψα, του άρεσε, την χρησιμοποίησε. Το έργο ήτανε "Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα" του Πιραντέλο, μου τόδωσε να το διαβάσω, μ' άρεσε πολύ, έγραψα κάτι. Έδωσε ο άνθρωπος εξετάσεις, πήγε καλά, ΟΚ.
- Για μια θεατρική ομάδα που θάπαιζε το "Χάρολντ και Μοντ", δεν ξέρω τον συγγραφέα. Έγραψα και γι' αυτό, και την κρατήσανε. Αλλά αρπάχτηκαν στις πρόβες (κάλοι-τέχνες γαρ) και το διαλύσανε το μαγαζί, και πάει κι η μουσική, δεν παίχτηκε. Γρουσούζικια μουσική.
- Για μια θεατρική ομάδα που έπαιζε ένα παιδικό έργο του Τριβιζά, "Οι ιππότες της τηγανητής πατάτας". Ένα είδος ψιλο-μιούζικαλ. Εκεί είχα μεγάλες πιένες, διότι μουσική για παιδιά είναι εύκολο πράγμα, κι έγινα και ...σουξεδιάρης!!!
- Έκανα και κάτι ενορχηστρώσεις σε παρουσίαση θεατρικών τραγουδιών που είχε ερμηνεύσει (κάποτε) η Μερκούρη και κάτι άλλες ακόμα σε διάφορα που βαριέμαι ν' αναφέρω.
- Και κάτι συναυλίες, κι από δω κι από κει, και κάποτε στο Λυκαβηττό. Οι συναυλίες έχουνε πλάκα τουλάχιστον, γίνεται χαβαλές. Όχι πάντα δηλαδή, μια φορά, κάνω έτσι και βλέπω κάτω τον Θεοδωράκη, τον Ρίτσο και τον Λεοντή. Μάζεψα τα τσαμασφίρια μου και χώθηκα στο βάθος, να μη βλέπουνε, έχει κι όρια η ξεφτίλα ε; (και ξεφώνιζε ο ηχολήπτης "μη το σέρνεις ρε φίλε το πιάνο, θα ξεκουρδίσει!!!").

Λοιπόν, σε κάποια άλλη φάση πούλαγα τυρόπιτες σ' ένα θερινό θέατρο. Έπαιζε ο Μαρκόπουλος το βράδυ και το μεσημέρι στήνανε. Δυο πιτσιρικάδες βάζανε τα τσαμασφίρια των καλλιτεχνών στη σκηνή και μετά, αρχίσανε να βασανίζουνε το πιάνο. Είπα να γελάσω λίγο, ανέβηκα πάνω και τους κοιτούσα με θαυμασμό. Ένας έπαιζε (την τύφλα του) και είχε κολλήσει και το sustain pedal κάτω (να μη σταματάνε να δονούνται οι χορδές - διάρκεια στο ήχο). Πάει λοιπόν ο τυροπιτάς (εγώ) από δίπλα και κοιτάει με θαυμασμό:

Heinz: Ρε φίλε πόσα χρόνια παίζεις;
- Α, πολλά!!!
Heinz: Και είναι δύσκολο;
- Ου... Άσε μη το ψάχνεις, θέλει πολύ δουλειά.
Heinz: Κι αυτό το γκάζι κάτω γιατί το πατάς, για να παίζεις πιο γρήγορα ε;
- Ναι ρε φίλε, ξέρεις βλέπω ε; (χασκογελάει ο wanna-be κάλοι-τέχνης).
Heinz: Εγώ μπορώ να μάθω;
- Άσε ρε φίλε, πούλα καλύτερα τις τυροπιτούλες. Μιλάμε για ζόρικα πράγματα εδώ. Ξέρεις πόση ταλαιπωρία έχω περάσει εγώ;
Heinz: Ναι ε; Ε μάλλον δεν θα τα καταφέρω, αλλά πάντα μ' άρεσε να βλέπω τους μουσικούς να παίζουν.
- Ναι ρε μεγάλε, αλλά ο καλλιτέχνης είναι άλλη ψυχή.
Heinz: Ναι ε;
- Ναι.
Heinz: Δηλαδή ο καλλιτέχνης, δεν κάνει να πουλάει τυρόπιτες;
- Τι λες ρε φίλε, δε γίνεται, θα σαλτάρει τελείως. Ο καλλιτέχνης είναι φύση ευγενική, εκφράζεται με το όργανό του, κατάλαβες; Άκου ...τυρόπιτες!!!!
Heinz: Να παίξω κι εγώ λίγο;
- Πως, πως, ορίστε, αλλά σιγά-σιγά ε, γιατί χαλάει!!!

Αρχίζει να χασκογελάει και σκουντάει τον διπλανό του.
Βαράω το κλαβιέ άτσαλα, γκλιν-γκλαν... Πετάγεται ο καλοι-τέχνης:

- Με το μαλακό φίλε ε; Δεν είναι τυρόπιτα το πιάνο.
Heinz: Να πατήσω λίγο το γκάζι;
- Ναι, αλλά κρατήσου, (γελάει ο τύπος). Κοίτα, παίξε κανά πεντάλεπτο, και μετά άστο μη ξεκουρδίσει.
Heinz: Οκ, ευχαριστώ.

Τα μαζεύει και πάει προς τα παρασκήνια.
Παίζω το Spain (το αγαπημένο μου του Chick Corea).

O ...καλλιτέχνης (που δεν έπαιζε τίποτα), παγώνει. Με κοιτάει βραχυκυκλωμένος και δεν μπορεί να συνδυάσει τις τυρόπιτες με τον Corea. Εγώ τον κοιτάω αθώα:

Heinz: Ρε φίλε, ωραίο πράμα το γκάζι, γκαζώνουν τα χέρια σου ε;
- ....ρεζίλι μ' έκανες ρε φίλε.
Heinz: Όχι ρε μεγάλε, αλλά μην κοιτάς αφ' υψηλού τους άλλους. Ποτέ δε ξέρεις ποιός ειν' αυτός που πουλάει τυρόπιτες.
- .... δίκιο έχεις ρε μεγάλε....

Ελπίζω να έμαθε κάτι και να είπε το σκηνικό και σ' άλλους. Αρκετές δικτατορίες ζούμε, δεν χρειαζόμαστε κι αυτή των κάλοι-τεχνών!!!

Στη εικόνα ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης, ζωγράφισε τον εαυτό του.

Υ.Γ. Ξέρω τι σκέφτεστε ε; Ποτέ όμως δεν ισχυρίστηκα ότι είμαι καλός άνθρωπος!!!

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
αγαπητέ heinz
σκεφτήκατε αν ποτέ έχετε βρεθεί από την άλλη πλευρά αυτού του διαλόγου, ίσως όχι για τέχνη αλλά για τον β νόμο της θερμοδυναμικής ίσως;
προβοκατόρικη η ερώτηση το ξέρω, -- "Ποτέ όμως δεν ισχυρίστηκα ότι είμαι καλός άνθρωπος!!!"
Ο χρήστης heinz είπε…
Αν το κάνατε λίγο πιο σαφές, να σας απαντούσα ευχαρίστως...

Γενικά, για το θέμα της εντροπίας, έχω ρίξει αρκετή δουλειά, κι είμαι νομίζω έτοιμος, να απαντήσω σε απορίες...

Σ' αυτό το θέμα, ναι έχω βρεθεί κι από τις δυο πλευρές. Απλώς τώρα πια θεμελίωσα ότι, από την αρχή είχα δίκιο, μόνο δεν είχα αρκετά μέσα για να το τεκμηριώσω....

Και βέβαια, δεν είμαι καλός άνθρωπος.
Δεν εκτιμώ τους καλούς ανθρώπους. Μόνο τους υπεύθυνους εκτιμώ. Θεωρώ ότι μόνο από την ανάληψη της ευθύνης που αναλογεί στον καθένα βγαίνει καλό....
Ο χρήστης petalida είπε…
Ο καλλιτέχνης ζει στον ιδιο κόσμο που ζουν και οι άλλοι. Αλλά τον βιώνει πολύ πιο έντονα και "βλέπει" πράγματα που οι άλλοι προσπερνούν. Γι αυτό του κολλήσαμε τη ρετσινιά ότι "ζει στον κόσμο του" και "δεν καταδέχεται" την απλή ζωή των περισσότερων ανθρώπων.
Νομίζω είναι σαν τον επιστήμονα που δεν μπορεί να χαρεί την θάλασσα αν δεν απαντήσει στο ερωτημα που τον βασανίζει και γίνεται ευτυχισμένος αν βρεί μια προσκαιρη απάντηση που αργα η γρήγορα θα γεννήσει μια άλλη ερώτηση.
Ειναι και οι δυο παγιδευμένοι σε μια βασανιστική ευτυχία.

Τώρα άν κάποιος δεν ξέρει τι του γίνεται και νομίζει ότι ξέρει ... ε, δεν υπάρχει λόγος να πολυασχολείται κανείς μαζί του. Μερικές φορές όμως συμβαίνει και το ανάποδο. Μιλάμε απαξιωτικά για ανθρώπους που είναι αληθινά ταλαντούχοι ενώ η ανεπάρκεια ειίναι τελικά δική μας!

Καλημέρα heinz!
Ο χρήστης heinz είπε…
Γειά σου Πεταλίδα!

Μόλις γύρισα από παραλία - τα καλά του να ζεις σε νησί....
Ο χρήστης heinz είπε…
Να, είναι αυτή η μανία ορισμένων, και πιο συχνά την παρουσιάζουν οι ατάλαντοι, να πουλάνε μούρη.

Θυμάμαι έναν τύπο, μονότονο στις δημιουργίες του, αλλά από μούρη έσκιζε.

Μου λέει:

- "Εγώ φίλε, κάνω art nouveau".

Περιορίστηκα να κουνήσω το κεφάλι μου. Κανονικά έπρεπε να τονε σφαλιαρίσω.
Τελικά, αφού ταλαιπώρησε κόσμο και κόσμο στην συνεργασία του επί χρόνια, τον διώξανε. Αλλά δεν κατάλαβε:

- "Δεν καταλαβαίνουν οι ατάλαντοι", μου ξεφούρνισε πριν φύγει.

Ξανακούνησα το κεφάλι μου....
Κάπου αλλού θα πάει, κάποιους άλλους θα ταλαιπωρήσει.
Ο χρήστης petalida είπε…
Δε θέλει όμως, heinz, ένα ιδιαίτερο ταλέντο το να πουλάς μούρη επιτυχώς? Το να πείθεις, και ιδιαιτερα να πείθεις ότι τα φύκια δεν είναι φύκια, είναι μία αξιοθαύμαστη(?) ικανότητα!
Δεν αξίζει όμως να εκνευρίζεται κανείς. Δες τα πράγματα μέσα από το φίλτρο του χρόνου: ένα μέρος του Αληθινού πάντα ζει. Το υπόλοιπο χάνεται μαζί με την ψευτιά.

Είσαι δίπλα στη θάλασσα?
Ζηλεύωωωωωω!!!!!!
Ο χρήστης heinz είπε…
petalida said...

"Δε θέλει όμως, heinz, ένα ιδιαίτερο ταλέντο το να πουλάς μούρη επιτυχώς?"

Θέλει. Θέλει!!!
Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές το ζηλεύω. Αλλά, όπως ήδη είπες, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.

Ναι, Μυτ'λήν' κατά την ντόπια διάλεκτο...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@heinz
όπως είπα, προβοκατόρικη η ερώτηση...
η αλήθεια είναι ότι το θέμα αυτό με την εντροπία δεν το κατέχω, ούτε το καταλαβαίνω, ούτε έχω την παιδεία για να το καταλάβω -- στούρνος στη φυσική.
αυτό που εννοούσα είναι ότι στα σχόλια εκείνων των post είχα την αίσθηση, από το ύφος και τη γλώσσα, ότι κάποιοι έθεταν ερωτήματα θέσης, δηλ. ρωτούσαν επειδή είχαν άποψη και γι' αυτό ανακινούσαν κάποια πτυχή, και ότι εσύ τις αντιμετώπιζες σαν ερωτήσεις άγνοιας - σε στυλ 'θα στο πω απλά μήπως το καταλάβεις'.

Κι'ενα άλλο προβοκατόρικο ερώτημα, γιατί ξοδεύεσαι; Θέλω να πώ αφού είσαι καλός μουσικός γιατί να ασχολείσαι να την πεις σε κάποιον που δεν είναι τόσο, αντί να ασχολείσαι με τη μουσική σου;
Ο χρήστης heinz είπε…
Δεν είμαι τόσο καλός μουσικός.
Κάποιοι με θεωρούσαν καλό, αλλά εγώ όχι και τόσο οπότε....

Εξάλλου, δεν ασχολούμαι πια με τη μουσική, εδώ και δέκα χρόνια..

Το θέμα της εντροπίας, δεν αφορά μόνο τη φυσική. Αφορά γενικά τη ζωή και τους ανθρώπους.
Εκεί είναι που κλωτσάνε πολλοί....

Δεν αντιμετώπιζα τις θέσεις τους σαν άγνοια, αλλά σαν μονόπλευρη θεώρηση.

Θα κάνω κάποια στιγμή, κι άλλο ποστ για το ίδιο θέμα.
Ο χρήστης Ecumene είπε…
γραφεις μουσικη;;..

ενδιαφερον!...

Το εγραψες με αφορμη τον Τζιτζικα
του Αλεβαντη;;;

Η λεξη "εστετ" πως σου ακουγεται;;..


Δες αυτα...

Israel responded to an unprovoked attack by Hizbullah, right? Wrong
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/story/0,,1839280,00.html

http://lebanesebloggers.blogspot.com/2006/08/chiyah.html

Στο κατω μερος..ο Μαυρος Γατος
τους ειπε για τους Ραββίνους....

και του απαντησαν για την Θεσσαλονίκη
του τους Εβραιους...
Ο χρήστης dodo είπε…
Το στυλ "αφήστε με να κάνω ό,τι θέλω, με καταδυναστεύουν οι ευαισθησίες μου" το συναντώ και σε πολλούς που δεν δηλώνουν καλλιτέχνες. Συχνότατα...

Έχω φίλους μουσικούς, όλοι πολύ προσγειωμένοι- μήπως επειδή η μουσική απαιτεί αυτό που συχνά καλείται "μαθηματικό" μυαλό (ή τετράγωνο ή συστηματικό ή...);
Ο χρήστης heinz είπε…
@dodos

Ίσως είναι το ότι η μουσική δεν σηκώνει ψεματάκια: όταν πάρεις το όργανο στα χέρια σου, φαίνεται τι ακριβώς είσαι.
Άρα, οι μουσικοί έχουν δουλέψει αρκετά, τόσο που γνωρίζουν ότι το "ταλέντο" δεν είναι αρκετό από μόνο του.
Ο χρήστης heinz είπε…
@εργοτελίνα

"Η λεξη "εστετ" πως σου ακουγεται;;.."

Mπρρρ.....!!!!
Ο χρήστης Ecumene είπε…
Tι συνθεσεις;;...

ανατολικης ή δυτικης μουσικης;;

Υ.Γ.

1.Για τη Σμυρνη το ετοιμαζεις το post?

2.Για το διαθρησκευτικο
διαλογο;;;...
τα heurmeneutics και την
αυτοποίηση;;...

:)
Ο χρήστης heinz είπε…
Ergo te Lina said...

" ανατολικης ή δυτικης μουσικης;;"

Δυτικής.

"τα heurmeneutics και την
αυτοποίηση;;..."

Γι' αυτό.

:-)
Ο χρήστης heinz είπε…
serafina delarosa said...

"τις βρίσκω ύποπτες αυτές τις ηθικολογίες του τύπου "όταν ακούω διανοούμενος [καλλιτέχνης κλπ] τραβάω πιστόλι"."

Aλλά δεν ηθικολογώ Σεραφίνα. Τη βαρεμάρα μου δηλώνω....

:-)
Ο χρήστης fil είπε…
καλημέρα........
Άπιστε......παρόλο του ότι είναι γνώστης της αδυναμίας μου να εκφραστώ γραπτώς θα ήθελα να πω κάτι…….
είναι αλήθεια, το να κάνεις το πάθος σου παντιέρα είναι κακό… πολύ κακό!
Εννοώντας σαν πάθος την ευτέλεια…….
Υπάρχουν όμως και «πάθη» που είναι αιτία δημιουργίας!
Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες γενικά είναι "φευγάτοι" από την ρουτίνα της καθημερινότητας και γιαυτό πολύ εύκολα παρεξηγούνται!
Εμένα μου αρέσουν οι «εμ-παθείς» άνθρωποι γιατί με βοηθάνε να ξεφεύγω από τη ισοπέδωση της καθημερινότητας. Το «πάθος» τους κάνει δημιουργούς και έτσι γεννάνε τα «καινούργια»
Πιστεύω ότι ένας καλλιτέχνης είναι και δημιουργός......και δικαιολογείται μια ιδιορρυθμία!!!
Οι πραγματικοί καλλιτέχνες όμως είναι λίγοι.........

Αυτό που με εξοργίσει σφόδρα είναι οι δήθεν......καλλιτέχνες, αυτοί που θέλουν να μας "επιβάλουν" ότι είναι καλλιτέχνες και μας παρασύρουν στα "σκοτάδια" της ψυχής τους με τρόπο β ι αστικό και λόγω της σημερινής ελλειμματικής μας κουλτούρας γίνονται αποδεκτοί και έτσι επιβιώνουν.

Καλή συνέχεια στα μπάνια αν και το καλοκαίρι για μας τους νησιώτες καταντά και λίγο κουραστικό από τις φιλοξενίες των φίλων και συγγενών!
Ο χρήστης heinz είπε…
serafina delarosa said...

"θέλω να πω ότι είναι καλύτερα να επιβιώσουν και μερικοί δήθεν,..."

Σεραφίνα, να επιβιώσουν όλοι. Από την καρδιά μου το λέω.
Όχι όμως και να τους τρώω στη μάπα με το ζόρι :-)
Ο χρήστης heinz είπε…
Όσο για την έκφραση ευαισθησίας, νομίζω ότι όλοι έχουν ευαισθησίες, κι όλοι τις εκφράζουν. Είτε ζωγραφίζοντας, είτε τραγουδώντας, είτε κλαίγοντας, είτε γελώντας, είτε βρίζοντας, είτε φρικάρωντας...
Ο χρήστης dodo είπε…
"όλοι έχουν ευαισθησίες, κι όλοι τις εκφράζουν. Είτε ζωγραφίζοντας, είτε τραγουδώντας, είτε κλαίγοντας, είτε γελώντας,...", σε παραπέμπω στο τρέχον ποστ μου, γιά το τελευταίο, φυσικά!
Ο χρήστης heinz είπε…
@serafina

"μερικοί ΔΕΝ έχουν και πολλοί δεν τις εκφράζουν -- γιατί έχουν μάθει έτσι. "

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει ευαισθησίες.

Τώρα, για το αν τις εκφράζουν, φοβισμένοι άνθρωποι είναι οι περισσότεροι από εμάς.
Πολλοί, δεν λένε να συνέλθουν. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχουν ευαισθησίες, σημαίνει απλώς ότι το μπλοκάρισμά τους είναι τέτοιο, που έχουν καταστραφεί σε ό,τι αφορά τις σχέσεις τους.

Αλλά, εγώ μιλάω για τους ανθρώπους που κάνουν εμπόριο ευαισθησίας. Και το κέρδος τους, μπορεί κάλλιστα να μην είναι χρηματικό.
Ο χρήστης fil είπε…
έχω ακούσει ότι ο χειρότερος συνδυασμός σε ένα χαρακτήρα είναι ο συνδυασμός ευαισθησίας και εγωισμού........

γιατί, ένας ευαίσθητος βιώνει το πόνο, τη δυσκολία, την βία, αλλά έχει και τη δύναμη της απλότητας να το ξεπερνά.....ίσως τη ταπεινή φύση....

όπως επίσης και ο εγωιστής είναι θωρακισμένος και αντέχει απλά κάνει τους γύρω του να υποφέρουν.....

αλλά αυτός που είναι εγωιστής και ευαίσθητος και όλα τα βιώνει , έχει όμως και τον εγωισμό που τον τρελαίνει......

και επειδή στην εποχή μας όλοι λίγο πολύ έχουμε αυτό το συνδυασμό στο χαρακτήρα μας ………
άρα τις τρέλες κάποιου δήθεν καλλιτέχνη θα τρώμε στο κρανίο?
Νομίζω ότι είναι κατανοητό το τι θέλω να πω Άπιστε………και συμφωνώ μαζί σου στα προλεγόμενα σου……
Ο χρήστης ioannisk είπε…
Έλα μπήκα στο μαγαζί σου με Opera!

Άσχετο διάβαζα το σημερινό άρθρο του Μανδραβέλλη Aπογραφες: Η τηλεόραση των θαυμάτων μην μου πεις ότι δεν έχει 100% δίκαιο;

Καλό απόγευμα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υποστράτηγος ε.α. Ράμπο

Ο Λάζαρος

Συνδιαμορφώνοντας την κοινωνία που οραματιζόμαστε