Erwin Schrödinger

O Erwin Schrödinger θεωρείται ο πατέρας της κυματομηχανικής, και του απονεμήθηκε το Nobel Φυσικής 1938.

Αυτά ξέρω δηλαδή, και τίποτε περισσότερο.

Σήμερα το πρωί, πήγα μια βόλτα στη βιβλιοθήκη, πιο πολύ για να κάνω παρέα σε μια φίλη που ήθελε να δανειστεί κάτι βιβλία.
Καθώς δεν είχα τι να κάνω, έκοβα βόλτες κοιτάζοντας τα βιβλία στα ράφια.
Εκεί ανακάλυψα ένα τρομερό βιβλιαράκι του Erwin Schrödinger, με τίτλο "Κοντά στόν Άνθρωπο - Επιστήμη και Ανθρωπισμός - Η κοσμοθεωρία μου", εκδόσεις Π.Τραυλός - Ε. Κωσταράκη, 1996 (κεντρ. διάθεση βιβλιοπωλείο Κωσταράκη, Ιπποκράτους).

Από τότε, το διαβάζω μανιωδώς και δεν λέω να ξεκολλήσω. Μικρό είναι, μέχρι αύριο θάχω τελειώσει την πρώτη ανάγνωση και μετά αρχίζουν οι ...επαναλήψεις.

Το βιβλίο, είναι μια θεμελιωμένη κριτική της "επιστημοσύνης" και της Αριστοτελικής αυστηρότητας, και ένα μανιφέστο κατά της εξειδίκευσης και της περιχαράκωσης των επιστημών/επιστημόνων, από τη σκοπιά ένος "τρομερού παιδιού" της Φυσικής.

Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, σε όσους διαφωνήσαμε για τον β' νόμο της θερμοδυναμικής, και σε όσους άλλους πιστεύουν ότι η επιστήμη, μπορεί να βρεί όλες τις απαντήσεις. Ελπίζω, ότι ο Erwin Schrödinger δεν θα ακούσει τα ...εξ αμάξης που άκουσα εγώ από κάποιους (λίγους). Αλλά πάλι, ποτέ δεν ξέρεις....

:-)

Για να σας πείσω, σαν καλός ...πωλητής, παραθέτω κάποια αποσπάσματα απ' όσο έχω - μέχρις εδώ - διαβάσει:

Μην ξεχνάτε ποτέ τον ρόλο που διαδραματίζει το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο στο πλαίσιο της μεγάλης ιλαροτραγικής παράστασης που λέγεται ανθρώπινη ζωή. Μη χάνετε την επαφή σας με τη ζωή —όχι τόσο με το πρακτικό της σκέλος, όσο με τις ιδέες που την υποβαστάζουν, σκέλος που είναι πάντοτε πολύ πιο σημαντικό. Και, αφήστε τη ζωή να έχει επαφή μαζί σας. Αν δεν είστε σε θέση —κάποια στιγμή— να πείτε σε όλους με τι ασχολείστε, η δραστηριότητα σας δεν έχει καμία αξία
..................

Ο στόχος δεν είναι εύκολος, καθώς κάποιος πρέπει να διαθέτει ως σημείο εκκίνησης ένα ελάχιστο γνωστικό υπόβαθρο και, όπως γνωρίζετε, η επιστημονική εκπαίδευση αγνοείται σε σημαντικό βαθμό όχι μόνο στη μια ή την άλλη χώρα, αλλά γενικά, παρότι βέβαια σε ορισμένες χώρες αυτό συμβαίνει πιο έντονα απ' ό,τι αλλού. Πρόκειται για ένα κακό που κληροδοτείται και μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Η πλειονότητα των μορφωμένων ανθρώπων δεν ενδιαφέρεται για την επιστήμη και δεν συνειδητοποιεί ότι η επιστημονική γνώση αποτελεί μέρος του υπόβαθρου των ιδεωδών της ανθρώπινης ζωής. Πολλοί —μέσα στην πλήρη άγνοια τους περί του τι πραγματικά είναι η επιστήμη, πιστεύουν ότι αυτή έχει ως κύριο σκοπό να εφευρίσκει ή να συνεισφέρει στην εφεύρεση νέων μηχανών που βελτιώνουν τις συνθήκες της ζωής. Οι άνθρωποι αυτοί είναι έτοιμοι να εκχωρήσουν αυτό το έργο στους ειδικούς, ακριβώς όπως παραδίδουν στους υδραυλικούς σωλήνες προς επισκευή. Αν το μέλλον των παιδιών μας αποφασίζεται από ανθρώπους αυτής της νοοτροπίας, το αποτέλεσμα θα είναι αναγκαστικά αυτό που περιέγραψα προηγουμένως.Βεβαίως, υπάρχουν ιστορικοί λόγοι που εξηγούν γιατί αυτή η στάση απέναντι στα πράγματα δεσπόζει ακόμη.
.........................

Προφανώς, αν το ιδεώδες της συνεχούς, "χωρίς κενά", περιγραφής καταρρέει, τότε καταρρέει και αυτή η ακριβής διατύπωση της αρχής της αιτιότητας και δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι, μέσα σ' αυτό το εννοιολογικό πλαίσιο, συναντάμε νέες, πρωτοφανείς δυσκολίες αναφορικά με την αιτιότητα. Θα συναντήσουμε μάλιστα (όπως γνωρίζετε) τον ισχυρισμό ότι υπάρχουν κενά ή ατέλειες στην αυστηρή αιτιότητα. Είναι δύσκολο να αποφανθούμε κατά πόσον αυτό είναι ή όχι η τελευταία λέξη επί του θέματος. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το ζήτημα παραμένει ακόμα ανοιχτό (μεταξύ αυτών είναι και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν). Λίγο παρακάτω θα σας μιλήσω σχετικά με την "έξοδο κινδύνου" που χρησιμοποιούμε σήμερα για να δια­φύγουμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Προς το παρόν θα ήθελα να προσθέσω ορισμένες επιπλέον παρατηρήσεις σχετικά με το κλασικό ιδεώδες της συνεχούς περιγραφής.

Αυτά, επιστρέφω στο διάβασμα!!!!