Με το συμπάθιο...
Μια κοινωνία βασισμένη στην επιβίωση.
Αυτό είναι η Ελλάδα. Αυτό είμαστε.
Όχι στην δημιουργία, όχι στην γνώση, όχι στην επιλογή: απλά και μόνο στην επιβίωση.
"Να τη βγάλουμε".
Είμαστε η κοινωνία του 10. Όχι του "δέκα του καλού", αλλά της βάσης στο σύστημα της εικοσάβαθμης κλιμάκας αξιολόγησης.
Τι σημαίνει "έγραψες για 10";
Σημαίνει:
"Τελοσπάντων, τη βγάζεις".
Αυτό σημαίνει. Δεν σημαίνει "είσαι καλός", πολύ λιγότερο δε "είσαι επιτυχημένος". Σημαίνει απλώς "είσαι ανεκτός". Άρα, τη βγάζεις• επιβιώνεις• αλλιώς, πεθαίνεις. Είσαι νεκρός για την επιστημονική κοινότητα (μπλιάχ!).
Και πόσοι λοιπόν την βγάλανε φέτος; Το 58%.
Αλλιώς: το 42% κατατάσσεται στους νεκρούς.
Λένε: "Μα καλά, όλοι επιστήμονες θα γίνουν;;;". Ενδιαφέρον αντεπιχείρημα (του κώλου δηλαδή ...συγγνώμη κιόλας). Αυτή την ηλιθιότητα, την άκουσα πρώτη φορά εκ στόματος Ευαγγέλου Αβέρωφ. Είχε ξεράσει το εξής:
- "Aν γίνουν όλοι γιατροί, ποιοί θα είναι κηπουροί; Ποιοί θα είναι εργάτες;".
Και βέβαια πήρε φόρα το ΚΚΕ και τον έλουσε πατόκορφα.
Αρνούμαι να συζητήσω σε μια τέτοια ανόητη βάση. Το θέμα είναι άλλο για μένα:
Μετά από 6 χρόνια Δημοτικό κι άλλα 6 Γυμνάσιο-Λύκειο κι άλλα 3 (τουλάχιστον) παράλληλα φροντιστήρια, αυτό είναι που πετυχαίνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα; Οι μισοί να κρίνονται ως απαράδεκτοι;
Μετά από μεταρρυθμίσεις, μετά από πακτωλό χρημάτων στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (άλλο μπουρδέλο αυτό... συγγνώμη κιόλας), μετά από έρευνες επί ερευνών, αυτό είναι; Το 42% νεκροί;
Τι σκατά (...συγγνώμη κιόλας) μάθανε σ' αυτά τα 12+3 χρόνια;
Αυτό είναι οι Έλληνες σήμερα; Ένα έθνος από βόδια; (...συγγνώμη κιόλας).
Οι τύποι κι οι τύπισσες που κάνουν τους δασκάλους στα Δημοτικά και στα Γυμνάσια-Λύκεια, δεν ανησυχούν; Γιατί πληρώνονται;
Kαι, μη φανταστεί κανείς ότι οι υπόλοιποι, το 58%, είναι τίποτα φωστήρες. Ανοίγουν το στόμα τους όταν μπουν στα Πανεπιστήμια και ξερνάνε καλαπόδια!!! Κι οι δάσκαλοι στα Πανεπιστήμια, προσαρμόζονται ανάλογα: "Κάτσε λοιπόν να σου πω το Πυθαγόρειο θεώρημα, γιατί δεν πάμε παρακάτω με τίποτα". Και το γυρνάνε σε μάθημα Γυμνασίου.
Κι ο εκάστοτε Υπουργός της (κατ' ευφημισμόν) Παιδείας τι κάνει; Εμ, έλα ντε!!!! Δεν καταλαβαίνω με τίποτα τι σκατά (...συγγνώμη κιόλας) κάνει ο καθ' ύλην αρμόδιος, που βέβαια καταπίνει τον μισθό του εξ ολοκλήρου και σκουπίζεται κιόλας. Εμ, αυτός δεν είναι μισθός, είναι αργομισθία!!! Ή όχι;;;
Κι αντί η Μαριέττα (a.k.a. Αντουανέττα) να συγκινηθεί από τα χάλια αυτά, βρήκε τη λύση: κατέβασε τη βάση στο 9. Αντί να κατεβάσει το ξερό της κεφάλι και να φύγει από το Υπουργείο, είπε: "Ας κατεβάσουμε τον πάτο του βαρελιού κι άλλο".
Ας βάλουμε χαμηλότερα κριτήρια για την Ελλαδίτσα λοιπόν. Αλλά βέβαια αυτό, συμπαρασύρει τα πάντα• όλη την κοινωνία. Και τι την νοιάζει την Μαριέττα (ή τον Ευθυμίου, ή τον Γιωργάκη ή τον Αρσένη); Η αργομισθία πέφτει κανονικά. Κι έχουμε και τα λούσα και τη δόξα μας. Βγάζουμε καπάκι κι έναν δεκάρικο και αφορίζουμε τους "αιώνιους φοιτητές" και ξεμπερδέψαμε.
Άμα τώρα την διαολοστείλω, φταίω;
Λέω (απλώς λέω):
Κι άλλα έχω να πω, αλλά τέλοσπαντων...
Υ.Γ. Επειδή η γυναίκα μου διαβάζει τώρα που γράφω και κάνει παρατηρήσεις: δεν έχει σημασία ποιοί θα γίνουν κηπουροί. Αυτό που έχει σημασία είναι, ένα εκπαιδευτικό σύστημα που μεθοδικά παράγει άγνοια. Κι αυτό, είναι πλέον μετρήσιμο.
Αυτό είναι η Ελλάδα. Αυτό είμαστε.
Όχι στην δημιουργία, όχι στην γνώση, όχι στην επιλογή: απλά και μόνο στην επιβίωση.
"Να τη βγάλουμε".
Είμαστε η κοινωνία του 10. Όχι του "δέκα του καλού", αλλά της βάσης στο σύστημα της εικοσάβαθμης κλιμάκας αξιολόγησης.
Τι σημαίνει "έγραψες για 10";
Σημαίνει:
"Τελοσπάντων, τη βγάζεις".
Αυτό σημαίνει. Δεν σημαίνει "είσαι καλός", πολύ λιγότερο δε "είσαι επιτυχημένος". Σημαίνει απλώς "είσαι ανεκτός". Άρα, τη βγάζεις• επιβιώνεις• αλλιώς, πεθαίνεις. Είσαι νεκρός για την επιστημονική κοινότητα (μπλιάχ!).
Και πόσοι λοιπόν την βγάλανε φέτος; Το 58%.
Αλλιώς: το 42% κατατάσσεται στους νεκρούς.
Λένε: "Μα καλά, όλοι επιστήμονες θα γίνουν;;;". Ενδιαφέρον αντεπιχείρημα (του κώλου δηλαδή ...συγγνώμη κιόλας). Αυτή την ηλιθιότητα, την άκουσα πρώτη φορά εκ στόματος Ευαγγέλου Αβέρωφ. Είχε ξεράσει το εξής:
- "Aν γίνουν όλοι γιατροί, ποιοί θα είναι κηπουροί; Ποιοί θα είναι εργάτες;".
Και βέβαια πήρε φόρα το ΚΚΕ και τον έλουσε πατόκορφα.
Αρνούμαι να συζητήσω σε μια τέτοια ανόητη βάση. Το θέμα είναι άλλο για μένα:
Μετά από 6 χρόνια Δημοτικό κι άλλα 6 Γυμνάσιο-Λύκειο κι άλλα 3 (τουλάχιστον) παράλληλα φροντιστήρια, αυτό είναι που πετυχαίνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα; Οι μισοί να κρίνονται ως απαράδεκτοι;
Μετά από μεταρρυθμίσεις, μετά από πακτωλό χρημάτων στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (άλλο μπουρδέλο αυτό... συγγνώμη κιόλας), μετά από έρευνες επί ερευνών, αυτό είναι; Το 42% νεκροί;
Τι σκατά (...συγγνώμη κιόλας) μάθανε σ' αυτά τα 12+3 χρόνια;
Αυτό είναι οι Έλληνες σήμερα; Ένα έθνος από βόδια; (...συγγνώμη κιόλας).
Οι τύποι κι οι τύπισσες που κάνουν τους δασκάλους στα Δημοτικά και στα Γυμνάσια-Λύκεια, δεν ανησυχούν; Γιατί πληρώνονται;
Kαι, μη φανταστεί κανείς ότι οι υπόλοιποι, το 58%, είναι τίποτα φωστήρες. Ανοίγουν το στόμα τους όταν μπουν στα Πανεπιστήμια και ξερνάνε καλαπόδια!!! Κι οι δάσκαλοι στα Πανεπιστήμια, προσαρμόζονται ανάλογα: "Κάτσε λοιπόν να σου πω το Πυθαγόρειο θεώρημα, γιατί δεν πάμε παρακάτω με τίποτα". Και το γυρνάνε σε μάθημα Γυμνασίου.
Κι ο εκάστοτε Υπουργός της (κατ' ευφημισμόν) Παιδείας τι κάνει; Εμ, έλα ντε!!!! Δεν καταλαβαίνω με τίποτα τι σκατά (...συγγνώμη κιόλας) κάνει ο καθ' ύλην αρμόδιος, που βέβαια καταπίνει τον μισθό του εξ ολοκλήρου και σκουπίζεται κιόλας. Εμ, αυτός δεν είναι μισθός, είναι αργομισθία!!! Ή όχι;;;
Κι αντί η Μαριέττα (a.k.a. Αντουανέττα) να συγκινηθεί από τα χάλια αυτά, βρήκε τη λύση: κατέβασε τη βάση στο 9. Αντί να κατεβάσει το ξερό της κεφάλι και να φύγει από το Υπουργείο, είπε: "Ας κατεβάσουμε τον πάτο του βαρελιού κι άλλο".
Ας βάλουμε χαμηλότερα κριτήρια για την Ελλαδίτσα λοιπόν. Αλλά βέβαια αυτό, συμπαρασύρει τα πάντα• όλη την κοινωνία. Και τι την νοιάζει την Μαριέττα (ή τον Ευθυμίου, ή τον Γιωργάκη ή τον Αρσένη); Η αργομισθία πέφτει κανονικά. Κι έχουμε και τα λούσα και τη δόξα μας. Βγάζουμε καπάκι κι έναν δεκάρικο και αφορίζουμε τους "αιώνιους φοιτητές" και ξεμπερδέψαμε.
Άμα τώρα την διαολοστείλω, φταίω;
Λέω (απλώς λέω):
- Πλήρης διαχωρισμός του Λυκείου από το Πανεπιστήμιο. ΠΛΗΡΗΣ.
- Ελεύθερη εισαγωγή στα Πανεπιστήμια με κρίσιμο (και μόνον θεωρητικό) προπαρασκευαστικό έτος, με κόψιμο όσων δεν κάνουν για την συγκεκριμένη επιστήμη.
- Εκπαιδευτική αλλαγή ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ.
Κι άλλα έχω να πω, αλλά τέλοσπαντων...
Υ.Γ. Επειδή η γυναίκα μου διαβάζει τώρα που γράφω και κάνει παρατηρήσεις: δεν έχει σημασία ποιοί θα γίνουν κηπουροί. Αυτό που έχει σημασία είναι, ένα εκπαιδευτικό σύστημα που μεθοδικά παράγει άγνοια. Κι αυτό, είναι πλέον μετρήσιμο.
Σχόλια
Δυστυχώς δεν είναι εθνική μας αποκλειστικότητα, έχω δει τελευταίως από κοντά και το βρεττανικό και το γαλλικό σύστημα, παρόμοια χάλια έχουν-ίσως, απλώς, να ξεκίνησε η δική τους πτώση από λίγο ψηλότερα, κι έτσι καμουφλάρεται κάπως.
Όσον αφορά το διαχωρισμό Λυκείου-Πανεπιστημίου δεν είμαι σίγουρος γιατί θα πρέπει να είναι πλήρης. Οι επιδόσεις στο λύκειο θα πρέπει με κάποιο τρόπο να λαμβάνονται υπόψη. Έτσι και αλλιώς οι περισσότεροι στο πανεπιστήμιο θέλουν να πάνε, πολύ λίγοι είναι αυτοί που αρκούνται στο απολυτήριο λυκείου.
Επίσης, το προπαρασκευαστικό έτος προσθέτει ένα ακόμη έτος στους μελλοντικούς φοιτητές, αν μαντεύω σωστά το συλλογισμό σας. Αν η φοίτηση εξακολουθήσει να είναι 4ετής ή 5ετής τότε οι φοιτητές θα παίρνουν πτυχίο (το νωρίτερο) στα 23 ή 24. Οι "κομμένοι" του προπαρασκευαστικού έτους θα αποφοιτούν ακόμα πιο αργά, αφού υποθέτω ότι θα πρέπει να κάνουν και το προπαρασκευαστικό έτος της επόμενης επιστήμης που θα επιλέξουν (;). Αυτό σημαίνει ότι σε μια ευρωπαϊκή αγορά, όπου η κινητικότητα των αποφοίτων πανεπιστημίων αυξάνεται, οι πτυχιούχοι των ελληνικών πανεπιστημίων θα τελειώνουν το πρώτο πτυχίο τους πολύ αργότερα από π.χ. των αγγλικών (3 χρόνια). Σε περίπτωση που δεν διαμορφωθεί τελικά μια κοινή ευρωπαϊκή πλατφόρμα για τα έτη σπουδών του πρώτου πτυχίου, οι απόφοιτοι των ελλ. πανεπιστημίων θα βρεθούν σε ακόμα μειονεκτικότερη θέση από ό,τι είναι σήμερα. Αν προσθέσουμε δε και μεταπτυχιακά και διδακτορικά, α! και το στρατό...καλά 32, 33...
Για μένα το ζητούμενο είναι είναι διττό: να βελτιώσουμε την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αλλά χωρίς να αγνοούμε τα δεδομένα της ευρωπαϊκής αγοράς.
"Έτσι και αλλιώς οι περισσότεροι στο πανεπιστήμιο θέλουν να πάνε, πολύ λίγοι είναι αυτοί που αρκούνται στο απολυτήριο λυκείου. "
Αν οι σπουδές του Λυκείου, γίνουν πράγματι σπουδές, δεν θα υπάρχει λόγος.
"Επίσης, το προπαρασκευαστικό έτος προσθέτει ένα ακόμη έτος στους μελλοντικούς φοιτητές, αν μαντεύω σωστά το συλλογισμό σας."
Όχι. Μιλάω για το πρώτο έτος. Στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο π.χ., εισήχθησαν το έτος 2000, 525 άτομα στην Πληροφορική. Το 2004, ορκίστηκαν 23.
Ένα ποσοστό 35% εγκατέλειψε στο πρώτο έτος, κι άλλοι τόσοι στα δυο επόμενα.
"να βελτιώσουμε την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αλλά χωρίς να αγνοούμε τα δεδομένα της ευρωπαϊκής αγοράς."
Αλλά βέβαια, η αγορά με την Παιδεία δεν έχουν σχέση. Μόνο με την εκπαίδευση. Και ο ρόλος των Πανεπιστημίων είναι κυρίως, να παράγουν Παιδεία.
Και πόσοι, κατά συνέπεια, υποστηρίζουν σήμερα τον ρόλο των Πανεπιστημίων στην παραγωγή ΠΑΙΔΕΙΑΣ;
Άστα να πάνε....
"Αλλά βέβαια, η αγορά με την Παιδεία δεν έχουν σχέση. Μόνο με την εκπαίδευση. Και ο ρόλος των Πανεπιστημίων είναι κυρίως, να παράγουν Παιδεία".
Σήμερα, που το πτυχίο πανεπιστημίου είναι απαραίτητο για εύρεση εργασίας, δεν μπορούμε να θεωρούμε την πανεπιστημιακή εκπαίδευση ως side effect της πανεπιστημιακής Παιδείας. Θεωρώ ότι πρέπει να δουλέψουμε προς μια ολιστική σχέση εκπαίδευσης και Παιδείας, όπου τα δύο είναι αλληλένδετα και αλληλοσυμπληρούμενα. Γιατί θα πρέπει να υπάρχει εκπαίδευση χωρίς Παιδεία ή Παιδεία χωρίς εκπαίδευση;
"Θεωρώ ότι πρέπει να δουλέψουμε προς μια ολιστική σχέση εκπαίδευσης και Παιδείας, όπου τα δύο είναι αλληλένδετα και αλληλοσυμπληρούμενα. "
H ολιστική προσέγγιση, πράγματι είναι πλέον αναγκαία σε ό,τι αφορά την επιστημολογία. Δηλ. να πάψουμε να βλέπουμε τις επιστήμες σαν διαχωρισμένες (π.χ. Μαθηματικά-Φιλολογία. Σημειώνω απλώς εδώ ότι τα Μαθηματικά είναι μια γλώσσα με αλφάβητο, συντακτικό, γραμματική και κανόνες).
"Γιατί θα πρέπει να υπάρχει εκπαίδευση χωρίς Παιδεία ή Παιδεία χωρίς εκπαίδευση; "
Αυτό δεν γίνεται ούτως ή άλλως.
Αλλά δεν μπορεί να θεωρούμε Παιδεία τις ανάγκες της αγοράς. Ας πάρουν οι επιστήμονες εφαρμογής αυτό τον ρόλο (ΤΕΙ).
Η έρευνα, είναι το παν, και για την αγορά. Και η έρευνα, δεν κινείται βάσει αναγκών, αλλά απλώς σε μια στοχαστική (τυχαία) διεργασία αναζήτησης, από την οποία ωφελείται και η επιστήμη και η αγορά.
Αν η αγορά βάλει τους κανόνες της έρευνας, τότε θα προχωρήσουμε μέχρι κει που μπορεί να δει η αγορά. Δηλαδή, με ορίζοντα 1-2 χρόνια: πρακτικά η έρευνα θα σταματήσει.
Το φαινόμενο αυτό, καταγράφηκε ήδη στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, που μπήκαν ερευνητικοί κανόνες από θεσμούς εκτός της επιστημονικής κοινότητας.
Αποτέλεσμα; Έρευνα για κλάματα.
Αποτέλεσμα αγοράς; Ποιά αγορά;;;;
Heinz said:
"H ολιστική προσέγγιση, πράγματι είναι πλέον αναγκαία σε ό,τι αφορά την επιστημολογία. Δηλ. να πάψουμε να βλέπουμε τις επιστήμες σαν διαχωρισμένες (π.χ. Μαθηματικά-Φιλολογία. Σημειώνω απλώς εδώ ότι τα Μαθηματικά είναι μια γλώσσα με αλφάβητο, συντακτικό, γραμματική και κανόνες)".
Η ολιστική προσέγγιση στην επιστημολογία (με την οποία και φυσικά συμφωνώ) σχετίζεται και με την Αγορά που βλέπει μακροπρόθεσμα και "σκέφτεται" outside the box. Δεν είναι τυχαίο ότι π.χ. η Microsoft προσλαμβάνει ψυχολόγους και κοινωνικούς ανθρωπολόγους ή ότι π.χ. το Arizona Science Centre (για να μιλήσω για αυτά που ξέρω) πληρώνει ένα φιλόσοφο για να σκέφτεται και να προτείνει πώς μπορεί να παρουσιαστεί η επιστήμη και η τεχνολογία στο κοινό του Science Centre. Η Αγορά ενδιαφέρεται (ή θα πρέπει να ενδιαφέρεται) και η ίδια για επιστήμονες που έχουν μια πιο ολιστική κατάρτιση, γιατί προσφέρουν εν δυνάμει συγκριτικά πλεονεκτήματα στο creativity, imagination, κλπ. Ο ολισμός θεωρώ είναι απαραίτητος και για την Παιδεία και την εκπαίδευση.
"Αλλά δεν μπορεί να θεωρούμε Παιδεία τις ανάγκες της αγοράς"
Φυσικά και δεν εννοούσα αυτό.
Ας δούμε ένα παράδειγμα στο πεδίο που επιλέξατε:
Η Intel, πρόσφατα ολοκλήρωσε μια έρευνα που στόχο είχε να καταγράψει την χρηστική αξία του ηλεκτρονικού υπολογιστή σε διαφορετικούς πληθυσμούς. Κατέγραψε λοιπόν ότι αλλιώς χρησιμοποιείται στην Ινδία, αλλιώς στην Ουγγαρία κι αλλιώς στο Περού. Το άρθρο, που επιγράφεται taking the Internet to the People, κάνει μια σειρά από σημαντικές διαπιστώσεις σαν απόρροια μιας διεπιστημονικής έρευνας.
Αλλά που καταλήγει η Intel? Στην ιδέα να σχεδιάσει ξεχωριστές συσκευές για την κάλυψη των αναγκών κάθε περιοχής.
Συμπέρασμα: η Intel θεωρεί ότι οι ανάγκες προσιδιάζουν στις περιοχές. Αλλιώς: βλέπει τον κόσμο στατικά. Δηλαδή, πήρε την διεπιστημονική προσέγγιση και την μετέφρασε στο δικό της, αποσπασματικό νόημα. Σαν να πρόκειται για πάντα (ή για πολύ καιρό) η Ινδία ή η Ουγγαρία, να κατέχουν μια σταθερή θέση στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας.
Άρα, η Intel έχει πρόβλημα. Και γενικεύοντας... (κι όχι και πολύ αυθαίρετα, η Intel είναι ένας πιλότος για την αγορά).
Υ.Γ. Δεν πληρώνω για τον χώρο εδώ, οπότε δεν υπάρχει θέμα κατάχρησης
:-)
Heinz said...
"Συμπέρασμα: η Intel θεωρεί ότι οι ανάγκες προσιδιάζουν στις περιοχές. Αλλιώς: βλέπει τον κόσμο στατικά. Δηλαδή, πήρε την διεπιστημονική προσέγγιση και την μετέφρασε στο δικό της, αποσπασματικό νόημα. Σαν να πρόκειται για πάντα (ή για πολύ καιρό) η Ινδία ή η Ουγγαρία, να κατέχουν μια σταθερή θέση στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας".
Πρώτα πρώτα, επικροτώ το γεγονός ότι η Intel πλήρωσε μια 10μελής διεπιστημονική ομάδα να κάνει τη συγκεκριμένη έρευνα που μάλιστα "The work of our group, though most often begun as pure research without a particular product concept in mind". Ενισχύει αυτό που έγραψα για την ολισμό της εκπαίδευσης που βρίσκει απήχηση στην Αγορά.
Η Αγορά πέρα από μακριά, πρέπει να κοιτά και κοντά. Το άρθρο αυτό αφορά τις "κοντινές ματιές", όχι τις μακρινές.
Διαβάζοντας το άρθρο δεν κατέληξα στο δικό σας συμπέρασμα ότι "η Intel θεωρεί ότι οι ανάγκες προσιδιάζουν στις περιοχές. Αλλιώς: βλέπει τον κόσμο στατικά". Η Intel κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένα market σε μια συγκεκριμένη περίοδο και σε ένα συγκεκριμένο context έχει τις δικές της ανάγκες. Αυτό κάθε άλλο παρά στατικό το βρίσκω. Και προσπάθησε να δει πώς μπορεί η τεχνολογία να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανάγκες. Και αυτό δεν το μεταφράζω ως διαπίστωση ότι "ανάγκες προσιδιάζουν στις περιοχές". Το άρθρο δεν μιλά γενικά για "Ινδία" και "Ουγγαρία" αλλά για "local communities" σε αυτές τις χώρες. Αύριο οι ανάγκες ή οι απαιτήσεις θα αλλάξουν και τότε η Intel θα σχεδιάσει άλλες τεχνολογίες για να μας/τους πουλήσει. Πού είναι η στατικότητα; Εγώ αυτό το ονομάζω στόχευση και personalisation. Στατικότητα για μένα είναι η Intel να βγάλει ένα εργαλείο και να πει: "παιδιά αυτό είναι, σ'όποιον αρέσει". Ευτυχώς που έχουμε προχωρήσει σε αυτό που γράφουν "Previously aligned over product lines, the company is now aligned by markets".
Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα της Intel; Αν οι εκτιμήσεις της είναι λανθασμένες, απλά δεν θα πουλήσει...Ίσως δεν κατάλαβα καλά τις παρατηρήσεις σας. Τι ακριβώς θα περιμένατε η Intel να κάνει με αυτή την έρευνα;
Φυσικά δεν είμαι εδώ για να υπερασπιστώ την κάθε Intel (έχω και εγώ τα απωθημένα μου με τη λογική της Αγοράς και με τις εταιρείες που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν 10 βήματα, αλλά κάνουν 1, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση) αλλά από μια διεπιστημονική έρευνα μπορεί να ωφεληθεί και η επιστήμη και η Αγορά. Η καθεμιά όπως αντιλαμβάνεται το συμφέρον της.
Αφού είναι δωρεάν, είπα να γράψω ακόμα ένα :-)
Αλλά το Localization γίνεται ήδη ad hoc. Όπως η έρευνα αποδεικνύει, η ίδια συσκευή χρησιμοποιείται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε κοινότητας.
Αλλιώς: κάθε χρηστική οντότητα αναδύεται σαν τέτοια, ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας που την χρησιμοποιεί.
Αλλιώς: σε ένα ζωντανό περιβάλλον, (αυτό στο οποίο "πέφτει" η συσκευή) η συσκευή αναδύεται σαν εργαλείο σε σχέση με το περιβάλλον και μόνον. Και το περιβάλλον της συσκευής, ον ζωντανό σύστημα, είναι σε μια συνεχή διαδικασία αλλαγής που μάλιστα την προσδιορίζει μόνο του: κάθε πρόβλεψη δεν μπορεί παρά να είναι βραχυπρόθεσμη.
Άρα, το κουμπί είναι στην αύξηση της ευελιξίας της συσκευής κι όχι κατά τη γνώμη μου στη συρρίκνωση της ευελιξίας (=εξειδίκευση).
Αυτό νομίζω ότι είναι το λάθος της Intel.
Λάθος που δεν κάνουν οι εταιτείες κινητής τηλεφωνίας π.χ. στις νέες συσκευές τους.
Άσχετο: έχετε σπουδάσει μουσειολογία στην Ελλάδα;
και αυτά που γράφεις σ'αυτό το ποστ επιδέχονται ερμηνεία με βάση κάτι σαν τον β' νόμο της θερμοδυναμικής...
"Αλλά το Localization γίνεται ήδη ad hoc. Όπως η έρευνα αποδεικνύει, η ίδια συσκευή χρησιμοποιείται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε κοινότητας".
Σε ποια συσκευή αναφέρεστε;...Μάλλον σας έχασα, ήδη κινούμαι σε περιοχές όπου έχω περιορισμένη γνώση.
Anyway, από ό,τι κατάλαβα, το άρθρο περιγράφει τρεις τεχνολογίες (An information kiosk, a cabina pública, and a teleház, που δεν είναι εφαρμογές της Intel)σε τρία διαφορετικά contexts.
H Intel λέει ότι έχει ένα "product in development that relates to the way computers are used to support local economic development in rural India", άρα όχι ένα product και για τα τρία contexts, αλλά για ένα από αυτά...
...Αλλά ίσως να παρερμηνεύω το άρθρο ή εσάς, θα το ξαναδιαβάσω.
"Άσχετο: έχετε σπουδάσει μουσειολογία στην Ελλάδα;"
Όχι, στην Αγγλία. Όταν ήρθα για μουσειολογία στην Αγγλία, δεν υπήρχαν σπουδές μουσειολογίας στην Ελλάδα.
"Σε ποια συσκευή αναφέρεστε;..."
:-)
Συγγνώμη πολλές φορές έχω αφηρημένο λόγο.
Στο computer απλώς. Εδώ δηλαδή, αναφέρομαι στο computer. Αλλά ισχύει για κάθε artifact.
Αναδύεται σαν διαφορετικό χρηστικό αντικείμενο ad hoc.
Νομίζω ότι κάθε σύστημα, προσπαθεί να εισάγει αρνητική εντροπία. Βέβαια, η εντροπία είναι κοινό φαινόμενο, αλλά κάθε σύστημα έχει το δικό του νόημα (εξ ου και η ad hoc ανάδυση των ζρηστικών αντικειμένων - πύλες για διάδραση με το περιβάλλον).
Ανεβάζει την εντροπία μόνο του, καταναλώνοντας πληροφορία για την συνεχή ανασυγκρότησή του κι έτσι χρειάζεται κι άλλη από το περιβάλλον.
Η πληροφορία ΔΕΝ λειτουργεί σαν ενέργεια, απλώς σαν διακόπτης για την διοχέτευση της ενέργειας.
(πωπω τι λέω... έχουνε σφυρίξει τ' αυτιά μου από το διάβασμα, σε λίγο θα με πάρουν τα παιδιά με τις άσπρες μπλούζες LOLOLOLOL.... κι άμα λέω και βλακείες, εκεί να δεις χαράαα...)
Ας αρχίσω από την παρατήρηση της γυναίκας σου: κηπουροί ποιοί;
Σωστή η δική σου άποψη:ας είναι τα σχολεία(κ τα ΑΕΙ-ΤΕΙ)αξιόλογου επιπέδου και θα βρεθεί τρόπος ή ας μορφωθούν όλοι και ας τα κορνιζάρουν τα απολυτήρια κ τα πτυχία,η κοινωνία θα ωφεληθεί,θα πάει πιο πάνω.Γιατί και οι κηπουροί να μην είναι μορφωμένοι;
Εδώ έχει θέση ο ρόλος του εξεταστικού συστήματος,απόλυσης-εισαγωγής στην ανώτερη βαθμίδα.Θετικός ή αρνητικός.Θετικός γιατί κάνει το διαχωρισμό αντικειμενικά κ αξιολογεί έμμεσα την κατώτερη βαθμίδα κ βάζει τα όρια για την ανώτερη.
Αρνητικός γιατί όλοι οι υπουργοί κ.λ.π.αρχίζουν κ τελειώνουν την πολιτική τους με αυτό, χαιδεύοντας την κοινωνία, η οποία στα πλαίσια της "επιβίωσης" όπως λες θέλει:
- Όλα τα παιδιά στα ΑΕΙ-ΤΕΙ όχι για τη μόρφωση, την παιδεία, αλλά για το χαρτί της επιβίωσης.
-Όχι πίεση από το δάσκαλο(τα ψυχολογικά του!)
-Όχι γραπτά στο δημοτικό(φωστήρες του ΠΙ)
-Όχι πολλά τεστ,διαγωνίσματα στο Γυμνάσιο.
-Θέματα βατά!βαθμούς καλούς!δε θα γίνει γιατρός δάσκαλε ή καθηγητά το χαρτί να πάρει να το βάλω κάπου(στο δημόσιο!)
-Όχι εφόδια στον εκπαιδευτικό(λίγα παιδιά,επιμόρφωση,ειδικές αίθουσες ανά μάθημα,εργαστήρια,υποστηρικτικό υλικό)στοιχίζουν αυτά.
-Ανυπαρξία επίβλεψης!που αξιολόγησης;;του εκπαιδευτικού.Ό,τι θέλει κάνει μέσα στην αίθουσα,κανείς δεν ξέρει τι,κανείς δεν τον ρωτά,κανείς δεν αντιδρά (υπηρεσιακά)
-Φροντιστηριακή υποστήριξη: λίγοι στην πρωτοβάθμια πολλοί στην Δ/θμια,όλοι στην Γ' Λυκείου!!
-Ο φαύλος κύκλος:όλη μέρα τα παιδιά με την τσάντα στον ώμο,πνίγεται η παιδική, κυρίως η εφηβική ηλικία,όνειρο ζωής όχι η παιδεία αλλά η εισαγωγή στα ΑΕΙ(το χαρτί),το φροντιστήριο προηγείται του σχολείου,στο σχολείο οι μαθητές έρχονται για τις υποχρεωτικές παρουσίες(5-6 εβδομάδες πριν τη λήξη των μαθημάτων η Γ'Λυκείου σταματά το σχολείο!!ως άρρωστα ε;;φοβερό κ τι υποκρισία απ'όλους;) δεν παρακολουθούν, γιατί κ πως να μπορούν άλλωστε;ο χαβαλές άρα,η λύση θεμάτων του φοντ/ρίου μες στο μάθημα ναι στην ψύχρα,οι καθηγητές να βλαστημάνε την τύχη τους, οι μεγάλοι βαθμοί να θεωρούνται δεδομένοι,η προαγωγή επίσης,πιο εύκολα
προάγεσαι στο Λύκειο παρά στο Γσιο(9,5 ΜΟ όχι βασικά μαθήματα κ.λ.π.)
-Και έρχεται το 10 ή 10000 μόρια της Μαριέττας(λάθος για μένα) και χαλάει τη σούπα,και να το 42% κάτω και να οι λύτες(άλλοι πολιτικοί,από απέναντι τώρα, ο Μπαμπίνος,οι δήμαρχοι!ο Χριστόδουλος όχι ακόμη).
ΑΡΑ; ποιος ευθύνεται;ποιος πρέπει να δώσει τη λύση του γόρδιου δεσμού;
Εγώ πάντα ρίχνω την ευθύνη και για το κατάντημα και για τη νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας της "επιβίωσης" στους πολιτικούς.Απ'αυτούς ξεκινούν οι οδηγίες, τα πλαίσια, σ'αυτούς καταλήγουν οιευθύνες,οι πρωτοβουλίες,το πολιτικό κόστος.Ας το αναλάβουν επιτέλους, όλοι κ οι απο'δω κ οι απο'κει.
Μεγάλες ευυθύνες έχουν οι εκπ/κοί όλων των βαθμίδων για την απάθεια τη συλλογική και την αυτογελοιοποίηση.
Οι συνδικαλιστές κατάντησαν γραφικοί και ατομική αντίδραση καμμία.Έστω κάποιο στέλεχος να παραιτηθεί να δημοσιοποιήσει στοιχεία.
Δεν είναι αμελητέο επίσης το περιβάλλον που ζουν τα παιδιά κοινωνικό,πληροφόρησης,επιρροής,
αξιακό,πολιτισμικό.Οσο για τον διαχωρισμό Λυκείου και ΑΕΙ συμφωνώ,αρκεί να αναβαθμιστούν όλες οι βαθμίδες.
Πρέπει να γίνει σεισμός αλλά ποιος θα τον κάνει;; χλωμό πολύ χλωμό.Και τα ΑΕΙ να αλλάξουν,κάτι να τα παρασύρει.
Εν τέλει νομίζω πως κάποιος μεγάλος πολιτικός μπορεί να πάει τη βάρκα στα βαθιά, οπότε ας περιμένουμε. Μπορούσε ο Αντρέας νομίζω αλλά δεν το πίστεψε; δεν τον ενδιέφερε;ήταν αλλού; τα έγραψες εσύ σε άλλο post.
Και σχετικά με την κοινωνία της αγοράς,δεν θέλω την επιρροή της αλλά φαίνεται αναπόφευκτο,οπότε πάλι κάποιος να την τιθασεύσει.
Ας το αναλύσω καλύτερα. Υπέθεσε ότι κάποιος που τον ξέρεις 10 χρόνια σου λέει ψέματα. Η αξιοπιστία του πέφτει στο 1/10. Χρειάζεται να σου λέει 20 χρόνια συνεχώς αλήθειες για να ξαναγίνει αξιόπιστος.
Κάπως έτσι λειτουργεί το κράτος στη συνείδηση του πολίτη. Ένας πόλεμος, ένα πραξικόπημα, μια αναταραχή μοιάζει με ένα ψέμα και άρα με πλήγμα στην αξιοπιστία του. Και το ελληνικό κράτος "ψεύδεται" συχότατα στη βραχύχρονη ιστορία του.
Επομένως το πρόβλημα κείται στην αδυναμία του κράτους. Λόγω αυτής της αδυναμίας καλλιεργείται η νοοτροπία κάλι πέντε και στο χέρι ή να την βγάλουμε κι απόψε γιατί αύριο δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει.
Τον ξέρω τον αντίλογο. Κι άλλα κράτη επάθαν κι έπαθαν αλλά ξανακέρδισαν την αξιοπιστία τους. Ναι, αλλά αυτά τα κράτη είχαν πόρους, πράγμα που δεν έχουμε εμείς.
Γιατί δεν έχει η κάθε Σχολή δικές της εξετάσεις, ώστε να δίνουν πραγματικά ΜΟΝΟΝ όσοι ενδιαφέρονται κατ'ευθείαν (γιατί σε πόσες σχολές θα μπορείς να δώσεις με το που τελειώνεις την Τρίτη Λυκείου?).
Ακόμη: Τρίτη Λυκείου, χρόνος προπαρασκευής Γενικών Γνώσεων για να μπορεί κάποιος να δώσει εξετάσεις όπως IB, GMAT κτλ, ώστε να φύγει κατ'ευθείαν έξω αν μπορεί, ή εξειδικευμένα μαθήματα προπαρασκευής για την κάθε σχολή, όχι απλώς Δέσμη δεκάδων σχολών- α, και όποιος θέλει, απλώς να παίρνει το απολυτήριο...
Τεσπα, είναι τεράστιο (με το συμπάθειο) το θέμα που θίγετε αγαπητέ...
Από κονέ με την Αντουανέττα υπάρχει τίποτε ή δεεεε...
Καλημέρα!
Τα ελληνικά ΑΕΙ έχουν πρόσβαση σε μεγάλες ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες για άρθρα, δημοσιεύσεις κλπ., βασικά δηλαδή εργαλεία της έρευνας.
Σήμερα το πρωί, διαπίστωσα ότι με σύνδεση μέσω Πανεπιστημίου, ΔΕΝ είμαι πλέον αποδεκτός από τον εκδοτικό οίκο Taylor & Francis κι από τον εκδοτικό οίκο Springer Verlang.
Aυτό προφανώς συνέβει διότι "λόγω γραφειοκρατικών προβλημάτων" (Γαϊδουροσκούφης μάλλον), το Υπουργείο Παιδείας, ΔΕΝ είχε πληρώσει τις συνδρομές και οι εκδοτικοί οίκοι είχαν προειδοποιήσει ότι θα κόψουν την πρόσβαση, ήδη από τον Φλεβάρη.
Μάλλον θα φταίνε οι "αιώνιοι φοιτητές".....
Η ιδέα σου είναι καλή αλλά η Μαριέττα την έχει ήδη απορρίψει γιατί, "πως θα διασφαλιστεί η ακεραιότητα των εξετάσεων;"...
Είμαι πράγματι έμφορτος οργής!!!
:-)
Γιατί έχω παιδιά....
"Γιατί δεν έχει η κάθε Σχολή δικές της εξετάσεις, ώστε να δίνουν πραγματικά ΜΟΝΟΝ όσοι ενδιαφέρονται κατ'ευθείαν (γιατί σε πόσες σχολές θα μπορείς να δώσεις με το που τελειώνεις την Τρίτη Λυκείου?)"
Λίγα ιστορικά. Αυτό είναι το σύστημα με το οποίο μπήκαν στο πανεπιστήμιο οι γονείς μου -- ίσως και οι δικοί σας. Οι πανελλήνιες εξετάσεις που γίνονται στο σχολειό αρχικά καθιερώθηκαν ως μέσο εκδημοκρατισμού και ως τέτοιο δούλεψαν. Δηλαδή παιδιά που διαφορετικά δε θα πήγαιναν να δώσουν στο πανεπιστήμιο τώρα προσέρχονται, δίνουν εξετάσεις και πολλές φορές πετυχαίνουν. Προσωπική μαρτυρία. Όταν είχα πάει να δω τους βαθμούς μου, ένας πατέρας και η κόρη του μιλούσαν με μια καθηγήτρια. Για την ακρίβεια, η κόρη δε μίλησε καθόλου.
"Μα δείτε τι καλά που έγραψε!"
"Θα την παντρέψω, δε χρειάζεται σπουδές"
"Και να σπουδάσει και να παντρευτεί"
"Και τι να τις κάνει τις σπουδές;"
"Μα αφού είναι τόσο καλή, γιατί να μην προοδεύσει;"
"Δεν είναι αυτά για κορίτσια"
"Ας βάλει τουλάχιστον να γίνει δασκάλα"
κλπ.
Θέλω να πω, αυτό το παιδί που ίσως να έγινε τελικά δασκάλα, δεν θα είχε δώσει καν στο πανεπιστήμιο.
Δεν ξέρω πόσο έχουν αλλάξει οι κοινωνικές συνθήκες, και αν τον ρόλο αυτό χρειάζεται να τον παίζουν ακόμα οι πανελλήνιες.
Απλώς μια άλλη διάσταση δίνω...
The devil is in the details
Ακόμα και σε μία κοινωνία αριστούχων θα είχαν ζήτηση οι άριστοι των αρίστων. Ακόμα, δηλαδή κι αν είχαμε 40.000 άτομα που δυνητικά είναι ΟΙ Τέλειοι δάσκαλοι, δεν θα είχαμε τι να τους κάνουμε. Θα παίρναμε μόνο όσους μπορεί να αντέξει ο προϋπολογισμός μας ή όσους χρειάζονται τα σχολεία μας (ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αυτά θα ήταν... τέλεια).
Ως εκ τούτου, υπάρχει στην κοινωνία μια κρησάρα, ένα λεπτό κόσκινο μέσα από το οποιο περνούν μόνο εκείνοι οι... "εκλεκτοί" που "ζητάει" η κοινωνία, αφήνοντας απ΄ έξω ακόμα και όλους τους άλλους που είναι δυνητικά ισάξιοι.
Για παράδειγμα, στον Καναδά όπου έζησα και εργάστηκα λίγα χρόνια, υποτίθεται, είχαμε υπεπληθώρα πτυχιούχων και υπερ-πτυχιούχων με διδακτορικά κλπ οι οποίοι ενώ περίμεναν τη... δεύτερα παρουσία για να.. εξασφαλίσουν μία θέση εργασίας, στο μεταξύ ξόρκιζαν την ανεργία τους σε κάτι ψευδοπρογράμματα που ουσιαστικά τους οδηγούσαν σε ένα υποαπασχολούμενο μαράζι - οιονεί ανεργία.
Κατά την ταπεινή μου, γνώμη, λοιπόν, οι δομικές και άλλες δυσλειτουργίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος λειτουργούν μάλλον και ως φύλλο συκής, στο βαθμό που η εγγενώς ανταγωνιστική κοινωνία μας (όπως και όλες οι καπιταλιστικές κοινωνίες)υπόσχεται τάχα ίσες ευκαιρίες αλλά τελικά μοιράζει σωρηδόν άνισες αφετηρίες.
Κοντολογίς, ο εκπαιδευτικός ορθολογισμός (εκσυγχρονισμός και εκδημοκρατισμός) το πολύ-πολύ να εξασφαλίσει μια ανεργία σε... ορθολογική βάση, ενω τώρα η κατάσταση είναι μπάχαλο... Φυσικά και αξίζει τον κόπο να προχωρήσουμε.
(Ελπίζω να μην είμαι εκτός θέματος - αλλά είδα ωραίο φως και μπήκα στα κλεφτά και στα γρήγορα για ένα "γεια")
Με αγάπη
Παράγραφος
Εξοργίζομαι με κάτι τέτοια, δλδ έξω τι είναι, μλκς που τα καταφέρνουν? Εκεί δεν ίσχύει το αδιάβλητο?
Heinz, η κολλητή σου (με το συμπάθειο) με αρρωσταίνει (με το ξανασυμπάθειο)!!!
:)))
Δικό μου το λάθος, μα δεν αντέχω να διαβάζω τα αυτονόητα ενώ οι αρμόδιοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
Θα προτιμούσα να τους έδινα μια κουτουλιά. Πολλές κουτουλιές.
Έχω δυο παιδάκια.. Τα κρατώ μακριά από φροντιστήρια, μακριά από το παιχνίδι των βαθμών και της πρωτιάς. Για όσο γίνεται ακόμα.
Μας το κάνει εύκολο ίσως το γεγονός πως αγαπούν τα βιβλία και τις γνώσεις. Από την άλλη σκέφτομαι μήπως τους το κάναμε εμείς πιο εύκολο αφού ποτέ δεν τα πιέσαμε για διάβασμα. Επειδή μας βλέπουνε συχνά με ένα βιβλίο στο χέρι.
Αγαπούν και το παιχνίδι, τις περιπέτειες μέσα στα χώματα, ψάχνουν τα χνάρια των γιγάντων και των ξωτικών, φτιάχνουν δεντρόσπιτα. Αγαπούν τα όνειρα.
Όπως όλα τα παιδιά προτού τα ευνουχίσουμε.
Ας αφουγκραστούμε τη ψυχούλα τους κι ας μην εισέλθουν ποτέ σε πανεπιστημιακό οίκο.
(Δεν μιλώ αβασάνιστα. Ξενυχτώ πολλές φορές πάνω σε αγχωμένες σκέψεις: σε τι κόσμο τα παραδίδω, μήπως τα οδηγώ σε κάποιο περιθώριο, αν θα έχουνε αντιστάσεις ώστε να μη λυγίζουν, να μη μειονεκτούν..)
Το σαράκι της αγραμματοσύνης είναι ιδιόρυθμο, τρώει και πτυχία μα κάτι πτυχία..
"Και ο ρόλος των Πανεπιστημίων είναι κυρίως, να παράγουν Παιδεία." .. Αχ..
Έχετε δίκιο.
Συμπληρωματικά σε όσα γράψατε:
Αλλά η ανταγωνιστική αντίληψη της κοινωνίας, είναι όπως επισημάνατε σύμφυτη σε συγκεκριμένο σύστημα διαχείρισης (ή και σε περισσότερα του ενός).
Γνώμη μου είναι ότι, αυτό αποτελεί μια κληρονομιά μιας διαστροφής της Δαρβινιστικής θεωρίας της "φυσικής επιλογής" κι έχει διαποτίσει πολλές πλευρές, πολλών κοινωνικών θεωριών.
Θεωρώ ακόμα ότι, υπάρχει όριο στην ανοχή του (κάθε) συστήματος σε μια τόσο προφανή ανοησία (βίαιη επιλογή), διαφορετικά η Σπάρτη θα ζούσε ακόμη.
Μπορώ να συνεχίσω για ώρες, καταλαβαίνετε....
Νάστε καλά!
@aphrodite
Ε, όοοοοοχι και κολλητή μου. Σε ότι μπορώ να επιλέξω, προσπαθώ νάχω καλό γούστο....
"Θα προτιμούσα να τους έδινα μια κουτουλιά. Πολλές κουτουλιές."
Καμμιά συγγένεια με τον Ζιντάν;;;;
(ναι, μια από τις 5-6 φορές στη ζωή μου που είδα ποδόσφαιρο)
Βαθια μεσα μας(σας θα ελεγα,αν και ακουγεται αλλαζονικο)ζει το μικροαστικο βλαχακι που κατεβηκε στην πολη.Ενας συνδυασμος Βεγγου και Χατζηχρηστου,που προσπαθει εσχατως να μοιασει του Κωνστανταρα.
Αρα βολεβομαστε με τα ελαχιστα,ονειρο εχουμε να βαζουμε σφραγιδες στο δημοσιο,να παρουμε BMW,και να πηγαινουμε στα κωλοχωρια μας(thank god που ειμαι απο τους ελαχιστους ελληνες που ΔΕΝ εχουν χωριο)οπου ξυπναει μεσα μας ο Βελληγκεκας.
Βλαχια,μιζερια,λαικουρια,αμορφωσια,σκυλλαδικα,ασχημες φατσες...
Τα αιτηματα της νεολαιας απλως καμουφλαρουν το απολυτο φετιχ του εθνους.
Την ξαπλα.
Την τεμπελια και το βολεμα με ελαχιστο κοπο.
Αιωνιοι φοιτητες με γονικη επιχορηγηση.
Καταργηση της υποχρεωτικης θητειας για ολους τους λαθους λογους(ο γραφων αν και μονιμας ειναι υπερ του επαγγελματικου στρατου,φανατικα)τουτεστιν για συνεχιση των επιδοτουμενων long term διακοπων.
Να είναι η φτώχεια χρόνων; {Η Ελλάς χώρα πτωχή...άρχιζε το λόγο του κάποτε στη βουλή ο Τρικούπης}
Να είναι τόση σκλαβιά; τόσοι πόλεμοι;τόση αμορφωσιά;;
Μήπως έτσι διαμορφώθηκε η νοοτροπία του ραγιαδισμού; Άντε να γλυτώσουμε να επιζήσουμε να βολευτούμε; Σκύψε αλλά ξέφυγε;
Και μετά ήρθε η μικροαστική αντίληψη:το δήθεν, η κενή επίδειξη, η καχυποψία,η άρνηση της επιτυχίας της αξίας του άλλου,να καμαρώνεις σα γύφτικο σκεπάρνι.
Ίσως όμως όλα αυτά μαζί να διαμόρφωσαν τη σημερινή εικόνα:
Οι γονείς να πιέζουν τα παιδιά για πολλά,σχολικά,φροντιστήρια,
ξενόγλωσσα,χορό, άθληση,μουσική,ζωγραφική,κολύμπι
,Η/Υ, έλεος!
Τα παιδιά δεν αντέχουν, τα πρότυπα που προβάλλονται είναι άλλα,ελεύθερος χρόνος ανύπαρκτος,γεμίζει με ΤV.
H oικογένεια συναντιέται την κυριακή και επικοινωνεί με σημειώματα.
Τόσοι προσπαθούν αλλά το αποτέλεσμα λειψό.
Η ανεργία ως προοπτική,η ετεροαπασχόληση η ακρίβεια τσακίζουν το ηθικό που μαζί με την απλόχερη βοήθεια της οικογένειας φέρνουν τη νωθρότητα την αποχαύνωση στους νέους, την ανωριμότητα γιατί όχι και την απομόνωση ή την κατάθλιψη και την επιθετικότητα.
Τι γίνεται στο εξωτερικό; Απ'ότι ξέρω υπάρχει αξιόπιστο σχολείο,ελεύθερος χρόνος,όποιος μπορεί προχωρά σε ΑΕΙ οι άλλοι πάνε σε σχολές κατάρτισης ή σε χειρωνακτικές εργασίες,αποδεκτοί από όλους και η ζωή προχωρά.
Φαίνεται ότι είμαστε στον πάτο του βαρελιού αλλά εκείνοι που μπορούν να αλλάξουν κάτι (εκλεγμένοι άρχοντες,τοπικοί ή κεντρικοί, μπέρδεψαν τη συνείδηση με τη συνεύρεση, το χρέος με το κλέος,τη μάχη με τα πάχη,το κρίμα με το χρήμα.)
Θα μου πεις εμάς εκφράζουν,ναι αλλά ο ρόλος τους είναι να μη μας χαϊδεύουν. Είναι να μας δείξουν το όραμα,μέσα απ'τα κύματα να πάμε απέναντι, όχι στα βράχια.
.....Πλήρης διαχωρισμός του Λυκείου από το Πανεπιστήμιο. ΠΛΗΡΗΣ .Ελεύθερη εισαγωγή στα Πανεπιστήμια με κρίσιμο (και μόνον θεωρητικό) προπαρασκευαστικό έτος, με κόψιμο όσων δεν κάνουν για την συγκεκριμένη........
όχι βέβαια φίλε μου δεν είναι ανεξάρτητη η δευτεροβάθμια εκπαίδευση από τη τριτοβάθμια και επιτέλους όχι άλλη αυθαίρετη ελευθερία στη τριτοβάθμια......
δεν είναι δυνατόν να είναι η τριτοβάθμια εκπαίδευση στο απυρόβλητο και στο ανεξέλεγκτο και να μην υπόκειται σε κανέναν έλεγχο διαχείρισης και διδασκαλίας!!
όποιον θέλουμε κάνουμε καθηγητή....σε όποια βαθμίδα θέλουμε (και ας υπάρχει σχετικός κανονισμός), όπως θέλουμε διαχειριζόμαστε τα κονδύλια ( πχ ΕΠΕΑΕΚ) όπως θέλουμε διοικούμε τη σχολή κλπ κλπ που δεν είναι επί του παρόντος για ανάπτυξη......
και βέβαια ΟΧΙ πανεπιστημιακό προπαρασκευαστικό έτος γιατί απλά θα μεταφερθούν τα ιδιαίτερα στους τριτοβάθμιους καθηγητές.......και μη μου μιλήσετε για αξιοκρατία γιατί θα ακολουθήσει τρισέλιδο.........!!!
)))))))
" όχι βέβαια φίλε μου δεν είναι ανεξάρτητη η δευτεροβάθμια εκπαίδευση από τη τριτοβάθμια"
Kι όμως πρέπει να είναι. Τα Λύκεια πρέπει να χορηγούν ουσιαστικό τίτλο σπουδών που να έχει βάρος. Και τα παιδιά δεν πρέπει να μπαίνουν σε ένα μαραθώνιο αγώνα δρόμου, με ΤΙΠΟΤΑ!
Πρέπει να πάψουν τα Λύκεια να λειτουργούν εξαιτίας και χάριν των Πανεπιστημίων επιτέλους. Τότε θα πεθάνουν και τα φροντιστήρια.
"και βέβαια ΟΧΙ πανεπιστημιακό προπαρασκευαστικό έτος γιατί απλά θα μεταφερθούν τα ιδιαίτερα στους τριτοβάθμιους καθηγητές......"
Ούτε συζήτηση!!! (ΛΟΛ λες κι είμαι Υπουργός Παιδείας).
Επαναλαμβάνω: στο ΕΑΠ, γίνεται κανονική σφαγή στα δυο πρώτα έτη. Να γίνει και στα Πανεπιστήμια και να είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ η είσοδος όλων.
Για την ανεπάρκεια της τριτοβάθμιας και των διδασκόντων στα ΑΕΙ:
Δεν την αμφισβητώ. Αλλά, όταν όλοι ξέρουμε ότι οι φοιτητές δεν ξέρουν καν το Πυθαγόρειο, ή τι είναι σειρά, ή τι είναι όριο, ή ποιός είναι ο Max Weber, τότε απλώς, κάθε καθηγητής κρύβεται πίσω από την ανεπάρκεια των φοιτητών του και ησυχάζει. Μόνο η αναβάθμιση ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ-ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ θα ξεσκεπάσει τους ανεπαρκείς της τριτοβάθμιας.
Για την αυτονομία των ΑΕΙ: σε ό,τι αφορά την έρευνα και σε ό,τι αφορά την προσέγγιση διάφορων επιστημονικών ζητημάτων, η αυτονομία είναι αδιαπραγμάτευτη. Δεν θα καθορίζει το Υπουργείο Παιδείας αναλυτικό Πρόγραμμα, να χώσει και στα ΑΕΙ το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να κάνει όλα σκατά όπως έκανε ήδη στις άλλες δυο βαθμίδες.
Καφέ; Είσαι στο νησι;
κοίτα όλα κατανοούνται αλλά όλα δεν δικαιολογούνται!!
Η συνάφεια δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας σε γνωστικό επίπεδο είναι αδιαπραγμάτευτη….και συ το δέχεσαι έμμεσα λέγοντας ότι οι φοιτητές δεν ξέρουν το πυθαγόρειο θεώρημα κλπ κλπ…..
Επίσης μη πέφτεις και συ στη λογισμική παγίδα του «φταίνε οι δάσκαλοι που οι μαθητές έρχονται στο γυμνάσιο αγράμματοι……φταίνε οι καθηγητές γυμνάσιου που είναι οι μαθητές λυκείου είναι αγράμματοι κλπ κλπ» και δεν τελειώνει το γαϊτανάκι!
Στις αντιπροτάσεις σου που στέκουν σίγουρα λογικά …..δεν πιστεύω όμως ότι εφαρμόζονται…….
Το γενικό αλαλούμ που επικρατή στη παιδεία δεν είναι υπεύθυνοι σίγουρα μόνο οι εκπαιδευτικοί……..θέλουμε γενικό συγύρισμα και συμμάζεμα!
Και αυτό θα γινει όταν χωρίς συντεχνιακά τερτίπια καθίσουμε οι άνθρωποι της παιδείας και συζητήσουμε και από αποφασίσουμε για το καλό της σε συνδυασμό με τους γονείς και κοινωνία!
Και αυτό όχι σε εθνικούς διάλογους και τέτοια αλλά σε επίπεδο δήμου ίσως και σχολικής μονάδας! Η εφαρμογή προτάσεων για κάποιο χρονικό διάστημα στις επιμέρους σχολικές μονάδες, ο ανταγωνισμός που θα δημιουργήσει οι διορθώσεις και παρεμβάσεις που θα επιτελεστούν θα αποτελέσουν το μπούσουλα για την πολιτεία στο τι θα εδραιώσει σαν εθνική παιδεία!!!
Δηλαδή με άλλα λόγια προτείνω την από κάτω προς τα πάνω αλλαγή και ανακαίνιση της παιδείας και των σκεπτομορφών μας!!!
Καφέ εννοείτε κερνώ στο ocean με το καλύτερο καφέ κατα τη γνωμη μου!
:-)
"Η συνάφεια δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας σε γνωστικό επίπεδο είναι αδιαπραγμάτευτη…."
Ε ναι. Αλλά της ΠΑΙΔΕΙΑΣ όχι της εκπαίδευσης.
Μα, έχουμε κάνει τα Λύκεια υπο-κάτι των ΑΕΙ. Και δεν είναι έτσι, έχουμε διαλύσει τα πάντα.
Αυτό πρέπει να σταματήσει.