
Τις τελευταίες στη μικρή μας πόλη, παίχτηκε ένα μικρό δράμα. Υποθέτω ότι το ίδιο δράμα, παίχτηκε σε κάθε επαρχιακή πόλη (όπου τα πράγματα ελέγχονται ευκολότερα).
Γονείς βρέθηκαν αντιμέτωποι μεταξύ τους και με τα παιδιά τους, μαθητές βρέθηκαν σε κόντρες μεταξύ τους. Δεν γνωρίζω αν κάτι τέτοιο κάνει την Υπουργό Παιδείας υπερήφανη.
Δε μασάει η κυβέρνηση! δηλώνει η ΥΠΕΠΘ (η ίδια πάντως σίγουρα μασάει - γιουβαρλάκια αρειμανίως! - δεν φαίνεται να έχει χάσει την όρεξή της από το χάος που προκάλεσε).
Πολλοί ενήλικοι, έγιναν κατήγοροι των ανηλίκων:
- Δεν έχουν αιτήματα!
- Τα αιτήματά τους είναι μαλακίες!
- Κοιτάνε πως θα γλυτώσουν μαθήματα!
- Παρασύρονται από συμμαθητές τους!
- Παρασύρονται από φοιτητές!
- Παρασύρονται από γκόμενους/ες!
- Παρασύρονται από τα κόμματα!
- Παρασύρονται από καθηγητές!
Όλες αυτές οι αιτιάσεις - κι άλλες ακόμα - έχουν κάποιες κοινές υπόρρητες παραδοχές:
- Οι μαθητές είναι ανεύθυνοι. Δεν έχουν τη δυνατότητα να σχεδιάσουν ένα μέλλον για τον εαυτό τους οπότε εμείς (ως υπεύθυνοι) πρέπει να τους εμποδίσουμε να το πρoσπαθήσουν (και να το φανταστούν).
- Οι μαθητές είναι βασικά ηλίθιοι. Παρασύρονται από οποιονδήποτε, εύπιστοι και αφελείς. Όλοι οι προαναφερόμενοι, καθηγητές, φοιτητές, κόμματα, γκόμενοι/ες, φίλοι/ες είναι κακόβουλοι που εκμεταλλέυονται την αφέλεια των (προφανώς ηλιθίων) παιδιών μας.
- Η λίγη, έστω και στρεβλή εκπαίδευση, είναι καλύτερη από την καθόλου (λόγω καταλήψεων) εκπαίδευση.
- Η εκπαίδευση είναι κοινωνικό αγαθό. Δεν μπορούν πλαστές (!;) πλειοψηφίες να εμποδίζουν το δικαίωμα (της περίφημης "σιωπηρής πλειοψηφίας" - my ass) στην μόρφωση (που μπορεί μεν να είναι στρεβλή, αλλά από το τίποτα....)

Ας ασχοληθούμε με τα 3, 4 - σ' αυτό βασικά ενδιαφέρομαι να απαντήσω, για τα υπόλοιπα, αν κάποιοι θεωρούν τα παιδιά τους αφελείς ανεύθυνους ηλιθίους/ες, ας τα απαντήσουν μόνοι τους - κι ας αναρωτηθούν αν πρέπει να είναι γονείς ή μήπως χρειάζεται να τους αφαιρεθεί η επιμέλεια.
Η εκπαίδευση είναι λοιπόν κοινωνικό αγαθό. Και η εκπαίδευση είναι δικαίωμα κι υποχρέωση της κοινωνίας. Αλλά, τι είναι εκπαίδευση;
Εκπαίδευση είναι η διαδικασία προσαρμογής σε ένα συγκεκριμένο σύστημα.
Μαθαίνεις να σκέφτεσαι, να διακρίνεις αυτό ή εκείνο, να αναγνωρίζεις προβλήματα και να επεξεργάζεσαι λύσεις, πάντα σε κάποιο προσδιορισμένο πλαίσιο. Αν - ας πούμε - σας πετάξουν σε ένα νησί χωρίς βοήθεια και τροφή (αλα Survivor) μάλλον θα ...τα τινάξετε ταχύτατα: δεν έχετε την κατάλληλη εκπαίδευση/γνώση για αυτό το σύστημα. Κάποιος κάτοικος της Πολυνησίας όμως, μάλλον θα επιβιώσει - κι ας μην ξέρει ...αγγλικά!
Καταλήγουμε ότι ο ορισμός είναι ακριβής: εκπαίδευση σημαίνει απόκτηση γνώσεων, για να μπορείς να "υπάρχεις" (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) σε ένα προσδιορισμένο περιβάλλον.
Σε ποιό περιβάλλον καλούνται να ζήσουν τα παιδιά μας λοιπόν;
Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί για να δούμε τι ποιότητα εκπαίδευσης παίρνουν.
Στο σύγχρονο περιβάλλον, βασικό ρόλο παίζει η ευελιξία, η εφευρετικότητα, η δυνατότητα αναγνώρισης των δυνατοτήτων, πρόβλεψης των προβλημάτων, η διαπολιτισμικότητα, η διεπιστημονικότητα.
Τι τους μαθαίνει το Λύκειο;
Απλά: ΤΙΠΟΤΑ.
Το Λύκειο, είναι ένας προθάλαμος του Πανεπιστημίου και ΜΟΝΟΝ. Απελπισμένοι καθηγητές προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά μάταια: οι μαθητές έχουν ήδη μάθει ότι μόνον το πτυχίο (εσχάτως και το μεταπτυχιακό) μετράει. Το Λύκειο είναι απλώς ένας κουραστικός σταθμός μέχρι το Πανεπιστήμιο, κι εξάλλου, μόνο το φροντιστήριο έχει σημασία.
Το αποτέλεσμα είναι, στην τρίτη Λυκείου να την κοπανάνε για να "μελετήσουν για τις εξετάσεις".
Ωραία (ας πούμε), ας είναι κι έτσι. Μαθαίνουν πάντως από το φροντιστήριο.
Μπιιιιπ!!! Και πάλι χάσατε!
Στο φροντιστήριο και πάλι δεν μαθαίνουν τίποτα χρήσιμο: εκπαιδεύονται για να επιβιώσουν στο σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων. Ό,τι έχουν μάθει από το φροντιστήριο, την επομένη των εξετάσεων έχει διαγραφεί - κι είναι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν μαθαίνουν Φυσική, Αρχαία ή Μαθηματικά εκεί: μαθαίνουν πως θα περάσουν τις εξετάσεις - ρωτήστε όποιον φροντιστή θέλετε.
Άντε καλά. Αλλά μόλις μπουν στο Πανεπιστήμιο, κάτι μαθαίνουν ε;
Χοντρά γέλια παρακαλώ!!
Στο Πανεπιστήμιο πλέον, πρέπει να ξεμάθουν όλα όσα έχουν μάθει στραβά μέχρι να φτάσουν εκεί - και τα έμαθαν έτσι, ακριβώς για να φτάσουν εκεί. Έτσι, στην καλύτερη περίπτωση, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου, αναγκάζεται να κάνει τον καθηγητή Λυκείου. Το σύστημα του Πανεπιστημίου, προϋποθέτει ότι ο πρωτοετής έχει κάποιες βάσεις μπαίνοντας σε κάποιο τμήμα.
Τι κάνεις λοιπόν όταν διαπιστώνεις ότι ΔΕΝ έχει αυτές τις βάσεις; Πας να του τις δώσεις.
Αλλά τότε, σκοντάφτεις στην στρεβλή εκπαίδευση.
Ο φοιτητής (πλεόν) έχει εκπαιδευτεί στα εξής:
- Όλα τα προβλήματα ανήκουν σε κάποια κατηγορία.
- Κάθε κατηγορία προβλημάτων έχει κάποιον τύπο λύσης.
- Αν μάθεις τις κατηγορίες και τις λύσεις τους, θα πετύχεις κέντρο.
- Ο καθηγητής είναι για να σου πει ποιά είναι τα προβλήματα και ποιές οι λύσεις.
Το να ξεριζώσεις αυτή την αντίληψη από το κεφάλι του (κακοπαθημένου ως μαθητή) φοιτητή, είναι περίπου αδύνατον. Η ιδέα της έρευνας, της εφευρετικότητας, της δημιουργίας νέας γνώσης, νέων μεθόδων, της αμφισβήτησης κλπ. κλπ., είναι άσχετη με ό,τι ο μαθητής έχει βιώσει επί 12 χρόνια.
Και, ξανακαταλήγουμε στην Ελλαδίτσα.
Η λύση; ΚΑΤΑΡΓΗΣΤΕ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ!!
Δεν το καταλαβαίνω, μεγαλομέτοχοι των φροντιστηρίων είναι οι εκάστοτε Υπουργοί Παιδείας;
"Μα", λένε, "δεν χωράνε όλοι στα Πανεπιστήμια!!!".
Μα... για πόσο μαλάκες μας περνάνε; Το 2005 τους έβαλαν όλους, ΟΛΟΥΣ!! Που χώρεσαν αυτοί; ΠΟΥ;
Τα Τμήματα, μπορούν να δέχονται ένα μεγάλο αριθμό υποψηφίων για ένα προπαρασκευαστικό έτος, στο αντικείμενο του Τμήματος. Ένα έτος θεωρητικό - χωρίς εργαστήρια. Κι αν στο τέλος του έτους δεν έχεις πάει καλά, "μας συγχωρείτε δεν μας κάνετε, περάστε αλλού να δοκιμάσετε εκεί".
Η λύση αυτή είναι παλιά ιδέα και κάποια στιγμή θα εφαρμοστεί αναπόφευκτα. Τότε και μόνο τότε το Λύκειο θα μπορέσει να κάνει την - αναντικατάστατη - δουλειά του. Μέχρι τότε, θα δημιουργεί προβλήματα, γιατί έτσι θέλει το ΥΠΕΠΘ. Συνιστώ, στην κυρία Μαριέτα, ανάμεσα στις πολλές και σπουδαίες σκέψεις της, να το σκεφτεί κι αυτό. Αλλιώς, ας πάει σπίτι της, άντε στο καλό - αυτή η κοινωνία πρέπει να προχωρήσει.
Και - όσοι έχετε παιδιά - για σκεφτείτε: μπας κι έχουν δίκιο, ακόμα κι αν δεν ξέρουν να το εκφράσουν έτσι?
Ενημερωθείτε: www.mathites.gr