Οι δυο δολοφόνοι της Πρωτοχρονιάς
Πρωτοχρονιά στη Σαλονίκη, το 1982. Πάω να δω τον τότε έρωτα, μια Σαλονικιά (από τις Σαλονικιές, ξέρετε σεις....) Με φιλοξενεί ο Πασχάλης. Ο Πασχάλης μένει με τους γονείς του, σε μια παλιά πολυκατοικία στο κέντρο. Οι γονείς του περίπτωση. Εκείνη καχύποπτη, πολυλογού, με βλέπε με μισό μάτι. Γκρινιάζει και ρωτάει συνέχεια "που θα πάτε", "ποιούς θα συναντήσετε", "τι ώρα θα γυρίσετε"... καταλαβαίνετε το στυλ... Κυκλοφορούμε στην όμορφη Σαλονίκη, με ένα πανάρχαιο Vauxhall, βαμένο πράσινο στο χέρι. Μια μέρα, πούχε πιεί καμμιά δεκαριά ούζα, ο πατέρας του Πασχάλη, αποφάσισε να το βάψει: πινέλο, λαχανί λαδομπογιά κι επί το έργον. Αυτοκινητάκι art nouveau που λεν κι οι κουλτουριάρηδες!!! Δε μας πείραζε βέβαια, μόνο που έβγαινε η ντίζα του συμπλέκτη κάθε 4-5 χιλιόμετρα. Στη μέση της Εγνατίας, το καπό ανοικτό, ο Πασχάλης λαχανιασμένος μέσα στη μηχανή να τραβάει την ντίζα, εν μέσω κορναρισμάτων οργισμένων οδηγών κι ο ίδιος να βρίζει: "ά στο διάολο σερσέμηδες που δ