Τότε ακόμα, δούλευα σαν δημοσιογράφος.
Σε μια παρέμβασή μου εκεί, προσπάθησα να εξηγήσω ότι ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας ήταν κάτι μάλλον αδύνατο: το να ζητάς από κεμαλικό καθεστώς να εκδημοκρατιστεί, ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, κι ήταν τουλάχιστον αφελές από την πλευρά μας να έχουμε την απαίτηση να αυτοκτονήσουν για να υπηρετηθούν οι δικές μας ευαισθησίες.
Είχα πει τότε ότι, "μόνο το τουρκικό ισλαμικό κίνημα - που δεν έχει σχέση με εκείνο της Αλγερίας π.χ. - μπορεί να εκδημοκρατίσει τη χώρα αυτή, κι αυτό γιατί από τη φύση του βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το κεμαλικό κράτος". Και ζήτησα από την ευρωομάδα του ΠΑΣΟΚ, να βγάλει στην Ευρώπη στέλεχη του κινήματος, όπως ο τότε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Tayip Erdogan.
Τι το 'θελα;
Κάποιοι εξ επαγγέλματος υπερασπιστές της "ελληνοτουρκικής φιλίας - αγάπες - λουλούδια - φιλάκια - κλπ.", έγιναν έξαλλοι. Οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ είπαν ότι ήταν "ενδιαφέρουσα ιδέα" (κν. "χέσε μας Heinz με τις ανοησίες σου", αλλά στο πιο ευγενικό). Και κάποιοι δημοσιογράφοι (...συνάδελφοι μπρρρρ....) έγραψαν στη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ότι κάποιος (ο γράφων) είπε "το και το" και "δεν βρέθηκε ούτε ένας ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ να τον βάλει στη θέση του, ίσως επειδή κι οι ιδιοι ήταν μαθημένοι στην εξουσία των αγιατολάδων" (εννοούσαν μάλλον τον Ανδρέα Παπανδρέου).
Ο δε Γιάννης Τζανετάκος (αξιοπρεπέστατος και σεβαστός εν γένει), μου επεσήμανε ότι "πρόκειται για μια θρησκεία με την οποία βρισκόμαστε σε πόλεμο" (μου κάθησε το ντολμαδάκι στο λαιμό από την έκπληξή και πήγα να ψοφήσω - ακόμα το θυμάμαι!!!).
Διατήρησα αταλάντευτα την ίδια γνώμη μέχρι σήμερα. Βέβαια, δεν είχα καμιά ...επιφοίτηση. Απλώς, έκανα τον κόπο να διαβάσω: όσα κείμενα του Μουσταφά Κεμάλ βρήκα (για να καταλάβω πως σκέφτεται το καθεστώς), την φιλολογία γύρω από τους Οθωμανούς (που τόσο απεχθάνονται οι κεμαλιστές), και φυσικά τα σχετικά με την τύχη του Ελληνισμού στη Μικρασία. Και παρακολουθούσα αδιάλειπτα τις ειδήσεις, μικρές ή μεγάλες, αναλύσεις, όλα τελοσπάντων.... Το ίδιο κάνω και τώρα.
Και συνειδητοποίησα ότι, η μοναδική δύναμη που είχε άμεσο συμφέρον να εκδημοκρατιστεί βαθιά η Τουρκία, ήταν το Ισλάμ. Απαξιωμένοι και κυνηγημένοι από τους εθνικιστές, κίνημα με κομματική κοινωνική πολιτική (φούρνους για τους φτωχούς, νοσοκομεία, ακόμα και δικό τους σύλλογο βιομηχάνων), συντηρητικοί ναι, αλλά όχι και έξαλλοι φονιάδες όπως οι κεμαλιστές, ήταν οι μοναδικοί που μπορούσαν - λόγω μαζικότητας - να σπρώξουν στη άκρη το βαθύ κράτος.
Τελευταίες ειδήσεις:
- Λειτουργεί πλέον 24ωρος κρατικός ραδιοφωνικός στην κουρδική γλώσσα. Πρίν 15 χρόνια "δεν υπήρχε κουρδικό έθνος, ήταν ορεσίβιοι Τούρκοι, η κουρδική γλώσσα ήταν απλώς τουρκική διάλεκτος".
- 28,000 Τούρκοι πολίτες έχουν υπογράψει κείμενο που ζητά την αναγνώριση της γεονοκτονίας των Αρμενιών. Ο εισαγγελέας τους παρέπεμψε, το δικαστήριο τους αθώωσε.
- Ο Erdogan έσωσε την τιμή της Ευρώπης (αν είναι δυνατόν!!!) στο Νταβός, λέγοντας απλώς αυτά που κάθε οπαδός του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού όφειλε να πει.
- Η υπόθεση Ergenekon συνεχίζει να ξηλώνει τους σκοτεινούς μηχανισμούς (το "βαθύ κράτος").
Η μεθοδολογική ασχετοσύνη στη γηραιά ήπειρο, όπου επικρατούν οι φαντασιώσεις μας έναντι των γεγονότων, θερίζει....
Δείτε επίσης την ανάλογη ανάλυση του Vrennus.