Ψόφα ΠΑΣΟΚ!
Περνάω τις γραμμές του τραίνου κι απότομα αλλάζω κόσμο. Έχω μπει στη περιοχή των προλετάριων. Σπίτια χαμηλά, εργατικές κατοικίες ανακατεμένες με αυλές που φιλοξενούν παράγκες· από ξύλα και λινάτσα. Παλιά ψυγεία σκεπασμένα με πλαστικό, σκουριασμένα παιδικά καροτσάκια - τα φυλάνε μήπως χρειαστούν ξανά κάποτε... Νοιώθω ότι έχω βρεθεί σε λάθος περιοχή. Η ζέστη στη Λάρισα είναι δολοφονική στα τέλη του Αυγούστου του 1981, γύρω μου σκουπίδια και μυρίζουν έντονα. Μύγες, κι ούτε ψυχή στο δρόμο. Που είναι οι άνθρωποι; (στριμωγμένοι σαν τα μυρμήγκια στους ναούς της βιομηχανικής ζώνης - ηλίθιε!). Στο χέρι μου το μπλοκάκι με τα εισιτήρια για τη «Γιορτή Νεολαίας ΠΑΣΟΚ '81». Τη «Γιορτή της Αλλαγής»: όλα τα σημάδια δείχνουν ότι θα νικήσουμε στις εκλογές του Οκτώβρη· κάπως δειλά κι επιφυλακτικά, έχουμε αρχίσει να το πιστεύουμε. Κι εμείς, πόρτα - πόρτα, πουλάμε εισιτήρια, 20 δρχ. το ένα. Ούτε ακριβά, ούτε φτηνά. Αλλά εκεί, στον κόσμο των προλετάριων, το εικοσάρικο έχει αξία. Είναι κάτι σο...