Α ρε Λαμπράκη, επίτηδες το 'κανες ε????



Ο κ. Καρατζαφέρης έχει δίκιο: ο διαδηλωτής, όταν είδε τη μηχανή, έπρεπε να κάνει μισό βήμα πίσω.
Άλλωστε, είναι γνωστή η τακτική των αριστερών να ψάχνουν για ήρωες - και είναι ανελέητοι σ' αυτό!!

Άστε που, αυτό με τις μηχανές το συνηθίζουν...
Δε θυμάστε που και κάποιος Λαμπράκης, έκανε το ίδιο κόλπο; Αντί να κάνει μισό βήμα πίσω, έπεσε πάνω στο τρίκυκλο και δημιουργήθηκε ολόκληρη ιστορία.

Μα, είναι αίσχος...!!!! Αυτοί οι αναρχικοί ποτέ δεν σεβάστηκαν τίποτα!

Σχόλια

Ο χρήστης giant13 είπε…
Ευτυχώς που βγαίνει στα παράθυρα και λέει τέτοιες αηδίες. Διαφορετικά με τον λαικισμό του θα ανέβαζε κι άλλο το κασέ του.
18 Δεκεμβρίου, 2009 11:27
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υποστράτηγος ε.α. Ράμπο

Εικόνα
Κατά κόσμον: Αργυρόπουλος Κωνσταντίνος . Βασικά, αχώνευτος . Ισχυρογνώμων, είρων και αλαζονικός και - κυρίως - δεξιός. Δηλαδή, ούτε που ξέρω τι ψήφιζε, αλλά σ' εμένα και πολλούς άλλους, για δεξιός φαινόταν· τουλάχιστον, δεν συνάντησα κανέναν που να μη τον θεωρεί δεξιό. Διοικητής (ως αντισυνταγματάρχης) του 542 ΤΕΑ, στη Ρόδο. Γνωστός και ως « Ράμπο », δεν ξέρω αν το παρατσούκλι του το έλεγαν κάποιοι και κατάμουτρα. Σ' εμάς πάντως, όταν το τάγμα συναντούσε άλλες μονάδες στις ασκήσεις, το έλεγαν στα ίσα: «542, ααα, καλώς τα ραμπάκια ». Και δώστου γέλια και συμπάθεια για τα όσα τραβάγαμε από τη μούρλα του Ράμπο. Κλαδιά στερεωμένα παντού, από το κράνος μέχρι τη μέση, ουρλιαχτά και τρέξιμο στα υψώματα, πού στο διάολο είσαι ρε Τούρκο να σε φάω, να μ' αφήσει ήσυχο ο παλαβός; Αλλά οι κερατάδες οι Τούρκοι απτόητοι. Πότε κατεβαίνανε με Σινούκ κοντά στο στρατόπεδο, πότε στήνανε προγεφύρωμα στο στρατιωτικό αεροδρόμιο, πότε επιχειρούσαν να αποβιβαστούν σε κάποια παραλία, πότε ε...
Διαβάστε περισσότερα

Συγκρίσεις

Δεκαοκτώ Οκτώβρη του '81, αχάραγα. Τρέχω να φτάσω στο εκλογικό τμήμα που είμαι ορισμένος σαν εκλογικός αντιπρόσωπος. Κουβαλάω ένα φάκελο με ψηφοδέλτια (μήπως ξεμείνουμε), κερί, βουλοκέρι, πέντε έντυπα ενστάσεων, το χαρτί του διορισμού μου, στυλό (δύο), το χαρτί με τα τηλέφωνα των εκλογικών υπευθύνων του "κινήματος". Πάνω μου έχω τρία πακέτα τσιγάρα (συνεταιριστικής εταιρείας βεβαίως), καμιά 20αριά αυτοκόλλητα (με τον πράσινο ήλιο), μια μεταλλική καρφίτσα στο μπλουζάκι (με τον πράσινο ήλιο). Μέσα μου έχω τρομερή ελπίδα. Μόλις έχω κλείσει τα 21, πρώτη φορά ψηφίζω. Θολά τα πράγματα στο κεφάλι μου, αλλά είμαι απόλυτα πεπεισμένος: Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση, όλα θα γίνουν - και μάλιστα γρήγορα. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η νίκη μας θα είναι τεράστια. Δεν εννοώ την εκλογική - εννοώ την ηθική νίκη. Από τη Δευτέρα, θα σαρώσουμε κάθε παλιά νοοτροπία που δίχαζε τους Έλληνες. Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε τους αγροτοβιομηχανικούς συνεταιρισμούς, ...
Διαβάστε περισσότερα

Ο δάσκαλος

Εικόνα
Θα καταγράψω εδώ την ουσία της αντιπαράθεσής μου με τον κ. Νίκο Δήμου (ΝΔ). Γιατί μου ζητήθηκε, αλλά και γιατί νοιώθω ο ίδιος την ανάγκη. Πριν μπω στο blog του ΝΔ, τον είχα υπόψη μου ως συγγραφέα, λίγο διανοητή, λίγο φιλόσοφο, αλλά όχι ως δάσκαλο . Η επαφή όμως με το blog του, με ξάφνιασε. Διαπίστωσα ότι πολλοί άνθρωποι τον αποκαλούν " Δάσκαλο ", επιδαψιλεύουν τιμές, του απονέμουν εύσημα, εκδηλώσεις θαυμασμού... Πολλοί μάλιστα, τον θεωρούν τον υπέρτατο κριτή μιας άποψης. Αν υπάρχει μια διαφωνία, περιμένουν από εκείνον να πάρει θέση κι έπειτα στοιχίζονται πίσω από τη θέση αυτή. Ο ίδιος δε, δέχεται με συγκατάβαση τις εκφράσεις σεβασμού - και συχνά λατρείας. Συχνά, σημειώνει - με έναν χλιαρό τρόπο - ότι "κι αυτός μαθαίνει από τους άλλους", αλλά καθόλου δεν θίγει την εικόνα του δασκάλου που έχει απλωθεί γύρω του και βέβαια, όλη την συνακόλουθη διεργασία δάσκαλου-μαθητών. Μπορώ προφανώς με copy&paste να καταγράψω εδώ πάμπολλα τέτοια παραδείγματα αυτής της ιδιότυπης...
Διαβάστε περισσότερα