Και τώρα, όλοι Πάσχοντες...

Τώρα, την ύστατη στιγμή η κυβέρνηση οφείλει να σοβαρευτεί. Να κόψει με το μαχαίρι οργανισμούς, θέσεις εργασίας και τα κολπάκια. Δεν μπορεί σε μια χώρα υπό χρεοκοπία να χρηματοδοτεί ο προϋπολογισμός Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας. Καλή είναι η ισότητα, αλλά η σωτηρία της χώρας είναι ο υπέρτατος στόχος. (Πάσχων Μανδραβέλης)

Κι ο Πάσχων, και πολλοί άλλοι,επί χρόνια στηλίτευαν, ειρωνεύονταν, κάγχαζαν, αποστρέφονταν μετά βδελυγμίας τις διάφορες πατριωτικές επικλήσεις, κυρίως όταν αυτές στρέφονταν εναντίον της παγκοσμιοποίησης.
Ειρωνεύονταν τα εθνικά σύνορα ως όρια, αποκαλούσαν "πατριδοκάπηλο" όποιον μιλούσε για το "καλό της πατρίδας", "κρυπτοφασίστες" όσους δεν συμφωνούσαν μαζί τους και - εν τω μεταξύ - συμμετείχαν σε πλειάδα "Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων" (ΜΚΟ) που εισέπρατταν από τα κρατικά ταμεία - δηλαδή, από τα δικά μας χρήματα.

Δεν θα κρίνω εδώ την επιστημονική αρτιότητα των απόψεών τους εκείνων. Δε διστάζω να πω (και πείτε με αλαζόνα) ότι το επιστημονικό τους επίπεδο είναι κάτω απ' το χαλί, οπότε απ' της μυλωνούς τον πισινό δε ζητάς ορθογραφία...
Κήρυκες οι ίδιοι ενός μοντερνισμού που ούτε ποτέ κατανόησαν, ούτε μελέτησαν, ούτε βέβαια ενσωμάτωσαν στη σκέψη τους. Ανοϊκοί παπαγάλοι κάποιων άλλων που μασούσαν τον "μετα-μοντερνισμό" σαν τσίχλα, χωρίς να είναι βέβαια σε θέση να δώσουν ούτε έναν στοιχειώδη ορισμό...

Αλλά, με εκπλήσσει η καταπληκτική κωλοτούμπα, με χάρη αθλητριών συγχρονικής κολύμβησης, που έκαναν όλοι μαζί, μόλις ο Γιωργάκης έθεσε θέμα "σωτηρίας της πατρίδας"!! Τι πατριωτισμός, τι επικλήσεις "στο καλό της χώρας" (είναι πονηρός ο Πάσχων, αποφεύγει τον όρο "πατρίδα"...). Ποιο είναι αυτό το "καλό της χώρας" (ή "πατρίδας") παραμένει βεβαίως εντέχνως αδιευκρίνιστο. Αλλά, αν κρίνουμε από το ποιον των ανθρώπων (και πως αλλιώς να κρίνεις κάποιον;) πατρίδα είναι οι ΜΚΟ, τα ιδιωτικά κανάλια, τα ραδιόφωνα και τα πάνελ, το τρίγωνο της πλατείας Κολωνακίου. Α - και τ' αγγλικά (μη ξεχνάμε και τη Διαμαντοπούλου ε?).

Αυτή τη πατρίδα θέλουν τώρα να προστατέψουμε. Ας αυξηθούν οι άνεργοι, ας αυτοκτονούν κι ας αυτοπυρπολούνται οι απελπισμένοι, ας γίνουν όλα ιδιωτικά... (Αλήθεια, ξέρουν άραγε οι όψιμοι πατριώτες τι σημαίνει "ιδιώτης";).

Για όποιον δεν καταλαβαίνει ακόμα: υπάρχουν δυο σαφώς διαφοροποιημένες απόψεις για την έννοια της Ελλάδας. Προσέξτε: όχι για "την Ελλάδα που θέλουμε", αυτό είναι άλλο θέμα, αλλά για το τι είναι "Ελλάδα". Για κάποιους, Ελλάδα είναι οι εκδηλώσεις των αγορών στον συγκεκριμένο τόπο. Για κάποιους άλλους, οι άνθρωποι που ζουν σ' αυτόν τον τόπο.

Και το αυγό του φιδιού σπάει, ξεχύνοντας απ' τη μια χρυσαυγίτες κι από την άλλη Πάσχοντες γενικώς... Τώρα είναι η ώρα να ανοίξουμε το στόμα μας. Να τους πούμε καθαρά την άποψή μας. Να τραβήξουμε μια βαθιά διαχωριστική (Ναι: ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ!) γραμμή ανάμεσα σε μας και σ' αυτούς. Ας πάνε παρέα με το alter ego τους της Χρυσής Αυγής, κι ας αφήσουν την "πατρίδα" σε 'κεινους που βλέπουν ανθρώπους κι όχι νούμερα (είτε μεταναστών, είτε επενδύσεων...).