Το πλήρες ξεβράκωμα

Παρακολουθώ, ομολογώ με εντεινόμενη έκπληξη και κάποια ιλαρότητα, το τι γίνεται αυτές τις μέρες τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην ΕΕ.

Παρατηρώ κινήσεις πανικού, όπως αυτή της Ευρωζώνης που φαίνεται να καλεί τα κράτη-μέλη να ετοιμαστούν για το ενδεχόμενο ξαφνικής εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Συμβουλή που, αν τα κράτη-μέλη την πάρουν στα σοβαρά κι ενεργήσουν ανάλογα, δε θα χρειαστεί καμιά κίνηση εκ μέρους της Ελλάδας: η Ευρωζώνη θα διαλυθεί μόνη της. Η (ας πούμε «φυσική») τάση κάθε κρατικής οντότητας να αυτοπροστατευθεί, σε συνδυασμό με την μέχρι στιγμής απύθμενα βλακώδη και εξόχως αντιευρωπαϊκή Γερμανική στάση, θα εκδηλωθεί σαν κρατικός προστατευτισμός· ό,τι πρέπει για να πάει το «ευρωπαϊκό όνειρο» 35-40 χρόνια πίσω.

Βλέπω απίστευτα ξεκατινιάσματα, όπως αυτό του «πολύ» Ευάγγελου Βενιζέλου, να ρωτά τον επικεφαλής του SPD Ζ. Γκάμπριελ «πως του φάνηκε ο Τσίπρας». Σκεφθείτε αν ο Τσίπρας έκανε κάτι ανάλογο - αν δηλαδή ρωτούσε κάποιον ξένο ηγέτη τη γνώμη του τελευταίου για τον Σαμαρά πχ! Επαρχιωτισμός δηλαδή του αίσχιστου είδους, με τον Βενιζέλο να περιέρχεται ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σαν χρεοκοπημένος ζωέμπορος της δεκαετίας του '30. Η αμήχανη και διπλωματική απάντηση του Γκάμπριελ, δείχνει ότι αυτή η έλλειψη ποιότητας του Βενιζέλου δεν είναι μόνο στα δικά μας μάτια.

Παρακολουθώ συντονισμένες επιθέσεις απ' όλες τις πλευρές του συστήματος διακυβέρνησης του «ευρωπαϊκού οικοδομήματος»· βλέπω τους οχετούς του MEGA Channel να προβάλλουν ξανά και ξανά τις δηλώσεις του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ (aka Daniel Con Petit), ενός απερίγραπτου τύπου που ποτέ δεν κατάλαβα σε τι διαφέρει, είτε ως πολιτική σκέψη, είτε ως προσωπική πρακτική από τη Μαρία Δαμανάκη πχ· επαγγελματίες της «ευρωπαϊκής Αριστεράς», άεργοι κατά τα λοιπά.

Ακούω τον ...ΣΕΒ να καταγγέλλει τον Ευάγγελο Βενιζέλο ότι, με δική του πρωτοβουλία και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των Ελλήνων βιομηχάνων, μείωσε το βασικό μισθό των Ελλήνων εργαζομένων κατά 22%(!!).

Θυμάμαι που, όταν ήμουν νεαρός μου διηγούνταν μια προεκλογική εκστρατεία της ΕΡΕ, με σύνθημα «αυτή η δραχμή είναι δική σου - μην αφήσεις τον Παπανδρέου να σου την πάρει»· αλλάξτε το «δραχμή» σε «ευρώ» και το «Παπανδρέου» σε «Τσίπρα» και δείτε πόσο εξελίχθηκε η επιχειρηματολογία κι η σκέψη της Ελληνικής Δεξιάς τα τελευταία 60 χρόνια.

Βλέπω το Σαμαρά να καλεί σε «πανστρατιά της φιλοευρωπαϊκής κεντροδεξιάς» και να μαζεύει στο μαγαζάκι του και την Ντόρα και την ακροδεξιά - όλα αυτά υποθέτω μπροστά στον κομμουνιστικό αντιευρωπαϊκό κίνδυνο.

Παρατηρώ Σαμαρά και Βενιζέλο, που μέχρι την 5η Μαΐου αναμασούσαν το θατσερικό «There is no alternative» (δεν υπάρχει εναλλακτική), να βρίσκουν σε 2-3 ώρες το ...φως τους - με την επιφοίτηση των εκλογικών αποτελεσμάτων βεβαίως - και να αυτοπροβάλλονται τώρα ως «υπεύθυνοι και αποφασισμένοι διαπραγματευτές», αυτοί οι ίδιοι που υπήρξαν πρόθυμοι σφουγγοκωλάριοι της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και του Γαλλογερμανικού άξονα, αυτοί οι αδίστακτοι - «ναι-σε-όλα» - νεκροθάφτες της Ελληνικής κοινωνίας.

Κι έτσι, ο Τσίπρας, ένας τύπος με περιορισμένες ρητορικές δυνατότητες, με εμφανή απειρία κι όχι ιδιαιτέρως ευφυής - και δεν έχω καμιά πρόθεση να τον υποτιμήσω - κατάφερε απρόσμενα να φέρει στα γόνατα όλο το οικοδόμημα που ξεκίνησε να χτίζεται με τη πτώση του τείχους του Βερολίνου· αποδεικνύοντας έτσι πόσο σάπιο κι ευπαθές ήταν όλο αυτό, και πόσο περίεργο είναι που οι λαοί της Ευρώπης το αντιμετώπιζαν με δέος. Και, ας μη γελιόμαστε, ήταν να μη γίνει η αρχή. Ο βασιλιάς ήταν γυμνός και φάνηκε αυτό σ' όλη του τη μεγαλοπρέπεια, μέσα σε 15 μόλις ημέρες. Τώρα, θ' ακολουθήσουν κι άλλες χώρες, κι άλλοι λαοί.

Γιατί, δεν είναι ο Τσίπρας που έκανε ό,τι έκανε, αλλά η ψήφος των πολιτών κι η διαπίστωση όλων, ότι με το στόμα του μιλούν οι πολίτες μιας χώρας που δεν εννοούν να προσκυνήσουν ούτε στο Βερολίνο, ούτε στο Παρίσι, παρά μόνο στα παιδιά τους και τους φίλους τους. Και τέτοιοι πολίτες, υπάρχουν σ' όλη την Ευρώπη.

Βλέπω να διαδηλώνουν στη Γερμανία, με Ελληνικές σημαίες. Ο δρόμος φαίνεται μπροστά μας· από εμάς - και μόνον εμάς - εξαρτάται αν θα τον ακολουθήσουμε.