«Τι είν' η πατρίδα μας;», Νάσο Θεοδωρίδη;
Ο τρόπος της αντιμετώπισης των εννοιών «Έθνος» και «Πατρίδα», αποτελεί ίσως ένα από τα μεγαλύτερα φιάσκα όλων των εποχών. Κι εννοώ, στο επιστημονικό πλαίσιο· εξ αντανακλάσεως δε, και στο πολιτικό. Η Αριστερά, είτε ορμώμενη από την κλασική μαρξιστική θεώρηση, είτε από επιστημονικές θέσεις, τείνει να λοιδορεί την έννοια του έθνους ή και της πατρίδας κάποτε. Η μαρξιστική θέση, συμπυκνώνεται στο γνωστό απόσπασμα στο τέλος του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος» των Μαρξ & Ένγκελς, « Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα». Βέβαια, η πλήρης φράση, είναι η εξής: Ακόμα κατηγορήθηκαν οι κομμουνιστές ότι θέλουν τάχα να καταργήσουν την πατρίδα, την εθνότητα. Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν. Αφού, όμως, το προλεταριάτο πρέπει κατ' αρχήν να κατακτήσει την πολιτική εξουσία, να ανυψωθεί σε εθνική τάξη, να συγκροτηθεί το ίδιο σαν έθνος, είναι και το ίδιο ακόμα εθνικό, αν και σε καμιά περίπτωση με την έννοια που δίνει η αστική τάξη .[1] Δεν ...