Προσοχή, η τίγρης δαγκώνει!
Να εξηγήσω καταρχήν τις πολιτικές μου θέσεις μου: Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να συνεχίζει να παραμένει στην Ευρωζώνη (€Ζ), την ώρα που η τελευταία ακολουθεί μια εκλεκτική μέθοδο απομείωσης της εθνικής κυριαρχίας (μείωση στο Νότο, ενίσχυση στο Βορρά). Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να ασκήσει δική της νομισματική πολιτική, με εθνικά χαρακτηριστικά, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ή - αν κριθεί από τους Έλληνες πολίτες απαραίτητο - κι εκτός αυτής. Η Ελλάδα, έχει κάθε δυνατότητα να απευθυνθεί στο δίκτυο της παγκοσμιοποίησης, διεκδικώντας συγκεκριμένη θέση (i. είναι κόμβος μεταφοράς αγαθών, ii. είναι παγκόσμιος τουριστικός προορισμός και δυνητικά, iii. κόμβος μεταφοράς ενέργειας). Εμπίπτει δηλαδή σε 2 ή 3 από τις 5 κατηγορίες που η διεθνής επιστημονική κοινότητα εντοπίζει ως «κόμβους της παγκοσμιοποίησης» (οι άλλοι 2 είναι διεθνή ερευνητικά κέντρα και διεθνή νομικά/τραπεζικά κέντρα). Η προσέγγιση που θα ακολουθήσω ωστόσο, δεν έχει καμιά σχέση με τις πολιτικές μου θέσει...