Erwin Schrödinger
O Erwin Schrödinger θεωρείται ο πατέρας της κυματομηχανικής, και του απονεμήθηκε το Nobel Φυσικής 1938.
Αυτά ξέρω δηλαδή, και τίποτε περισσότερο.
Σήμερα το πρωί, πήγα μια βόλτα στη βιβλιοθήκη, πιο πολύ για να κάνω παρέα σε μια φίλη που ήθελε να δανειστεί κάτι βιβλία.
Καθώς δεν είχα τι να κάνω, έκοβα βόλτες κοιτάζοντας τα βιβλία στα ράφια.
Εκεί ανακάλυψα ένα τρομερό βιβλιαράκι του Erwin Schrödinger, με τίτλο "Κοντά στόν Άνθρωπο - Επιστήμη και Ανθρωπισμός - Η κοσμοθεωρία μου", εκδόσεις Π.Τραυλός - Ε. Κωσταράκη, 1996 (κεντρ. διάθεση βιβλιοπωλείο Κωσταράκη, Ιπποκράτους).
Από τότε, το διαβάζω μανιωδώς και δεν λέω να ξεκολλήσω. Μικρό είναι, μέχρι αύριο θάχω τελειώσει την πρώτη ανάγνωση και μετά αρχίζουν οι ...επαναλήψεις.
Το βιβλίο, είναι μια θεμελιωμένη κριτική της "επιστημοσύνης" και της Αριστοτελικής αυστηρότητας, και ένα μανιφέστο κατά της εξειδίκευσης και της περιχαράκωσης των επιστημών/επιστημόνων, από τη σκοπιά ένος "τρομερού παιδιού" της Φυσικής.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα, σε όσους διαφωνήσαμε για τον β' νόμο της θερμοδυναμικής, και σε όσους άλλους πιστεύουν ότι η επιστήμη, μπορεί να βρεί όλες τις απαντήσεις. Ελπίζω, ότι ο Erwin Schrödinger δεν θα ακούσει τα ...εξ αμάξης που άκουσα εγώ από κάποιους (λίγους). Αλλά πάλι, ποτέ δεν ξέρεις....
:-)
Για να σας πείσω, σαν καλός ...πωλητής, παραθέτω κάποια αποσπάσματα απ' όσο έχω - μέχρις εδώ - διαβάσει:
Μην ξεχνάτε ποτέ τον ρόλο που διαδραματίζει το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο στο πλαίσιο της μεγάλης ιλαροτραγικής παράστασης που λέγεται ανθρώπινη ζωή. Μη χάνετε την επαφή σας με τη ζωή —όχι τόσο με το πρακτικό της σκέλος, όσο με τις ιδέες που την υποβαστάζουν, σκέλος που είναι πάντοτε πολύ πιο σημαντικό. Και, αφήστε τη ζωή να έχει επαφή μαζί σας. Αν δεν είστε σε θέση —κάποια στιγμή— να πείτε σε όλους με τι ασχολείστε, η δραστηριότητα σας δεν έχει καμία αξία
..................
Ο στόχος δεν είναι εύκολος, καθώς κάποιος πρέπει να διαθέτει ως σημείο εκκίνησης ένα ελάχιστο γνωστικό υπόβαθρο και, όπως γνωρίζετε, η επιστημονική εκπαίδευση αγνοείται σε σημαντικό βαθμό όχι μόνο στη μια ή την άλλη χώρα, αλλά γενικά, παρότι βέβαια σε ορισμένες χώρες αυτό συμβαίνει πιο έντονα απ' ό,τι αλλού. Πρόκειται για ένα κακό που κληροδοτείται και μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά. Η πλειονότητα των μορφωμένων ανθρώπων δεν ενδιαφέρεται για την επιστήμη και δεν συνειδητοποιεί ότι η επιστημονική γνώση αποτελεί μέρος του υπόβαθρου των ιδεωδών της ανθρώπινης ζωής. Πολλοί —μέσα στην πλήρη άγνοια τους περί του τι πραγματικά είναι η επιστήμη, πιστεύουν ότι αυτή έχει ως κύριο σκοπό να εφευρίσκει ή να συνεισφέρει στην εφεύρεση νέων μηχανών που βελτιώνουν τις συνθήκες της ζωής. Οι άνθρωποι αυτοί είναι έτοιμοι να εκχωρήσουν αυτό το έργο στους ειδικούς, ακριβώς όπως παραδίδουν στους υδραυλικούς σωλήνες προς επισκευή. Αν το μέλλον των παιδιών μας αποφασίζεται από ανθρώπους αυτής της νοοτροπίας, το αποτέλεσμα θα είναι αναγκαστικά αυτό που περιέγραψα προηγουμένως.Βεβαίως, υπάρχουν ιστορικοί λόγοι που εξηγούν γιατί αυτή η στάση απέναντι στα πράγματα δεσπόζει ακόμη.
.........................
Προφανώς, αν το ιδεώδες της συνεχούς, "χωρίς κενά", περιγραφής καταρρέει, τότε καταρρέει και αυτή η ακριβής διατύπωση της αρχής της αιτιότητας και δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το ότι, μέσα σ' αυτό το εννοιολογικό πλαίσιο, συναντάμε νέες, πρωτοφανείς δυσκολίες αναφορικά με την αιτιότητα. Θα συναντήσουμε μάλιστα (όπως γνωρίζετε) τον ισχυρισμό ότι υπάρχουν κενά ή ατέλειες στην αυστηρή αιτιότητα. Είναι δύσκολο να αποφανθούμε κατά πόσον αυτό είναι ή όχι η τελευταία λέξη επί του θέματος. Ορισμένοι πιστεύουν ότι το ζήτημα παραμένει ακόμα ανοιχτό (μεταξύ αυτών είναι και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν). Λίγο παρακάτω θα σας μιλήσω σχετικά με την "έξοδο κινδύνου" που χρησιμοποιούμε σήμερα για να διαφύγουμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Προς το παρόν θα ήθελα να προσθέσω ορισμένες επιπλέον παρατηρήσεις σχετικά με το κλασικό ιδεώδες της συνεχούς περιγραφής.
Αυτά, επιστρέφω στο διάβασμα!!!!
Σχόλια
(κι είναι για το μόνο που έκανα σύνδεση σήμερα)
Στον μπλογκ του ΝΔ είσαι από αυτούς που διάβαζα συστηματικά. που δεν δυσκολευόμουνα μέσα στον χαμό του φορουμικού συναπαντήματος. εσένα και δυό τρεις άλλους. συν τα κορίτσια. Αυτό ως εισαγωγή.
Λοιπόν.
το μυαλό μου έχει κολλήσει σε μια λεπτομέρεια. ίσως είναι η πλέον σημαντική.
Εξηγούμαι χωρίς άλλες φιοριτσούρες.
Ο Θεοδωράκης έχει πει πολλά. λέει και για τον μεγάλο αρχιτέκτονα του σύμπαντος στους δρόμους του αρχαγγέλου -ίσως ένας τόμος, και με το ζόρι καταπίνεται-. και το ζητείται αριστερά του στις εκποιήσεις βιβλίων διατίθεται με τις ντάνες.
Αρκετά με τους φωστήρες σ΄ αυτό τον τόπο. αρκετά μεγάλα πνεύματα γέννησε. ήρθε η ώρα να βάλει και το κεφάλι κάτω και ν΄ αρχίσει να δουλεύει μπας και δει και προκοπή κι όχι μόνο βασιλείες των μετρίων.
Είδα πως δεν είσαι στο δονκατ.
Κακώς.
[δεν διεκδικώ το αλάθητο -μόνον αυτό δεν διεκδικώ- όσο κι αν με βοηθά σκανδαλωδώς το αισθητήριό μου; το ένστικτό μου; τί; να το κατέχω σχεδόν, σαν τον Μίκη ένα πράμα κι εγώ...]
Η αντιπαράθεση δεν αφορούσε τον Θεοδωράκη. Αφορούσε αυτό που είπα ("το Ισραήλ δεν μπορεί να επικαλείται τους νεκρούς του Ολοκαυτώματος για να δικαιολογεί την δική του εγκληματική στάση") και την απάντηση του Δήμου ("είσαι κρυπτορατσιστής").
Αυτό ήταν όλη η ουσία.
Καλό ταξίδι!!
Οταν ήμουν μικρή νόμιζα ότι καποιοι πολύ σπουδαίοι & τρανοί σκεφτόντουσαν & στη συνέχεια έφτιαχναν όλα αυτά που υπήρχαν γύρω μας και δεν έπρεπε να τους ενοχλούμε στο θεάρεστο έργο τους.
Οταν άρχισα να δουλεύω, διεπίστωσα ότι ο καθε παπάρας μπορούσε μέσω της εργασίας του να παράγει από το καλύτερο ως το χειρότερο πράγμα και η μαγεία χάθηκε - έμαθα όμως ότι ο κάθε ένας χωριστά κάνει τη διαφορά (ή όχι)...
Κι εξακολουθώ να συγχίζομαι όταν βλέπω πως γυναίκες είναι αυτές που φτιάχνουν τις πιο υποτιμητικές για τις γυναίκες διαφημίσεις πχ... Και καλά γιατί αυτό θέλει ο πελάτης...
Εμείς είμαστε αυτοί που κάνουν, που φτιάχνουν - τα υπόλοιπα απλώς συμβαίνουν...
Αν κατάλαβες τίποτε μεγάλε, πες το μου κι εμένα!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ur sweetie
Αυτό κατάλαβα sweetie, αυτό που κατάλαβες κι εσύ!!!
-Αυτό ως εισαγωγή.
περνώ και στο κυρίως πιάτο.
Μεγάλωσα σε μια πόλη όπου το εβραϊκό νεκροταφείο ήτανε αυτό. το εβραϊκό νεκροταφείο σκέτα. ακουστά είχα δε πως πάνε και ζευγαράκια, είναι ειδυλλιακό πράγματι. ακριβώς κάτω από τον Φρόντζο.
Ένας φίλος μου ζει σε μια πόλη όπου στο εβραϊκό νεκροταφείο πηγαίνανε και ξερνούσαν κατά καιρούς οι βάνδαλοι.
Εγώ τέτοιες παραστάσεις δεν είχα. Αυτούς τους βανδάλους τους λυπάμαι, όπως λυπάμαι και κάθε βάνδαλο της ζωής (λυπάμαι και τον αέρα που αναπνέουν, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης, μη πελαγοδρομώ, έχω και μια τάση...). Ο φίλος μου δεν τους λυπάται, αηδιάζει, τον προσβάλλει η ύπαρξή τους, ένεκα οι παραστάσεις που είπαμε. Όπως καταλαβαίνεις υπάρχει μία ποσοτική -όχι ποιοτική- διαφορά στα συναισθήματα και στη στάση των δυό μας. Δεν αποκλείω δε λόγω αυτής της μικρής έστω διαφοράς ο φίλος μου να με έχει σκεφθεί και κάποια στιγμή ως κρυπτορατσίστρια και με το δίκηο του κι αυτός, αν και τι φταίω εγώ η δόλια που το εβραϊκό νεκροταφείο το έχω ταυτισμένο στο μυαλό μου με ρομαντικά ζευγαράκια και όχι με βανδάλους;! Να προσθέσω φυσικά πως η περίπτωση αυτής της πιθανής κρυφοσκέψης του φίλου μου για μένα δεν επηρεάζει στο ελάχιστο την λατρεία που του έχω... (όπως και στα ρομαντικά μέρη γενικότερα, αλλά αυτό κι αν είναι άσχετο! )
Τα υπόλοιπα δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω...
[Ευχαριστώ, :) ]
Δεν είναι διασταυρωμένο (από μένα), και δεν μπορώ να το πω με σιγουριά, αλλά -λέγεται ότι - το Αριστοτέλειο στη Θεσσαλονίκη, που χτίστηκε επί χούντας, έχει στη δομή του ένα σωρό μάρμαρα από το πάλαι ποτέ μεγάλο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης.
"Δεν είναι διασταυρωμένο (από μένα), και δεν μπορώ να το πω με σιγουριά, αλλά -λέγεται ότι - το Αριστοτέλειο στη Θεσσαλονίκη, που χτίστηκε επί χούντας, έχει στη δομή του ένα σωρό μάρμαρα από το πάλαι ποτέ μεγάλο εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης"
Δεν γνωρίζω για τους Εβραίους ή τους συγγενείς μου τι θέλουν αλλά για μένα δεν υπάρχει καλύτερο μνημείο πάνω απο τον τάφο μου παρά ένα πανεπιστήμιο.
Η αγάπη για την γνώση δεν πρέπει να σταματάει με το τέλος της ζωής.
Xμ....
Αλλά τότε, η "Αντιγόνη" του Σοφοκλή;
Είχε άδικο η Αντιγόνη;