Επαρχία!!!


Επαρχία με χίλια!!

Αθήνα γεννήθηκα, μεγάλωσα, αλλά από τα 18 έφυγα και δε ξαναγύρισα.
Όχι πως στην επαρχία είναι εύκολα τα πράγματα - κάθε άλλο. Αλλά να, είναι κάποια πράγματα που αξίζουν.

Στη φωτό, τμήμα από το λιμάνι της Μυτιλήνης, στις 9 Σεπτέμβρη 2007, στις 5:30 μ.μ.
Έπινα καφέ, κι είπα να τραβήξω και μια φωτό.

Αυτά είναι... (τα της επαρχίας).

Σχόλια

Ο χρήστης athanasia είπε…
Έχω να πάω στη Μυτιλήνη από το 89. Μου άρεσε πολύ το λιμάνι. Μου άρεσαν και οι άνθρωποι: Χιούμορ και καλοσύνη. Κι ο πολύ καλός σαντουροπαίκτης στην Αγιάσο (νομίζω δεν ζει πια...)

:)
03 Δεκεμβρίου, 2007 18:41
Ο χρήστης heinz είπε…
Α, ο Γιάννης Σουσαμλής ή "κακούργος" (ο πατέρας του είχε σκοτώσει μια γάτα, τον έβγαλαν "κακούργο" στην Αγιάσο, κι ο γυιός κληρονόμηυσε το παρατσούκλι.

Φτιάξαμε μια βάση δεδομένων για τον μουσικό πολιτισμό του Β. Αιγαίου, και βέβαια τον συμπεριλάβαμε. Μπορείς αν θέλεις να τον ακούσεις και πάλι εκεί, επίλεξε "ηχογραφήσεις".
03 Δεκεμβρίου, 2007 20:55
Ο χρήστης Δημητρης Πατας είπε…
Εγω παλι εκανα φανταρικο εκει το '85 ,ειχα την τυχη σαν οδηγος να γυρισω το πιο μεγαλο μερος της , πραγματικα πανεμορφο νησι , μα δεν εχει τυχει να ξαναρθω .

ΥΓ Τον Μολυβο εχω καημο να'ρθω να δω ,τον ειδα με ξεναγητη τον Παππαδοπουλο , τον στιχουργο και τον ερωτευτηκα .
03 Δεκεμβρίου, 2007 22:37
Ο χρήστης athanasia είπε…
Ευχαριστώ πολύ! Moυ θύμισες ένα πολύ ωραίο απόγευμα στην Αγιάσο...
:)
04 Δεκεμβρίου, 2007 10:42
Ο χρήστης giant13 είπε…
Πανδαισία χρωμάτων.
12 Δεκεμβρίου, 2007 16:13
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υποστράτηγος ε.α. Ράμπο

Εικόνα
Κατά κόσμον: Αργυρόπουλος Κωνσταντίνος . Βασικά, αχώνευτος . Ισχυρογνώμων, είρων και αλαζονικός και - κυρίως - δεξιός. Δηλαδή, ούτε που ξέρω τι ψήφιζε, αλλά σ' εμένα και πολλούς άλλους, για δεξιός φαινόταν· τουλάχιστον, δεν συνάντησα κανέναν που να μη τον θεωρεί δεξιό. Διοικητής (ως αντισυνταγματάρχης) του 542 ΤΕΑ, στη Ρόδο. Γνωστός και ως « Ράμπο », δεν ξέρω αν το παρατσούκλι του το έλεγαν κάποιοι και κατάμουτρα. Σ' εμάς πάντως, όταν το τάγμα συναντούσε άλλες μονάδες στις ασκήσεις, το έλεγαν στα ίσα: «542, ααα, καλώς τα ραμπάκια ». Και δώστου γέλια και συμπάθεια για τα όσα τραβάγαμε από τη μούρλα του Ράμπο. Κλαδιά στερεωμένα παντού, από το κράνος μέχρι τη μέση, ουρλιαχτά και τρέξιμο στα υψώματα, πού στο διάολο είσαι ρε Τούρκο να σε φάω, να μ' αφήσει ήσυχο ο παλαβός; Αλλά οι κερατάδες οι Τούρκοι απτόητοι. Πότε κατεβαίνανε με Σινούκ κοντά στο στρατόπεδο, πότε στήνανε προγεφύρωμα στο στρατιωτικό αεροδρόμιο, πότε επιχειρούσαν να αποβιβαστούν σε κάποια παραλία, πότε ε...
Διαβάστε περισσότερα

Συγκρίσεις

Δεκαοκτώ Οκτώβρη του '81, αχάραγα. Τρέχω να φτάσω στο εκλογικό τμήμα που είμαι ορισμένος σαν εκλογικός αντιπρόσωπος. Κουβαλάω ένα φάκελο με ψηφοδέλτια (μήπως ξεμείνουμε), κερί, βουλοκέρι, πέντε έντυπα ενστάσεων, το χαρτί του διορισμού μου, στυλό (δύο), το χαρτί με τα τηλέφωνα των εκλογικών υπευθύνων του "κινήματος". Πάνω μου έχω τρία πακέτα τσιγάρα (συνεταιριστικής εταιρείας βεβαίως), καμιά 20αριά αυτοκόλλητα (με τον πράσινο ήλιο), μια μεταλλική καρφίτσα στο μπλουζάκι (με τον πράσινο ήλιο). Μέσα μου έχω τρομερή ελπίδα. Μόλις έχω κλείσει τα 21, πρώτη φορά ψηφίζω. Θολά τα πράγματα στο κεφάλι μου, αλλά είμαι απόλυτα πεπεισμένος: Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση, όλα θα γίνουν - και μάλιστα γρήγορα. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η νίκη μας θα είναι τεράστια. Δεν εννοώ την εκλογική - εννοώ την ηθική νίκη. Από τη Δευτέρα, θα σαρώσουμε κάθε παλιά νοοτροπία που δίχαζε τους Έλληνες. Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε τους αγροτοβιομηχανικούς συνεταιρισμούς, ...
Διαβάστε περισσότερα

Ο δάσκαλος

Εικόνα
Θα καταγράψω εδώ την ουσία της αντιπαράθεσής μου με τον κ. Νίκο Δήμου (ΝΔ). Γιατί μου ζητήθηκε, αλλά και γιατί νοιώθω ο ίδιος την ανάγκη. Πριν μπω στο blog του ΝΔ, τον είχα υπόψη μου ως συγγραφέα, λίγο διανοητή, λίγο φιλόσοφο, αλλά όχι ως δάσκαλο . Η επαφή όμως με το blog του, με ξάφνιασε. Διαπίστωσα ότι πολλοί άνθρωποι τον αποκαλούν " Δάσκαλο ", επιδαψιλεύουν τιμές, του απονέμουν εύσημα, εκδηλώσεις θαυμασμού... Πολλοί μάλιστα, τον θεωρούν τον υπέρτατο κριτή μιας άποψης. Αν υπάρχει μια διαφωνία, περιμένουν από εκείνον να πάρει θέση κι έπειτα στοιχίζονται πίσω από τη θέση αυτή. Ο ίδιος δε, δέχεται με συγκατάβαση τις εκφράσεις σεβασμού - και συχνά λατρείας. Συχνά, σημειώνει - με έναν χλιαρό τρόπο - ότι "κι αυτός μαθαίνει από τους άλλους", αλλά καθόλου δεν θίγει την εικόνα του δασκάλου που έχει απλωθεί γύρω του και βέβαια, όλη την συνακόλουθη διεργασία δάσκαλου-μαθητών. Μπορώ προφανώς με copy&paste να καταγράψω εδώ πάμπολλα τέτοια παραδείγματα αυτής της ιδιότυπης...
Διαβάστε περισσότερα