In a body

Πριν από 15 περίπου χρόνια, σε μια εκδήλωση που είχε κάνει η ομάδα ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ, το θέμα ήταν "Η προοπτική της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση". Τότε ακόμα, δούλευα σαν δημοσιογράφος. Σε μια παρέμβασή μου εκεί, προσπάθησα να εξηγήσω ότι ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας ήταν κάτι μάλλον αδύνατο: το να ζητάς από κεμαλικό καθεστώς να εκδημοκρατιστεί, ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, κι ήταν τουλάχιστον αφελές από την πλευρά μας να έχουμε την απαίτηση να αυτοκτονήσουν για να υπηρετηθούν οι δικές μας ευαισθησίες. Είχα πει τότε ότι, "μόνο το τουρκικό ισλαμικό κίνημα - που δεν έχει σχέση με εκείνο της Αλγερίας π.χ. - μπορεί να εκδημοκρατίσει τη χώρα αυτή, κι αυτό γιατί από τη φύση του βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το κεμαλικό κράτος". Και ζήτησα από την ευρωομάδα του ΠΑΣΟΚ, να βγάλει στην Ευρώπη στέλεχη του κινήματος, όπως ο τότε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Tayip Erdogan. Τι το 'θελα; Κάποιοι εξ επαγγέλματος υπερασπιστές της "ελληνοτουρκικής φιλίας - αγάπες - ...

Οι σχέσεις, μπορούν γενικά να μοιραστούν σε δυο κατηγορίες: συμμετρικές και συμπληρωματικές. Συμμετρική σχέση : τραβάω μαχαίρι - ψάχνεις για όπλο. Συμπληρωματική σχέση : τραβάω μαχαίρι - ψάχνεις για πανοπλία. Σχέσεις του ενός ή του άλλου τύπου, μπορούν να εντοπιστούν παντού γύρω μας. Και δεν υπάρχει κάποια εγγύηση ότι οι σχέσεις παγιώνονται στον ένα από του δυο τύπους. Για παράδειγμα, μια ερωτική σχέση μπορεί να είναι συμμετρική, κι όταν ο ένας από δυο παραπατάει και βάζει τη σχέση σε κίνδυνο με οποιονδήποτε τρόπο, ο άλλος μπορεί να λειτουργήσει συμμετρικά ή συμπληρωματικά, ανάλογα με τη στιγμή και το νόημα που ο ίδιος παράγει. Τέτοιες ευέλικτες σχέσεις, χαρακτηρίζονται συνήθως "ισότιμες και λειτουργικές". Αλλά η λέξη "σχέση" (όταν σηματοδοτεί μια δομή) αναπόδραστα υπονοεί μιαν ιστορία. Υπονοεί τη μνήμη: τη μνήμη του ενός, τη μνήμη του άλλου, τη μνήμη της δυάδας απέναντι στο περιβάλλον της. Έτσι, αν ο ένας από τους δυο αποφασίσει να αντιδράσει με τον τρόπο x απέναντ...

Πολλές φορές αναρωτήθηκα σε τι διαφέρουμε από τα ζώα. Στην "διαδικασία παραγωγής νοήματος", λέει η θεωρία. Ε καλά, το λέω και 'γω και κάνω πως δεν βλέπω το κενό: και που ξέρω - αφού δεν είμαι γάτα - τι νόημα (μπορεί ίσως να) παράγει μια γάτα; Ούτως ή άλλως, είμαι καταδικασμένος να βλέπω τα πράγματα μονόπλευρα - σαν άνθρωπος. Αλλά, πάμε με αυτή την υπόθεση . Υποθέτω τότε, ότι αυτό που με διακρίνει από τα ζώα, δεν είναι η γνώση. Και τα ζώα έχουν γνώση. Το βασικό, είναι η επίγνωση : το ότι ξέρω ότι έχω γνώση, η γνώση της γνώσης μου δηλαδή. Και, βασική επίγνωση είναι αυτή της ανθρώπινης υπόστασής μου. Ας μη το μακρύνω πρωτοχρονιάτικα: αυτό που θέλω να πω είναι ότι, η επίγνωση της υπόστασής μου, με οδηγεί να ταυτίζομαι με τους άλλους, είτε Παλαιστίνιοι, είτε μετανάστες, είτε οι γύρω μου, φίλοι μου, παιδιά μου και βεβαίως (πρωτίστως) η σύντροφός μου. Κι είναι αυτή η συντροφικότητα , που εύχομαι να απλωθεί φέτος, από τις ΗΠΑ μέχρι την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, το Ιράκ, το Αφγα...