Ο Περισσός, Περιττός?

Τα Χειμερινά Ανάκτορα. Αναμένω να δώσει εντολή η Αλέκα για να τα καταλάβουμε.

Όσο παρακολουθώ τις εξελίξεις, τόσο περισσότερο εκπλήσσομαι από τη στάση του ΚΚΕ.
Να διευκρινίσω αμέσως ότι, ουδέποτε ψήφισα το εν λόγω κόμμα, τόσο για λόγους ιδεολογικών διαφωνιών, όσο και για πρακτικούς (συνέπεια του προηγούμενου). Παρόλ' αυτά όμως, πάντα το θεωρούσα μια προοδευτική δύναμη, το βασικό πυλώνα της ελληνικής αριστεράς, οι ιστορικές παθογένειες του οποίου δικαιολογούν - ως ένα βαθμό - και την ανικανότητα της ευρύτερης ελληνικής αριστεράς να παρέμβει στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύουν και μια οργανική, αδιάσπαστη σύνδεση με την ελληνική κοινωνία.

Ωστόσο, ούτε στα χειρότερα όνειρά μου, δε μπορούσα να φανταστώ ότι την ώρα που το ελληνικό σύμπαν καταρρέει, εξαιτίας μιας καλοσχεδιασμένης επίθεσης εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, το ιστορικό κόμμα της ελληνικής αριστεράς θα παρέμενε παθητικός θεατής.

Βασικές δομές της χώρας διαλύονται με μεγάλη ταχύτητα, επιμονή και επιθετικότητα. Συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα καταπατούνται, ενώ οι υπερασπιστές κι εντολοδόχοι της τρόικα αποθρασύνονται όλο και περισσότερο (π.χ.  κοινή παρέμβαση του Trio Moutzes). To Σύνταγμα της χώρας έχει γίνει κουρελόχαρτο και το πολίτευμά της οπερέτα. Ξένοι μπαινοβγαίνουν στις διάφορες κρατικές και δημόσιες δομές, χωρίς έλεγχο και με κινδύνους που δεν φανταζόμαστε.

Και ποια είναι η στάση του ΚΚΕ μπροστά σ' αυτή την κατάσταση? Γράφει καμιά ανακοίνωση στο Ριζοσπάστη, κάνει και μια συντεταγμένη βόλτα με το ΠΑΜΕ γύρω-γύρω, ειρωνεύεται (όταν δεν κατηγορεί) τα αυθόρμητα κινήματα των πλατειών και άλλα, και ...αποκαθιστά το Ν. Ζαχαριάδη, συνεχίζει να λέει ηλίθια επιχειρήματα για τον Άρη και γενικώς, καλά περνάει... Κι άμα δεν του βγαίνει το κομματικό χρήμα, απολύει και μερικούς εργαζόμενους και συνεχίζει την επαναστατική του πορεία. Και γίνεται έτσι, περίγελος του κάθε Μανδραβέλη, που βεβαίως το σέβεται (αρκεί να μην ενοχλεί τα κρουαζιερόπλοια...). Ένα κόμμα γραφικό κι ακίνδυνο, το ξαναλέω ΑΚΙΝΔΥΝΟ για την παρούσα κατάσταση.

Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ για την παραμονή στην ευρωζώνη? Ποια είναι η θέση του για την μονομερή διαγραφή του χρέους? Για το "κούρεμα" ίσως? Άκρα του τάφου σιωπή - διότι περί τάφου πρόκειται. Πως πιστεύει ότι μπορούμε να βγούμε από την παρούσα κατάσταση? "Με τους λαϊκούς αγώνες" απαντούν... Ναι, καλά, αλλά με ποιους τακτικούς στόχους? Γιατί, η καταστροφή συμβαίνει τώρα - τώρα λοιπόν πρέπει να υπάρξει κι η στοχευμένη αντίδραση. Αλλά, όταν διασπάς τους κοινωνικούς αγώνες με φορείς-σφραγίδες (όπως το ΠΑΜΕ), όταν αντιμετωπίζεις καχύποπτα όποιον είναι αριστερός αλλά όχι μέλος σου (παλιά τους έλεγαν "πράκτορες της Ασφάλειας"), τότε αντικειμενικά προσφέρεις υπηρεσίες στην τρόικα και σ' όποιον άλλο επιχειρεί τη διάλυση όσων η ελληνική κοινωνία κατέκτησε μέσα σε 50 χρόνια.

Βεβαίως, κάποιοι στον Περισσό, μπορεί να φαντασιώνουν ότι επιτέλους λαμβάνει χώρα η "μαζική προλεταριοποίηση της μεσαίας τάξης", οπότε η εργατική τάξη θα αποκτήσει επιτέλους τη μαζικότητα και τη ριζοσπαστικότητα που χρειάζεται η επανάσταση. Θα βρούμε και κατά πέφτουν τα Χειμερινά Ανάκτορα (το Σμόλνι είναι προφανώς στον Περισσό), θα ρίξει μια κανονιά το Avrora (δεν έχουμε, θα τη ρίξουμε από το Αβέρωφ...) και βουρ: οι νέες δέκα μέρες που θα συγκλονίσουν τον κόσμο.
Την ώρα που η υπόλοιπη ελληνική αριστερά (με χίλια προβλήματα και πολλά κουσούρια) απλώνει χέρι ενότητας στο ΚΚΕ, το τελευταίο αναμένει τη "λαϊκή εξουσία". Εν τω μεταξύ, άνθρωποι καταστρέφονται, άλλοι αυτοκτονούν, άλλοι μεταναστεύουν κι άλλοι απλώς γυρίζουν σπίτια τους απογοητευμένοι από τις διαδηλώσεις. Κι όσο για την "προλεταριοποίηση", αυτή προϋποθέτει ανεπτυγμένο δευτερογενή τομέα - και δεν έχουμε τέτοιο.

Αυτή την ώρα - για πρώτη φορά μετά από 65 χρόνια - το ΚΚΕ έχει τη δυνατότητα να διορθώσει το καταστροφικό λάθος του της αποχής από τις εκλογές του 1946, που σφράγισε την αδυναμία της χώρας να αναπτύξει μια υγιή (όσο υγιής μπορεί να είναι) αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Να πάρει σαφή θέση, υπέρ της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, με ταυτόχρονη διαγραφή του χρέους και εθνικοποίηση όλων των τραπεζών. Να συστρατευθεί μαχητικά σε ένα ενιαίο μέτωπο της αριστεράς, με καθαρό λόγο και σαφή αιτήματα για να σταματήσει άμεσα η επίθεση εναντίον της κοινωνίας. Να γίνει ισότιμος σύμμαχος σε έναν κοινό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.

• Αν δεν το κάνει τώρα, θα έχει χάσει μια χρυσή ευκαιρία να βγει από το μαυσωλείο και να ξαναμπεί στο πολιτικό παιχνίδι με αξιώσεις και προοπτική.
• Αν δεν το κάνει τώρα, η συνέχεια θα είναι λυπηρή για το ΚΚΕ - αλλά αυτό μπορεί και να ναι αδιάφορο. Θα είναι όμως λυπηρή και για την Ελλάδα (παραμένει ακόμα "πατριωτικό" κόμμα το ΚΚΕ?)

Κι όταν η κοινωνία καταφέρει να βρει τον δρόμο της προς την έξοδο (γιατί πάντα γίνεται αυτό τελικά), το ΚΚΕ θα προσπαθεί και πάλι με οιμωγές να ισχυριστεί ότι υπήρξε ο κύριος κορμός της αλλαγής.

Αλλά, τότε πλέον ο Περισσός, στη συνείδηση των πολιτών θα έχει καταστεί εντελώς περιττός.