In a body

Ώστε το ΚΚΕ, αποφάσισε να ξεμπερδέψει με την ιστορία του Στάλιν μια και καλή. Όπως επισημαίνει ο Vrennus , o Στάλιν ("ατσαλένιος"), δεν πρωτοτύπησε - απλώς ακολούθησε την πεπατημένη. Ωραία λοιπόν, αλλά δεν μπορώ να μην μιλήσω για αυτό που θεωρώ ότι είναι η ουσία του προβλήματος - η περίφημη διαδικασία της γενίκευσης. Πίσω από την γενίκευση κρύβεται η Αλήθεια. Όταν δηλαδή πιστεύεις ότι υπάρχει αυτό που ονομάζουμε αλήθεια (Αλήθεια), ο δρόμος μέχρι τις εκτελέσεις γίνεται βραχύς. Ο Στάλιν, αλλά κι ο Χίτλερ, στάθηκαν πάνω στο βάθρο της Αλήθειας (όπως πολύ χαρακτηριστικά έκανε η Ιερά εξέταση πριν από αυτούς) κι αποφάσισαν να καθαρίσουν το σύστημα (την κοινωνία) από το Ψεύδος. (Α, ναι! Αν υπάρχει Αλήθεια τότε αναπόφευκτα υπάρχει και Ψεύδος). Δεχόμαστε λοιπόν την ύπαρξη της Αλήθειας, άρα και του Ψεύδους και κατά συνέπεια οικοδομούμε ένα ηθικό πλαίσιο. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ταξινομούμε γενικεύοντας: από 'δω οι Αληθείς, από ΄κει οι Ψευδείς. Και στέλνουμε εκτός - ή έστω στο π...

Επειδή βαριέμαι να ξαναγράφω τα ίδια, διαβάστε - αν εσείς δεν βαριέστε - τι έγραψα πριν 3 χρόνια....

Λοιπόν για να είμαστε ξεκάθαροι: τα οικονομικά δεν είναι ο τομέας και δεν παριστάνω ότι είναι. Στην πραγματικότητα είμαι διαβόητα άσχετος για τις "οικονομικές πολιτικές", αλλά και για απλά πράγματα όπως τα επιτόκια δανεισμού και άλλα τέτοια, που μόνο γενικά αντιλαμβάνομαι τη σημασία τους. Κι επίσης, δεν αντιλαμβάνομαι τις αντιδράσεις των όσων (λένε ότι) αντιλαμβάνονται τα οικονομικά σε τούτη την κρίση... Υποψιάζομαι όμως, ότι δεν φταίει η συγκεκριμένη άγνοιά μου που δεν καταλαβαίνω τους επαΐοντες. Ας δοκιμάσω λοιπόν μια προσέγγιση που (ίσως) την καταλαβαίνω.... Οι υπέρμαχοι της ελεύθερης οικονομίας, λένε συχνά ότι "η αγορά αυτορρυθμίζεται" και γι' αυτό δεν πρέπει να γίνονται παρεμβάσεις. Συμφωνώ ότι τα ζωντανά συστήματα αυτορρυθμίζονται, αλλά: οι διαδικασίες αυτορύθμισης τους δεν είναι απαραίτητα προφανείς σε κάποιον παρατηρητή - είναι εσωτερικές, κλειστές προς το περιβάλλον διαδικασίες. Το περιβάλλον τις πυροδοτεί μεν, δεν τις καθορίζει δε. Αυτό δε θέλει και πο...

Πριν από 15 περίπου χρόνια, σε μια εκδήλωση που είχε κάνει η ομάδα ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ, το θέμα ήταν "Η προοπτική της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση". Τότε ακόμα, δούλευα σαν δημοσιογράφος. Σε μια παρέμβασή μου εκεί, προσπάθησα να εξηγήσω ότι ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας ήταν κάτι μάλλον αδύνατο: το να ζητάς από κεμαλικό καθεστώς να εκδημοκρατιστεί, ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, κι ήταν τουλάχιστον αφελές από την πλευρά μας να έχουμε την απαίτηση να αυτοκτονήσουν για να υπηρετηθούν οι δικές μας ευαισθησίες. Είχα πει τότε ότι, "μόνο το τουρκικό ισλαμικό κίνημα - που δεν έχει σχέση με εκείνο της Αλγερίας π.χ. - μπορεί να εκδημοκρατίσει τη χώρα αυτή, κι αυτό γιατί από τη φύση του βρίσκεται σε αντιπαράθεση με το κεμαλικό κράτος". Και ζήτησα από την ευρωομάδα του ΠΑΣΟΚ, να βγάλει στην Ευρώπη στέλεχη του κινήματος, όπως ο τότε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Tayip Erdogan. Τι το 'θελα; Κάποιοι εξ επαγγέλματος υπερασπιστές της "ελληνοτουρκικής φιλίας - αγάπες - ...

Οι σχέσεις, μπορούν γενικά να μοιραστούν σε δυο κατηγορίες: συμμετρικές και συμπληρωματικές. Συμμετρική σχέση : τραβάω μαχαίρι - ψάχνεις για όπλο. Συμπληρωματική σχέση : τραβάω μαχαίρι - ψάχνεις για πανοπλία. Σχέσεις του ενός ή του άλλου τύπου, μπορούν να εντοπιστούν παντού γύρω μας. Και δεν υπάρχει κάποια εγγύηση ότι οι σχέσεις παγιώνονται στον ένα από του δυο τύπους. Για παράδειγμα, μια ερωτική σχέση μπορεί να είναι συμμετρική, κι όταν ο ένας από δυο παραπατάει και βάζει τη σχέση σε κίνδυνο με οποιονδήποτε τρόπο, ο άλλος μπορεί να λειτουργήσει συμμετρικά ή συμπληρωματικά, ανάλογα με τη στιγμή και το νόημα που ο ίδιος παράγει. Τέτοιες ευέλικτες σχέσεις, χαρακτηρίζονται συνήθως "ισότιμες και λειτουργικές". Αλλά η λέξη "σχέση" (όταν σηματοδοτεί μια δομή) αναπόδραστα υπονοεί μιαν ιστορία. Υπονοεί τη μνήμη: τη μνήμη του ενός, τη μνήμη του άλλου, τη μνήμη της δυάδας απέναντι στο περιβάλλον της. Έτσι, αν ο ένας από τους δυο αποφασίσει να αντιδράσει με τον τρόπο x απέναντ...

Πολλές φορές αναρωτήθηκα σε τι διαφέρουμε από τα ζώα. Στην "διαδικασία παραγωγής νοήματος", λέει η θεωρία. Ε καλά, το λέω και 'γω και κάνω πως δεν βλέπω το κενό: και που ξέρω - αφού δεν είμαι γάτα - τι νόημα (μπορεί ίσως να) παράγει μια γάτα; Ούτως ή άλλως, είμαι καταδικασμένος να βλέπω τα πράγματα μονόπλευρα - σαν άνθρωπος. Αλλά, πάμε με αυτή την υπόθεση . Υποθέτω τότε, ότι αυτό που με διακρίνει από τα ζώα, δεν είναι η γνώση. Και τα ζώα έχουν γνώση. Το βασικό, είναι η επίγνωση : το ότι ξέρω ότι έχω γνώση, η γνώση της γνώσης μου δηλαδή. Και, βασική επίγνωση είναι αυτή της ανθρώπινης υπόστασής μου. Ας μη το μακρύνω πρωτοχρονιάτικα: αυτό που θέλω να πω είναι ότι, η επίγνωση της υπόστασής μου, με οδηγεί να ταυτίζομαι με τους άλλους, είτε Παλαιστίνιοι, είτε μετανάστες, είτε οι γύρω μου, φίλοι μου, παιδιά μου και βεβαίως (πρωτίστως) η σύντροφός μου. Κι είναι αυτή η συντροφικότητα , που εύχομαι να απλωθεί φέτος, από τις ΗΠΑ μέχρι την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, το Ιράκ, το Αφγα...

Αυτή τη στιγμή, είναι σε εξέλιξη η μαζική αεροπορική επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Οι Ισραηλινοί είναι ηλίθιοι - ή απλώς καθάρματα. Αν δεν καταλαβαίνουν ότι από δω και πέρα, θα ξεσπάσει πάλι ένας μακρόχρονος κύκλος επιθέσεων αυτοκτονίας μέσα στο Ισραήλ, είναι ηλίθιοι . Αν το καταλαβαίνουν και απλώς δεν τους ενδιαφέρει, είναι καθάρματα . Σε κάθε περίπτωση, είναι επικίνδυνοι . Οι ηλίθιοι αυτόκλητοι απολογητές του Ισραήλ, θα σπεύσουν πάλι (και στην Ελλάδα), να μηρυκάσουν τις δικαιολογίες για "νόμιμη άμυνα απέναντι στην τρομοκρατία". Για τους ίδιους λόγους που προαναφέρονται, κι αυτοί ή ηλίθιοι, ή καθάρματα είναι. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να βρω άλλη ερμηνεία... ------------- Προσέξτε ότι δεν αναφέρομαι στα αθώα θύματα (μαζική πλειοψηφία) μεταξύ των Παλαιστινίων - δεν χρειάζεται. Η κακοήθεια (όπως ο καρκίνος δηλαδή) του Ισραήλ στην περιοχή, αναδεικνύεται επαρκώς από το τι προκαλεί στους δικούς του πολίτες. ------------- Υ.Γ. Μια σκέψη είναι, ότι τρέχουν να προλάβουν...