Είναι ο Heinz βλάκας;
Παρακολουθώ μήνες τώρα στην μπλογκόσφαιρα, διάφορες διαφωνίες.
Είναι καλοί οι Τούρκοι, είναι κακοί οι Τούρκοι. Είναι έτσι Έλληνες, είναι αλλιώς οι Έλληνες.
Άσπρο - μαύρο.
Έχω την αίσθηση ότι, οι διαφωνίες που ξεφεύγουν από το όριο και αρχίζουν τα ..καντήλια, αναδύονται κυρίως σε ένα υπόστρωμα βεβαιότητας: κατέχουμε κάποια αντικειμενική αλήθεια και όντες σίγουροι, αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί ο άλλος δεν βλέπει την πραγματικότητα.
Θέτω το ερώτημα: είναι ο Heinz βλάκας;
Το ίδιο το ερώτημα, υπόρρητα παγιδεύει όποιον προσπαθήσει να απαντήσει καταφατικά ή αρνητικά.
Μια απάντηση "ναι" ή "όχι", θέτει μια δυαδική κατάσταση. Προσέξτε ότι το ερώτημα δεν είναι αν ο Heinz είναι ξανθός, αλλά αν είναι βλάκας. Το "ξανθός", είναι (υποτίθεται) μετρήσιμο και (μπορούμε να υποθέσουμε χάριν λειτουργικότητας ότι) είναι αντικειμενικό. Αλλά, ελλείψει βλακόμετρου, δεν μπορούμε να μετρήσουμε την βλακεία του Heinz. Ακόμα όμως κι αν τη μετρούσαμε, θάπρεπε να συμφωνήσουμε σε κάποια όρια, π.χ. πάνω από τα 30 είσαι βλάκας, κάτω από εκεί, όχι.
Αλλά βέβαια, αυτό θα έθετε νέο πρόβλημα, αυτό της οριοθέτησης της βλακείας. Οπότε θάπρεπε να συμφωνήσουμε όλοι μαζί - για να υπάρχει η πολυθρύλητη αντικειμενικότητα - από ποιόν αριθμό ένδειξης και πάνω, κάποιος θεωρείται βλάκας. Δυστυχώς όμως σε έναν τέτοιο ομαδικό προσδιορισμό, αναπόφευκτα θα συμμετείχαν και βλάκες. Που βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν επρόκειτο να αποδεχθούν την βλακεία τους και θα ζητούσαν αλλαγή του μέτρου.
Κι αυτό, όχι για λόγους εγωιστικούς, αλλά για πολύ πιο ουσιαστικούς: όντες λειτουργικοί (δεν είναι πίσω από τα σίδερα), έχουν προσαρμοστεί μέσα από συνεχείς διαδράσεις με το ανθρώπινο περιβάλλον τους έτσι ώστε να λειτουργούν συνεργατικά και αποτελεσματικά σε διάφορα επίπεδα. Και οι γύρω τους, κάνουν ακριβώς το ίδιο. Οπότε, αν στον κόσμο μας υπάρχουν και βλάκες και μη βλάκες, αφού λειτουργούμε όλοι μαζί, και παράγεται κάποιο αποτέλεσμα, πως θα ξεχωρίσουμε τους μεν από τους δε;
Νομίζω ότι, τέτοια ερωτήματα δεν μπορούν να έχουν αντικειμενικές απαντήσεις (στην πραγματικότητα, δεν ξέρω ποια ερωτήματα θα μπορούσαν να απαντηθούν αντικειμενικά).
Γιατί το έγραψα αυτό; Γιατί βλέπω τον φίλο με το nick "το σωστό να λέγεται", να προσπαθεί να πει το "σωστό". Κι άλλους να του λένε ότι κάνει "λάθος". Φαίνεται να είναι ένας ατέλειωτος κύκλος με πρωταγωνιστές κάθε φορά διάφορους διαφωνούντες, τώρα είναι ο "το σωστό να λέγεται" και ο "username", άλλες φορές είναι άλλοι.
Μπορούμε ίσως να συμφωνήσουμε πάνω σε ιστορικά γεγονότα· λέω "ίσως" γιατί αν δεν είμαστε εκεί, δεν μπορούμε να κρίνουμε· θυμηθείτε την σκηνή που οι Ιρακινοί γκρέμιζαν το άγαλμα του Σαντάμ πανηγυρίζοντας: όπως αποδείχθηκε ήταν στημένη και συμμετείχαν καμιά 80ριά κομπάρσοι.
Κατά συνέπεια, νομίζω ότι πρέπει να καταθέτουμε την άποψή μας, την στηρίζουμε όσο μπορούμε, και αυτό είναι. Δε λέω να μην είμαστε μαχητικοί - κάθε άλλο. Λέω να μην είμαστε και πολύ σίγουροι.
Τελικά, είναι ο Heinz βλάκας; Η μόνη λογική απάντηση είναι: και ναι και όχι. Και μάλιστα, όχι κάποτε ναι και κάποτε όχι, αλλά συνήθως, ταυτοχρόνως και ναι και όχι. Πράγμα όμως που μας φέρνει στον Schrödinger και θα ξημερώσουμε…
Σχόλια
λέγεται IQ τεστ
κάτω από 90 = βλαξ
Οι Θάμνοι πατήρ και υιός είναι γύρω στο 92
Μάλιστα, απ' ότι ακούω, σήμερα πια θεωρείται ότι υπάρχουν κι άλλα τεστ που μετράνε άλλες "μορφές" νοημοσύνης.
Πλέον κοινή είναι η "συναισθηματική νοημοσύνη", η ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι τα συναισθήματά σου και των άλλων, το συναισθηματικό πλαίσιο, που αναπτύσσει δυναμικές λειτουργίες.
@username
Καλέ μου κύριε, ΔΕΝ σας κατηγόρησα, ούτε εξάλλου και τον εκ Καππαδοκίας συμπατριώτη μου. Μια διαπίστωση έκανα, που μια χαρά μπορεί να είναι και λάθος.
Ή και να είναι και να μην είναι ταυτόχρονα!!!!
:-))
@all
Λεπόν, μια διαπίστωση, μια που τόφερε η κουβέντα.
Από καμμιά πλευρά, η ευφυΐα (αυτή που μετράει το IQ τεστ), ΔΕΝ θεωρείται χαρακτηριστικό επιβίωσης. Θα συμπλήρωνα και "ομαλής προσαρμογής" (λειτουργικής) στην κοινωνία.
Οπότε,.....
Βεβαίως, έχετε δίκιο!!
"Ο άνθρωπος δεν παίζεται. Όλοι του το έχουν πει. Δεν βλέπει;"
Πριν περίπου 30 χρόνια, ακριβώς αυτά τα λόγια είπαν για τον Νίκο Δήμου.
Τιμή του και τιμή μας.
Σ'αυτούς που δεν ΄"παιζονται" απο το σημερινό ψευτοπολιτισμικό κατεστημένο.
Έγραψα χθές το βράδυ τα εξής, πρίν το database του Google επιδείξει τα γνωρίσματα του άσπρου ελέφαντα και αρνηθεί την εγγραφή καινούργιων δεδομένων:
Κάποιος άνθρωπος σε μια στιγμή σοφίας είπε:
"Κάτι πρέπει να γίνει με τους άσπρους ελέφαντες. Γιατί όχι μόνο μας εμποδίζουν να κυκλοφορούμε και να αναπνέουμε, με τον όγκο τους - αλλά γεννάνε και άσπρα παχύδερμα ελεφαντάκια!"
Ελικρίνεια; Ναι! μοναδική, της στιγμής.
Αυτή τη στιγμή ο άσπρος ελέφαντας αντιπροσωπεύει ένα κατεστημένο βλακείας και αντιγραφής βλακείας. Των μπούφων που οδηγούν ή ακολουθούν βασισμένοι στον όγκο του άσπρου ελέφαντα. Έχει καθιερωθεί, όσοι διαφωνούν με τον άσπρο ελέφαντα κινδυνεύουν να χαρακτηρισθούν αυτοί ηλίθιοι -μια και ο ήρωας μας είναι αναγνωρισμένης πια επάρκειας απο τα χαζοπούλια, αυτά με τους κόκκινους ράμφους που τρέφονται απο τις ψείρες στην πλάτη του ελέφαντα.
Τα τρία παραδείγματα του x-watcher περιλαμβάνουν την πλειοψηφία των χαζόπουλων.
Αυτό το υπόστρωμα απόλυτης βεβαιότητας που λέγει ο Heinz στον άσπρο μεγαλοπρεπή ελέφαντα.
Υπάρχουν δύο ειδών έξυπνοι - οι σιωπηλοί και οι φλύαροι. Οι δεύτεροι είναι σίγουρα πιο ενοχλητικοί. Αλλά οι πρώτοι είναι οπωσδήποτε πιο επικίνδυνοι.
Γιατί μπορεί να περάσουν τους άλλους έξυπνους για βλάκες χωρίς να αποδείξουν πόσο χρήσιμη είναι η δική τους εξυπνάδα. Χωρίς να πάρουν δική τους θέση, χωρίς να τολμήσουν να αλλάξουν την θέση τους μια και δεν την έχουν εκφράσει ειλικρινά, μια και δεν χρειάστηκαν να αμυνθούν την λογική της, μια και δεν χρείαστηκε να την δοκιμάσουν σ΄ένα διαλογο. Μονολογούν μεταξύ ομοίων.
Πρόσεχε τον τρόπο που αποφεύγουν να απαντούν επι της ουσίας. Πρόσεχε πως χαρακτηρίζουν πρόσωπα αντί να αποδεικνύουν θέσεις.
Η Ιστορική αλήθεια είναι βουτιά στα θολόνερα που εξαντλεί. Αυτή που αγγίζει τα βουλιασμένα γεγονότα και ψηλαφώντας διαλέγει τα πολύτιμα φέρνοντας τα στην επιφάνεια κι αφήνοντας πίσω στον πυθμένα την λάσπη προπαγάνδας.
Έχει γεμίσει η Ελλάδα αξιότιμους Χατζηαβάτηδες πιστούς υποτακτικούς των νεοΣουλτάνων. Έχουμε Μορφονιούς που παπαγαλίζουν την Δύση χωρίς την Δυτική Παιδεία. Οι Βεληγκέγκες μας απειλούν με σηκωμένες τις χατζάρες. Ο Καραγκιόζης και τα κολλητήρια πνευματικά λιμοκτονούν. Η αποσύνθεση σταθερά επέρχεται.
Ο Μπαρμπα-Γιώργος μας άφησε πίσω ένα εγγόνι κακή απομίμηση Έλληνα.
Χρειαζόμαστε ένα Σπαθάρη, ένα καραγκιοζοπαίχτη να μας σώσει;
Να φτιάξει Ιστορία με καινούργιες φιγούρες, πιο δυναμικές και πιο ειλικρινείς στο κοινό που περιμένει μια παρουσίαση "αντάξια των προγόνων".
Υ.Γ.
Για εκείνους που επιβάλλονται την πατρίδα:
"Οστις σκάπτει λάκκον, θέλει πέσει εις αυτόν, και ο λίθος θέλει επιστρέψει επι τον κυλίοντα αυτόν."
Έχετε δοκιμάσει; τα σύγχρονα IQ tests δεν μετρούν τη λογικομαθηματική ικανότητα αλλά την ικανότητα να βλέπεις "patterns" διαφόρων ειδών. Νομίζω ότι ο ΒανΓκογκ θα τα κατάφερνε πολύ καλά και ο Νταλι ακόμα καλύτερα.
Υπάρχουν βέβαια οι πολλαπλές νοημοσύνες του Gardner και κυρίως ο πολιτισμικός παράγοντας που θέτει ως προς το ποιου ειδους νοημοσύνης θεωρείται σημαντικό. Πιστεύω όμως ότι κάποιος που επιδεικνύει για παράδειγμα κυρίως αισθησιοκινητική νοημοσύνη (π.χ. μπασκετμπολιστας) δεν θα έβγαινε "βλάκας" σε ένα κλασσικό IQ τεστ, παρόλο που δε θα έβγαινε ευφυια. Η ικανότητα να αναγνωρίζεις patterns διατρέχει όλα τα είδη της νοημοσύνης
@heinz
από πότε η "ομαλή προσαρμογή" ταυτίζεται με τη νοημοσύνη;
@όλοι
please, ψάχνω για μετάφραση για το patterns
Από ...ποτέ, αυτό λέω!!!
Πάντως και τα tests που αναφέρετε, δεν τα ξέρω, αλλά όπως τα περιγράφετε, φαίνεται να είναι πολύ αυθαίρετα.
Π.χ. εγώ, βλέπω κοινά patterns στην οντολογία και τον αντικειμενοστρεφή προγραμματισμό.
Γενικά, έχω μεγάλη ικανότητα να συνδυάζω πράγματα που καταρχήν φαίνονται άσχετα. Έγραψα (και δούλεψε τέλεια) κάποτε, ένα σύστημα μετεωρολογικών σταθμών που μετέδιδαν τα δεδομένα μεταξύ τους σε real time. Ήταν φοβερά απλό. Αφού έβαλα τον υπολογιστή να παίρνει σήμα από τους αισθητήρες, το άλλο (η δικτυακή διάχυση), ήταν παιδικό: πήρα μια δομή για chat room και την τροποποίησα να μεταδίδει τα δεδομένα. Οπότε κάθε σταθμός, έβλεπε τις συνθήκες σε όλους τους άλλους σε real time. Αυτό δεν έχει καμμιά πρωτοτυπία. Αλλά θεωρήθηκε πολύ πρωτότυπο (my ass, LOL). Γιατί, απ' ότι κατάλαβα, οι άλλοι βλέπαν στο chat room, μόνο chat.
Aυτό όμως δεν αποδεικνύει ότι έχω μεγάλη συναισθηματική νοημοσύνη. Και ΔΕΝ έχω, απ' ότι καταλαβαίνω....
Patterns...
Χμ.... Επαναλαμβανόμενα σχήματα
(με όλες τις έννοιες του "σχήματος"), νομίζω...
Λέμε τώρα...
άρα in my book ο heinz δεν είναι βλάκας γιατί βλέπει "σχήματα" :-Ρ
για τη συναισθηματική νοημοσύνη κάτι έχω ακούσει αλλά μου φαίνεται fad αμερικανιά. μπορεί να κάνω λάθος, διαφωτίστε με.
Δεν ξέρω λεπτομέρειες. Αν κάνετε google "emotional intelligence" έχει 26 εκατ. links...
Μπορώ να πω για τη γυναίκα μου: φαίνεται να έχει μεγάλο ταλέντο στην αναγνώριση συναισθημάτων και δυναμικών σε ομάδες. Δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στην εκπαίδευσή της (είναι κλινικός ψυχολόγος) γιατί έχω γνωρίσει κι άλλους με την ίδια ειδικότητα κι είναι στουρνάρια. Η γυναίκα μου, φαίνεται να είναι ...ενοχλητικά διεισδυτική. Με αποτέλεσμα να τσακίζεται στη δουλειά.
Πως το κάνει;; Δεν έχω ιδέα....
Από την άλλη, όταν το πράγμα έρχεται σε επιστημονικές αφαιρετικές κατασκευές, έως και απλά μαθηματικά, δεν καταλαβαίνει τίποτα!!! Ντιπ!
Ζω ένα δράμα LOLOLOL!!!!!
"τα σύγχρονα IQ tests δεν μετρούν τη λογικομαθηματική ικανότητα αλλά την ικανότητα να βλέπεις "patterns" διαφόρων ειδών"
Ναί, αυτό είναι σωστό.
Οι περισσότερες ερωτήσεις μετρούν την ικανότητα να αναγνωρίζεις ομοιότητες, διαφορές σε "patterns".
Αυτός έιναι ο λόγος που μπορεί τα ίδια τέστ να χρησιμοποιηθούν για την μέτρηση του IQ σε ανθρώπους καθε μόρφωσης ακόμα και σε παιδιά.
"patterns" σημαίνει μορφή, τρόπος, τύπος.
"Pattern recognition" η αναγνώριση μορφών είναι η ικανότητα του ανθρώπινου νου να διακρίνει την σύνθετη έννοια σαν αποτέλεσμα "συναρμολόγησης"απλών βασικών εννοιών.
Ο νούς αναγνωρίζει το πολυσύνθετο απο τα βασικά χαρακτηριστικά του.
Όσο πιο γρήγορα και με ακρίβεια μπορέι να επεξεργάζεται και να αναλύει το "puzzle", την συναρμολόγηση εικόνος ή λεξικογραφήσεως τόσο μεγαλύτερος ο δείκτης νοημοσύνης.
Βέβαια δεν αρκεί μόνο μια παθητική ανάλυση αλλά μια ενεργή δημιουργία, "pattern design", δηλαδή κοινώς ιδρώτας για να υπάρξει παραγωγή με αυτό το IQ.
Η χρησιμότητα των "patterns" στις επιστήμες έγινε παγκόσμια γνωστή απο το βιβλίο ενος Έλληνα Ομογενή Αρχιτέκτονα- Πολεοδόμου, Χριστόφορου Αλεξάνδρου.
Christopher Alexander,
"A Pattern Language" (Νεw Υορκ, Oxford University Press, 1977)
Ο Chris Alexander έχει εφεύρει μια νεά προσέγγιση στην αρχιτεκτονική σκέψη στην οποία οι ίδες ομάδες νόμων αποφασίζουν της δόμηση μιας πόλης, ενός κτηρίου, ενός σπιτιού.
Ό τρόπος που λύνει τα παγκόσμια προβλήματα χρησιμοποιεί τα πλεονεκτήματα της επιστημονικής λογικής και μεθόδων. Άλλες μη επιστημονικές μέθοδοι όπως η μόδα, ιδεολογία, και μαφιβόλου αξίας προσωπικές προτιμήσεις απορρίπτονται.
Αυτή η μέθοδολογία που επιφέρει μετάθεση παραδειγματος (paradigm shift) απο το ειδικό στο γενικό είχε μεγάλη απήχηση στην επιστήμη προγραμματισμού, σχεδιάσεως μικροτσίπ και οργανώσεως επιχειρήσεων.
Η φύσης είναι ο μέγας διδάσκαλος γιατι φυσικοί νόμοι και σχεδιασμοί επαναλαμβάνονται σε διαφορετικούς οργανισμούς.
Παραδειγμα στις οργανικές χημικές ενώσεις που καθωρίζουν την ζωή (DNA) σε ανθρώπους και ζώα επαναλαμβάνονται βασικοι κανόνες και συμπλέγματα, χημικοί δεσμοί ατόμων.
Οικονομία της φύσης;
Υ.Γ.
Στο θέμα της συναισθηματικής διάνοιας η ικανότητα είναι τόσο σημαντική για ένα πετυχημένο ηγέτη ή μάνατζερ μιας ομάδας, ένα πωλητή και έχει αναγνωρισθεί απο τις ξένες επιχειρήσεις που εκαπιδεύουν τα στελέχη τους με κατάλληλα σεμινάρια.
για το ερώτημα: "Επιβεβαιώνεται ότι οι υψηλόβαθμοι στο test αναγνωρίζονται ως έξυπνοι και το αντίθετο;"
Προτείνω πείραμα, ψηφίζουμε κάποιους από τους συμμετέχοντες, αναγνωρίζοντάς τους ως έξυπνους και ας τους ζητήσουμε να κάνουν ένα τεστ. Το "αντίθετο" λέω να μην το τεστάρουμε :-Ρ
Είναι τόσο σημαντικό στην ζωή σας που πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα αποτελέσματα του τεστ στην υποψήφια σύζυγο, τον φίλο ή την φιλενάδα σας για να δείτε αν ταιριάζετε.
Heinz μήπως σού δωσε η σύζυγος το WISC-R;
Εκείνο με τα κουτάκια;
Αστειεύομαι βεβαια.
Ο δείκτης νοημοσύνης είναι ένας δείκτης δυνατότητας (potential) και τίποτε άλλο. Υπάρχουν δεκάδες παράγοντες που συντελούν στην επαγγελματική επιτυχία και χιλάδες που συντελούν στην ανθρώπινη ευτυχία.
Σκεφτείτε τον δείκτη σαν μία απο τις δεκάδες διαφορετικές πηγές ενεργείας. Απο τις ακτίνες του ήλιου, τις χημικές αντιδράσεις, την ατομική ενέργεια, την συγχώνευση των ατόμων (fusion).
Για να παραχθεί αυτή η ενέργεια και να χρησιμοποιηθεί παραγωγικά χρειάζονται οι κατάλληλες συνθήκες περιβάλλοντος, ελέγχου, και στις χημικές αντιδράσεις οι καταλύτες.
Η δυνατότητα υπάρχει, αλλά χρειάζονται κι οι καταλύτες για να επιτευχθεί προιόν.
Dodos έχεις αφθονία καταλύτη. Είναι μοναδική ευκαιρία!
Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλοί δείχτες νοημοσύνης.
Ο Θεός έδωσε στον καθένα μας δώρα για να έχουμε την δυνατότητα να είμαστε διαφορετικοί ο ένας απο τον άλλο αλλά και χρήσιμοι ο ένας στον άλλο.
Μπορούμε με την βοήθεια του Θεού να αλλάξουμε την ζωή μας στο καλύτερο και την ζωή του συνανθρώπου μας.
Δεν είναι η καταναλωτική ικανότητα δείκτης νοημοσύνης και επιτυχίας.
Ποιά είναι η χρησιμότητα να ξέρετε το κάθε χαρακτηριστικό του κάθε καταναλωτικού αγαθού, συμπεριλαμβανομένου διασημοτήτων και ποδοσφαιρικών ομάδων.
Ειναι κι αυτά ποσότητες για κατανάλωση.
Τελικά τι είναι νοημοσύνη;
Ο διάσημος χειρούργος με την γνώση και επιδεξιότητα να αφαιρεί καρκίνους και να σώζει ζωές αλλά δεν μπορεί να αφαιρέσει το τσιγάρο απο την ζωή του;
Ο διάσημος Νομπελίστας που οι γάμοι του και η προσωπική του ζωή ανατίναχθηκαν στον αέρα;
Ο μεγαλοεπιχειρηματίας που είχε το δαιμόνιο να είναι δισεκατομμυριούχος αλλά πέθανε απο μια και μόνο καρδιακή προσβολή;
Ένας άλλος, και μη χειρότερα, απο ασιτία;
Ο διάσημος, ευφυέστατος και επιτυχημένος συνθέτης που επένδυσε και ξοδεψε τόσο απρόσεχτα τα χρήματά του που τον απειλούσαν οι τοκογλύγοι και πέθανε αρκετά νέος απο την στεναχώρια του;
Τέλος ο πρωθυπουργός που κατόρθωσε και "υπνώτισε" μια Ελλάδα για 20 χρόνια με τον πιο τυχοδιωκτικό και δημαγωγικό τρόπο στην πολιτική ιστορία αυτού του τόπου αλλά έπεσε ο ίδιος θύμα μιας αποτυχημένης τυχοδιώκτριας;
"Δε πα' να γυαλίζει η σέλλα και τα γόνατα στο παντελόνι του, να μη μπορεί να βρει κάθε μέρα δουλειά, να μην έχει καν ξύλα για τη σόμπα, αλλά όταν είναι η ώρα να γυρίσει σπίτι το σούρουπο, αν τα παιδιά του είναι από ώρα με τις μύτες κολλημένες στο τζάμι να κοιτάζουν τη στράτα απ'όπου γυρίζει, ε, τότε είναι καλός πατέρας..."
Δε θυμάμαι πού, μου έκανε όμως μεγάλη εντύπωση - και τύφλα νά'χει η μετρώμενη ικανότητα του να σκοράρεις στα IQ tests... (διότι ικανότητα σκοραρίσματος είναι, όχι κυβοποιήσιμη & τυποποιήσιμη ή ακόμη και μετρήσιμη νοημοσύνη...)
Α, για τον ακούραστο σχολιαστή, νοημοσύνη είναι "ότι είσαι εσύ, 180 μοίρες από την άλλη"!
:-)))
"Θα μου λείψει η συντροφιά σας. Ταξιδάκι... :))))"
Aμ, μπράβο!! Και για δουλειά να είναι, καλό είναι. Άμα είναι και για διακοπές, ακόμα καλύτερα :-))
Καλά να περάσετε!!!
Μια ανάλυση, μπορείτε να δείτε εδώ
"Για την προβοκάτσια- γεγονότα της Κοφινούς στην Κύπρο, που οδήγησε στην απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο..."
Διάβασε το βιβλίο του Σπύρου Παπαγεωργίου "Επιχείρηση Κοφίνου. Πως διώχτηκε από την Κύπρο η Ελληνική Μεραρχία, Εκδόσεις Κ.Επιφανίου, [Αθήνα 1987]"
Ο συγγραφέας παραθέτει πάρα πολλά επίσημα έγγραφα. Στην αρχή καταρρίπτει το "μύθο" του Α. Παπανδρέου καθώς σε λόγο του στη Βουλή είπε ότι με εντολή της Χούντας έγινε η επιχείρηση Κοφίνου για να πλήξει την Κύπρο!
Η πραγματικότητα είναι ότι πίεζε ο Μακάριος την Ελληνική κυβέρνηση να φύγει η μεραρχία και ο μόνος Κύπριος που αντιδρούσε ήταν ο Γρίβας. Υπάρχουν οι επίσημες εκθέσεις του Γρίβα τόσο προς την Κυπριακή κυβέρνηση όσο και προς την Ελληνική ώστε να αποφευχθεί η συγκεκριμένη επιχείρηση της εκαθάρισης των θυλάκων οπλισμένων Τουρκοκυπρίων.
Προσπαθούσε ο Γρίβας να πείσει τον Μακάριο να χρησιμοποιήει την Κυροιακη αστυνομία όπως με την ανταρσία των Τουρκοκυπρίων το 1963-64
α) Γιατί η αστυνόμευση της περιοχής ήταν θέμα της αστυνομίας και όχι του στρατού
β) Γιατί αν επενέβαινε ο στρατός (όπως και έγινε) θα γενικεύονταν οι συγκρούσεις που θα ήταν αναπόφευκτες!
Ο γνωστός συγγραφέας και αγωνιστής της ΕΟΚΑ, καταλήγει στο συμπέρασμα πως το όλο επεισόδιο τον Νοέμβριο του 1967 ήταν στημένο για να φύγει η μεραρχία από την Κύπρο.
Κατακρίνει τόσο την κυπριακή κυβέρνηση και τον ΥΠΕΞ της Γιωρκάτζη όσο και προσωπικά τον Παπαδόπουλο που εδώ που τα λέμε προσπάθησε να καλοπιάσει τους Τούρκους στατιωτικούς τον Σεπτέμβριο, πριον δυό μήνες δηλαδη και φερόταν όπως ο Βενιζέλος με τον Κεμάλ!
Παραθέτει δηλώσεις των πλευρών που συμφώνησαν στην αποχώρηση της Ελληνικής μεραρχίας απο το νησι και που είναι ενδεικτικές των προθέσεών τους καθώς και άρθρα που έγραψε ο ίδιος μετά την επιχείρηση σε κυπριακές εφημερίδες.
Επίσης το 1997 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά απο επερώτηση βουλευτή αποφάσισε ότι:
"Προς αυτήν την κατεύθυνση, το Επιτελείο του κ. Υπουργού Εθνικής 'Αμυνας συνέταξε σχέδιο νόμου σύμφωνα με το οποίο το χρονικό διάστημα 20-7-74 έως 20-8-74 χαρακτηρίζεται ως πολεμική περίοδος, με όλες τις ευεργετικές συνέπειες κατά τις κείμενες διατάξεις. Η ως άνω διάταξη ισχύει και για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1964 στην Τυληρία και Λευκωσία και το 1967 στην Κοφίνου και Αγ. Θεοδώρους."
Δηλαδή αναγνωρίζει τα θύματα και τις οικογένειες των πεσόντων Αγωνιστών στην Κύπρο απο την Τουρκική εισβολή του Αττίλα, τους βομβαρδισμούς των τουρκικών αεροπλάνων (με αμερικάνικης κατασκευής αεροπλάνα και βόμβες ναπάλμ) το 1964, ΑΛΛΑ και αυτούς απο την ΕΛΔΥΚ που έπεσαν αγωνιζόμενοι στα γεγονότα της Κοφινού και των Αγίων Θεοδόρων το 1967!
Η Ιστορία σύμφωνα με τα Ελληνοκυπριακά σχολικά εγχειρίδια: (Κουλλάπης 1999)
Τα γεγονότα της Κοφίνου (14/11/1967): «Τα γεγονότα της Κοφίνου άρχισαν όταν η Εθνική φρουρά και η Αστυνομία εξαπέλυσαν συνδυασμένη επίθεση εναντίον θέσεων Τουρκοκυπρίων στο χωριό Κοφίνου της επαρχίας Λάρνακας.. Στόχος τους ήταν να παρεμποδίσουν τη δημιουργία νέου θύλακα-καντονίου στην περιοχή Κοφίνου-Αγίου Θεοδώρου, όπου ήδη οι Τούρκοι είχαν οργανωθεί και δημιουργούσαν διάφορα προβλήματα στη συγκοινωνιακή αρτηρία Λευκωσίας-Λεμεσού» (σελ. 287). Τα πιο πάνω γεγονότα αναγνωρίζονται ως ατυχής επιλογή της Κυπριακής ηγεσίας, αλλά «σύμφωνα με υπάρχουσες μαρτυρίες έγινε με σύμφωνη γνώμη της ελλαδικής ηγεσίας».
Δηλαδή φανερά ήταν μια κοινή απόφαση Μακαρίου και Παπαδόπουλου για να μην δημιουργηθεί προγεφύρωμα στην περιοχή για μελλοντική Τουρκική απόβαση.
Αφήγηση ενος Έλληνα ειδικού καταδρομέα απο την Κρήτη για τις συνθήκες τις εποχής εκείνης στην Κύπρο στην σελίδα:
cyprusref.ethnodata.gr/1_02/02a-10b.htm
Μιά ανασκόπιση του Κυπριακού την περίοδο 1960-74 μπορείτε να διαβάστε στο
http://yiannis-chrysostomou.blogspot.com/
Στο συγκεκριμένο επεισόδιο που "αδειασε" την αμυντική ικανότητα της Κ'υπρου παραθέτω και το ακόλουθο απόσπασμα απο τον Καναδό Richard A. Patrick, Political Geography and the Cyprus Conflict, 1963-1971
Αν αττεμπτ to resolve the inter-communal conflict by a decisive military victory. Greek-Cypriots alleged that this was the policy of Turkey and the main justification for the Greek and Greek-Cypriot force of about 30,000 men was to prevent this. On the other hand, it is clear that the commander of these forces General Grivas, had continued to maintain that enosis could and would be achieved by force of arms. This attitude was not held by most Greek-Cypriot leaders, and this divergence of opinion was the basis of bitter conflict within the Greek-Cypriot community...
On 15 November 1967 the implications of his policy were effectively demonstrated at Ayios Theodhoros and Kophinou; however, the events leading up to the battle of that day illustrate the tangled web of the Cypriot intra-communal and inter-communal conflict. In November 1966, a Turkish Army captain, who used the nom de guerre 'Mehmet', was appointed the 'Fighter' commander of the Ayios Theodhoros region, west of Larnaca, after the previous more conciliatory to Greek-Cypriot commander was murdered by extremists of his own side. Mehmet proved to be an impetuous leader, one who acted contrary to the policy directives of both Central Fighter Headquarters and the Turkish-Cypriot Leadership, and one who believed that Turkish-Cypriot rights could only be won by militant confrontation.
The effects of Mehmet's policies soon became evident through- out the Turkish-Cypriot centres of the Ayios Theodhoros region. The limited recognition that Turk-Cypriots had conceded to Cypriot government authority was stopped; fraternization was punished; Greek and English road-signs were replaced by ones written exclusively in Turkish; Greek-Cypriot freedom of movement was restricted; new 'Fighter' positions were established. As a result of these actions, National Guard troops moved into the area and an UNFICYP force was interposed between the front lines of this new confrontation. Tension in the region was maintained not only be shooting incidents between the armed forces of both Cypriot communities, but also by a fracas instigated by Mehmet against local UNFICYP units.
Since December 1963, Greek-Cypriot police patrols had regularly passed through the Turkish-Cypriot quarter of Ayios Theodhoros on their way to and from the Greek-Cypriot section of that mixed village. During the summer of 1967, the government temporarily suspended these patrols because of the local inter-communal situation having become very tense, and because there was no suitable alternative road into the Greek-Cypriot quarters of Ayios Theodhoros which avoided the Turkish-Cypriot part of the village.
In September the patrols were resumed, but Fighters set up road-blocks which forced the government again to suspend Greek-Cypriot police movements into Ayios Theodhoros...
The significance of this freedom of movement dispute had, by this time, grown beyond the local issues which had caused it...
General Grivas was frustrated by the failure of the Cyprus Government's sanctions policy and political manoeuvring to bring enosis any nearer to reality, and seized on the Ayios Theodhoros dispute as an opportunity for militant action. The government, for its part, informed UNFICYP on 13 November 1967 that it was not willing to bide its time any longer and that government troops would take such action as was necessary to ensure that freedom of access to Ayios Theodhoros was restored to the Cyprus Police.
During the morning of 14 November 1967, UNFICYP observers reported large-scale National Guard infantry movements in the Ayios Theodhoros area...
Anti-aircraft gun detachments had been deployed in Nicosia. There is no doubt that these precautions were in case the Turkish air-force decided to intervene as it had in August 1964.
During the afternoon of 14 November, two heavily armed Greek-Cypriot patrols were sent through the Turk-Cypriot quarter of Ayios Theodhoros; on the morning of 15 November, a third one went. That afternoon, when yet a fourth patrol approached the Turk-Cypriot quarter, shots were fired at it by 'Fighters'. Government forces immediately returned the fire. Within twenty minutes Greek-Cypriot troops were attacking the Turk-Cypriot quarter in battalion strength, supported by artillery, mortars and armoured cars. The quarter was quickly over-run.
Once this attack was under way, the National Guard launched a similar offensive on Kophinou. Most of the shooting died down after a few hours but it was not until six o'clock the next morning, 16 November 1967, when the Greek-Cypriot forces were withdrawn.
Twenty-two Turk-Cypriots were killed and nine were wounded. Nineteen of the dead were probably Fighters, but the other three were elderly civilians. Greek-Cypriots reported their casualties as one dead and two wounded. Casualties of the Greek army as usuuall were not reported.
The magnitude of the offensive and the speed with which it was carried out clearly indicates that the National Guard operation was planned. There is no doubt that determined efforts were made to provoke a Turkish-Cypriot reaction so that the offensive could be justified. The hand of General Grivas was obvious. The government's complicity is less clear. It can be assumed that President Makarios had supported Grivas since elements of the Police Tactical Reserve were among the attacking troops. It will be recalled that this police para-military force had been specifically recruited and organized to be under the control of President Makarios, to partially offset the power General Grivas maintained through his command of the National Guard and the Greek Army in Cyprus. It is, however, unlikely that Makarios expected Grivas either to provoke the incident as he did, or to mount such an unnecessarily large operation.
Το IQ Test μετράει την αντίληψη, κατά πόσο & πόσο γρήγορα καταλαβαίνεις κάποια πράγματα.
Αν καταλαβαίνεις τα πάντα & τα ξεχνάς μετά από λίγο, δώρον-άδωρον.
Η φαντασία σε βοηθάει να ανασκευάσεις τα γνωστά δεδομένα & να δημιουργήσεις.
Η ενόραση είναι ακόμη δυσνόητη. Είναι εκείνα τα φλας με τη λύση από το πουθενά. Υποσυνείδητη επεξεργασία δεδομένων για κάποιους, άγνωστο πεδίο για άλλους.
Η συναισθηματική νοημοσύνη ανήκει στη σφαίρα του συναισθήματος (τρομερή παρατήρηση αυτή) και δεν έχει σχέση με την αντίληψη (μάλλον).
Για μένα, έξυπνος δεν είναι αυτός που τα «καταφέρνει». Είναι αυτός, που διαθέτει τα παραπάνω & ενδέχεται να είναι εντελώς αποτυχημένος, περιθωριακός ή ακόμη και τρελός.
4/5 λουκούμι και 1/5 πικρό μαντζούνι.
Τα καλά τα κρατάνε για τελευταία.