Άσχετα από το αν πιστεύω ή όχι στη συγκεκριμένη Ανάσταση, συχνά λέω τη φράση αυτές τις ημέρες και απαντώ ανάλογα (και σωστά) σε όποιον μου την πει - πιστεύω άλλωστε ότι πίσω της κρύβεται ένα πολύ σημαντικό νόημα ;)
Κατά κόσμον: Αργυρόπουλος Κωνσταντίνος . Βασικά, αχώνευτος . Ισχυρογνώμων, είρων και αλαζονικός και - κυρίως - δεξιός. Δηλαδή, ούτε που ξέρω τι ψήφιζε, αλλά σ' εμένα και πολλούς άλλους, για δεξιός φαινόταν· τουλάχιστον, δεν συνάντησα κανέναν που να μη τον θεωρεί δεξιό. Διοικητής (ως αντισυνταγματάρχης) του 542 ΤΕΑ, στη Ρόδο. Γνωστός και ως « Ράμπο », δεν ξέρω αν το παρατσούκλι του το έλεγαν κάποιοι και κατάμουτρα. Σ' εμάς πάντως, όταν το τάγμα συναντούσε άλλες μονάδες στις ασκήσεις, το έλεγαν στα ίσα: «542, ααα, καλώς τα ραμπάκια ». Και δώστου γέλια και συμπάθεια για τα όσα τραβάγαμε από τη μούρλα του Ράμπο. Κλαδιά στερεωμένα παντού, από το κράνος μέχρι τη μέση, ουρλιαχτά και τρέξιμο στα υψώματα, πού στο διάολο είσαι ρε Τούρκο να σε φάω, να μ' αφήσει ήσυχο ο παλαβός; Αλλά οι κερατάδες οι Τούρκοι απτόητοι. Πότε κατεβαίνανε με Σινούκ κοντά στο στρατόπεδο, πότε στήνανε προγεφύρωμα στο στρατιωτικό αεροδρόμιο, πότε επιχειρούσαν να αποβιβαστούν σε κάποια παραλία, πότε ε...
Δεκαοκτώ Οκτώβρη του '81, αχάραγα. Τρέχω να φτάσω στο εκλογικό τμήμα που είμαι ορισμένος σαν εκλογικός αντιπρόσωπος. Κουβαλάω ένα φάκελο με ψηφοδέλτια (μήπως ξεμείνουμε), κερί, βουλοκέρι, πέντε έντυπα ενστάσεων, το χαρτί του διορισμού μου, στυλό (δύο), το χαρτί με τα τηλέφωνα των εκλογικών υπευθύνων του "κινήματος". Πάνω μου έχω τρία πακέτα τσιγάρα (συνεταιριστικής εταιρείας βεβαίως), καμιά 20αριά αυτοκόλλητα (με τον πράσινο ήλιο), μια μεταλλική καρφίτσα στο μπλουζάκι (με τον πράσινο ήλιο). Μέσα μου έχω τρομερή ελπίδα. Μόλις έχω κλείσει τα 21, πρώτη φορά ψηφίζω. Θολά τα πράγματα στο κεφάλι μου, αλλά είμαι απόλυτα πεπεισμένος: Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση, όλα θα γίνουν - και μάλιστα γρήγορα. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η νίκη μας θα είναι τεράστια. Δεν εννοώ την εκλογική - εννοώ την ηθική νίκη. Από τη Δευτέρα, θα σαρώσουμε κάθε παλιά νοοτροπία που δίχαζε τους Έλληνες. Είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε τους αγροτοβιομηχανικούς συνεταιρισμούς, ...
Το Ισραήλ, είτε αρέσει σε κάποιους να το ακούν είτε όχι, αποτελεί το ριζικό πρόβλημα της νοτιο-ανατολικής Μεσογείου. Με τον τρόπο που συμπεριφέρεται, δεκαετίες τώρα, αποτελεί καρκίνωμα στη Μεσόγειο και πηγή κινδύνου για οποιοδήποτε κράτος ή θεσμό. Μια συμπεριφορά, νοσηρής, τσαμπουκαλεμένης και αλαζονικής συμμορίας ματαιόδοξων πιτσιρικάδων της γειτονιάς. Πλην όμως οπλισμένων και μαστουρωμένων με crack. Γιατί, αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει συνέχεια με τη στάση του. Εδώ πλέον, μιλάμε για μια πολιτική εγκληματική , χωρίς καμμία νομιμοποίηση. Μια πολιτική εξόντωσης όλων των πληθυσμών που συνορεύουν μαζί του. Ακριβώς: μια πολιτική επιθετικής μορφής καρκίνου . Εξαπλώνει τον πόλεμο, την αστάθεια, τη δυστυχία. Την αβεβαιότητα και την καταστροφή. (σημείωση για τον Thodoras: ένας εντροπικός πόλος απορρόφησης). Οι συνήθεις χειροκροτητές των ΝΑΤΟϊκών επιδρομών στην Ελλάδα, σιωπούν. Βέβαια, μόλις οι ισλαμιστές βομβιστές αυτοκτονίας, σκοτώσουν πάλι καμμιά 30ριά άμαχους στο Τελ-Αβίβ, οι εδώ απολογητές...
Σχόλια
Χριστός Ανέστη!
Άσχετα από το αν πιστεύω ή όχι στη συγκεκριμένη Ανάσταση, συχνά λέω τη φράση αυτές τις ημέρες και απαντώ ανάλογα (και σωστά) σε όποιον μου την πει - πιστεύω άλλωστε ότι πίσω της κρύβεται ένα πολύ σημαντικό νόημα ;)